Πράξη αφοσίωσης: Η αιώνια αναμονή του πιστού σκύλου του Οδυσσέα

Ο Άργος, το πιστό σκυλί του Οδυσσέα, περίμενε ακούραστα την επιστροφή του κυρίου του για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Απογυμνωμένος από τη φροντίδα, γερασμένος και ξεχασμένος από όλους, ήταν ο μόνος που τον αναγνώρισε όταν τελικά επέστρεψε στην Ιθάκη. Σε μια τελευταία πράξη αφοσίωσης, ο Άργος βρήκε γαλήνη καθώς είδε τον κύριό του για τελευταία φορά πριν κλείσει τα μάτια του για πάντα.

Η ιστορία του Άργου αντηχεί στις καρδιές πολλών ως σύμβολο αγνής και άνευ όρων πίστης

Ο Άργος γεννήθηκε όταν η Ιθάκη ζούσε ειρηνικά υπό τη βασιλεία του νεαρού Οδυσσέα. Εκείνες τις μέρες, το Άργος ήταν το καμάρι του σπιτιού, ένα δυνατό και ευκίνητο σκυλί που συνόδευε τον αφέντη του στα κυνήγια στα δάση και τους λόφους που περιβάλλουν την πόλη. Στο πλευρό του Οδυσσέα, ο πιστός σκύλος διέπρεψε στην καταδίωξη του ελαφιού και του αγριογούρουνου, όντας ο ακούραστος σύντροφος του κυνηγού, που εμπιστεύτηκε την πίστη και την επιδεξιότητά του. Από κουτάβι, ο Άργος εκπαιδεύτηκε από τον ίδιο τον Οδυσσέα δημιουργώντας έναν δεσμό βαθιάς αφοσίωσης μεταξύ των δύο.

Όμως οι άνεμοι της μοίρας φύσηξαν δυνατά όταν ο Οδυσσέας κλήθηκε να πολεμήσει στον Τρωικό πόλεμο. Ο βασιλιάς έφυγε αφήνοντας πίσω την οικογένειά του, το σπίτι του και τον πιστό του Άργο, που τον παρακολουθούσε να απομακρύνεται από το λιμάνι με το βλέμμα καρφωμένο στην απόσταση. Δεν φανταζόταν ποτέ ότι αυτός ο αποχαιρετισμός θα σήμαινε την αρχή είκοσι μακρών χρόνων αναμονής.

Στην Ιθάκη ο καιρός περνούσε αμείλικτος. Ενώ ο Τηλέμαχος μεγάλωσε και η Πηνελόπη αντιστεκόταν στην παρενόχληση των μνηστήρων, ο Άργος γέρασε. Κανείς δεν τον φρόντισε. Οι υπηρέτες, απασχολημένοι με τις δουλειές τους ή αποσπασμένοι από το χάος που κυριάρχησε στο παλάτι, τον παράτησαν σε μια σκονισμένη γωνιά. Από μεγαλοπρεπές και εύρωστο ζώο, ο Άργος μεταμορφώθηκε σε ένα μοναχικό και παραμελημένο σκυλί, γεμάτο παράσιτα, με τα πόδια να πονάνε από την αδράνεια. Όμως στην καρδιά του, ο Άργος συνέχιζε να περιμένει τον αφέντη του, με την ακλόνητη ελπίδα ότι μια μέρα θα επέστρεφε. Ο Οδυσσέας, στο μεταξύ, βρέθηκε παγιδευμένος στη δική του οδύσσεια. Μετά τον πόλεμο, καταδικάστηκε να περιπλανηθεί στις θάλασσες, αντιμετωπίζοντας καταιγίδες, τέρατα και θεούς που καθυστέρησαν την επιστροφή του. Κάθε μέρα, η σκέψη της Ιθάκης και του σπιτιού του ήταν αυτό που τον κρατούσε. Ήξερε ότι στο τέλος του ταξιδιού του τον περίμεναν η γυναίκα του, ο γιος του... και ο πιστός του Άργος, αν και δεν μπορούσε να προβλέψει πόσο θα είχαν αλλάξει όλα.

Τελικά, μετά από δύο δεκαετίες περιπετειών, ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο για να εκτιμήσει την κατάσταση πριν αποκαλύψει την ταυτότητά του. Καθώς πλησίασε το παλάτι, όπου οι μνηστήρες είχαν καταλάβει τον έλεγχο, παρατήρησε μια φιγούρα που είχε καταρρεύσει στην είσοδο. Ήταν ο Άργος, ο παλιός του σύντροφος, μετά βίας αναγνωρίσιμος. Το κάποτε λαμπερό τρίχωμά του ήταν τώρα βρώμικο και καλυμμένο με ψύλλους ήταν ξαπλωμένος πάνω σε ένα σωρό κοπριά. Τα μάτια του, θαμπά από την ηλικία, δεν άντεχαν στο φως του ήλιου. Όμως, παρά την εξαθλίωσή του, κάτι στον αέρα άλλαξε καθώς πλησίαζε ο Οδυσσέας. Ο Άργος, που είχε περάσει δύο δεκαετίες κατάκοιτος και παραμελημένος, μύρισε τον αέρα. Οι αισθήσεις του δεν ήταν πια τόσο αιχμηρές, αλλά δεν χρειαζόταν τίποτα περισσότερο από το ένστικτο ενός σκύλου που δεν ξεχνά ποτέ τον αφέντη του. Κούνησε την ουρά της αδύναμα, το σώμα του έτρεμε καθώς προσπαθούσε να σηκωθεί και μια λάμψη στα μάτια του έδειχνε ότι τον είχε αναγνωρίσει. Ο ΟδυσΗ ιστορία του Άργου αντηχεί στις καρδιές πολλών ως σύμβολο αγνής και άνευ όρων πίστης. Κατοικίδια & Τέχνη σέας, ακόμη μεταμφιεσμένος, δεν μπορούσε να δείξει ανοιχτά τον πόνο ή τη χαρά του. Η αποστολή του ήταν μυστική και έπρεπε να παραμείνει ανώνυμος. Όμως η θέα του πιστού σκύλου του, του μοναδικού σε όλη την Ιθάκη που τον αναγνώρισε αμέσως, τον συγκίνησε βαθιά. Με τα μάτια του γεμάτα δάκρυα, ο Οδυσσέας παρακολουθούσε σιωπηλός, ανίκανος να αγκαλιάσει τον πιστό του φίλο ή να τον παρηγορήσει στις τελευταίες του στιγμές. Ο Άργος, μετά από εκείνη τη μαγική στιγμή που μπόρεσε να δει τον κύριό του για τελευταία φορά, κατάλαβε ότι η αναμονή του είχε τελειώσει. Εκπλήρωσε τη μοναδική του αποστολή στη ζωή: να παραμείνει πιστός, ακόμα κι όταν όλοι γύρω του τον είχαν ξεχάσει. Με γεμάτη την καρδιά της, έκλεισε τα μάτια της για πάντα, ήσυχη, γνωρίζοντας ότι ο κύριός της είχε επιστρέψει.

Η ιστορία του Άργου αντηχεί στις καρδιές πολλών ως σύμβολο αγνής και άνευ όρων πίστης. Σε έναν κόσμο με προδοσίες, θεούς και ανθρώπους σε αντιπαράθεση, ο Άργος αντιπροσωπεύει το πιο ευγενές: αγάπη και αφοσίωση χωρίς προσδοκίες, μια σιωπηλή αναμονή που ζητά μόνο την παρουσία αυτού που αγαπάς. Η ιστορία αυτή ενέπνευσε δεκάδες καλλιτέχνες, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα και μια σειρά από τα έργα τους παρουσιάζουμε σήμερα. Ασφαλώς και υπάρχουν και άλλα ενώ οι καλλιτέχνες πλουτίζουν διαρκώς την συλλογή τους.

Η τραγωδία της ζωής του δεν έγκειται στα βάσανά του, αλλά στην άνευ ανταμοιβής υπομονή που κράτησε αυτά τα πολλά χρόνια...

Πώς είδε την συνάντησή τους ο Μπρίτον Ριβιέρ

Ζωγραφισμένος το 1885, ο πίνακας «Οδυσσέας και Άργος» του Briton Rivière αποτυπώνει μια συγκινητική στιγμή. Ο πίνακας απεικονίζει τη συγκινητική επανένωση μεταξύ του Οδυσσέα, του ήρωα, και του πιστού σκύλου του Άργους. Παρά το γεγονός ότι είναι μεταμφιεσμένος μετά το μακρύ ταξίδι της επιστροφής, ο Οδυσσέας αναγνωρίζεται από τον πιστό του σκύλο, ο οποίος τον περιμένει εδώ και χρόνια. Ο πίνακας του Rivière απεικονίζει όμορφα τον συναισθηματικό δεσμό μεταξύ του Οδυσσέα και του Άργους. Ο Οδυσσέας, ντυμένος με κουρέλια και κουρασμένος, κοιτάζει τον Άργο, ο οποίος, παρά την ηλικία και την αδυναμία του, δείχνει αναγνώριση και χαρά για την επιστροφή του αφέντη του. Αυτή η σκηνή αναδεικνύει θέματα πίστης, αναγνώρισης και περάσματος του χρόνου.

Ο πίνακας «Οδυσσέας και Άργος» φημίζεται για το συναισθηματικό του βάθος και την επιδέξια απεικόνιση των ζώων από τον Ριβιέρ. Γνωστός για την ικανότητά του να εμποτίζει τα ζωικά του θέματα με ανθρώπινα συναισθήματα, ο Ριβιέρ αποτυπώνει την αφοσίωση και την αγάπη του Άργος με τρόπο που βρίσκει βαθιά απήχηση στους θεατές. Ο πίνακας χρησιμεύει ως μια ισχυρή υπενθύμιση του διαχρονικού δεσμού μεταξύ ανθρώπων και των κατοικίδιων ζώων τους. Οι προσεκτικές λεπτομέρειες στον πίνακα, όπως η κουρελιασμένη κατάσταση των ρούχων του Οδυσσέα και τα εκφραστικά μάτια του Άργος, ενισχύουν τον συναισθηματικό αντίκτυπο. Το υπόβαθρο του Ριβιέρ στη μελέτη της ανατομίας των ζώων, συχνά στον Ζωολογικό Κήπο του Λονδίνου, είναι εμφανές στην ρεαλιστική απεικόνιση του Άργος, τονίζοντας την αυθεντικότητα και την ευαισθησία της σκηνής.

Δημοσιεύτηκε στο Animall των Παραπολιτικών