Διαβάστε στο motorone.gr: 30 Χρόνια Bugatti EB 110
Έντονο στυλ, πόρτες με άνοιγμα «ψαλιδιού» και πολλή δύναμη. Η παρουσίαση της Bugatti EB 110 στις 15 Σεπτεμβρίου 1991, σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής, της εποχής του super sport αυτοκινήτου. Περίπου 2.000 καλεσμένοι προσκλήθηκαν στην εκδήλωση που έγινε στο Παρίσι, ανάμεσά τους μεγάλα ονόματα από τον κόσμο του κινηματογράφου και του αθλητισμού. Μια Bugatti EB 110 πέρασε εμπρός από τα Ηλύσια Πεδία για να τιμήσει την 110η επέτειο από τη γέννηση του Ettore Bugatti, ενός από τους πιο λαμπρούς μηχανικούς στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Με την EB 110, η Bugatti συνδύασε έναν ισχυρό κινητήρα V12, με τέσσερις υπερσυμπιεστές, ένα εξαιρετικά ελαφρύ monocoque, τετρακίνηση και δύο διαφορικά για πρώτη φορά. Η EB 110 ήταν σε μια δική της κατηγορία.
«Με την EB 110, η Bugatti ανέπτυξε ένα εντελώς καινοτόμο σούπερ σπορ αυτοκίνητο πριν από 30 χρόνια που ήταν πρωτοποριακό όχι μόνο για τη μάρκα, αλλά και για την αυτοκινητοβιομηχανία», λέει ο Stephan Winkelmann, Πρόεδρος της Bugatti. «Ήδη πριν από 30 χρόνια, η τεχνολογία, οι καινοτομίες, ο σχεδιασμός και ο χειρισμός της ήταν πολύ μπροστά από τον ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα, η EB 110 καθιέρωσε το DNA των σύγχρονων hyper sport αυτοκινήτων της Bugatti με το συνδυασμό του monocoque, της τετρακίνησης και των τεσσάρων υπέρσυμπιεστών».
Με βάρος μόλις 125 κιλά, το carbon monocoque, κατασκευασμένο από την Aerospatiale, ήταν το πρώτο σε μοντέλο παραγωγής. Η Bugatti χρησιμοποίησε carbon και ενισχυμένο πλαστικό για το αεροδυναμικό και κομψό αμάξωμα, ενώ όλες οι βίδες ήταν κατασκευασμένες από τιτάνιο, που είναι ελαφρύ και ανθεκτικό.
Η Bugatti ανέπτυξε και τον κινητήρα. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Formula 1 εκείνης της εποχής, οι μηχανικοί έφτιαχναν έναν V12 κινητήρα 3,5 λίτρων με τέσσερις υπερσυμπιεστές και πέντε βαλβίδες ανά θάλαμο καύσης, συνολικά 60 βαλβίδες. Οι 8.250 σ.α.λ., ήταν ιδιαίτερα υψηλές. 15 λίτρα λαδιού στο ξηρό κάρτερ προσφέραν επαρκή λίπανση κινητήρα και καλή διατήρηση θερμοκρασίας. Η ισχυρή επιτάχυνση οφείλεται στους τέσσερις υπερσυμπιεστές με υψηλή πίεση, μεταξύ 1,05 και 1,2 bar. Ανάλογα με το μοντέλο, αυτά αποδίδουν επίσης ισχύ μεταξύ 560 και 610 ίππων, ασυναγώνιστη πριν από 30 χρόνια και εντυπωσιακή ακόμη και σήμερα.
Για να διασφαλίσει ότι αυτή η δύναμη θα μεταφραστεί σε επιτάχυνση και όχι σε σπινάρισμα, η Bugatti ανέπτυξε ένα σύστημα τετρακίνησης με διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης πίσω και κατανομή ροπής 27:73%. Ζάντες από μαγνήσιο 18 ιντσών με ελαστικά 245/40 ZR18 μπροστά και 325/30 ZR18 πίσω προσέφεραν το απαραίτητο κράτημα. Ο οδηγός μπορούσε να επιλέξει μεταξύ των έξι σχέσεων του χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων χρησιμοποιώντας ένα κοντό μοχλό. Οι πίσω τροχοί ήταν εφοδιασμένοι με φρένα της Brembo για να διασφαλιστεί ότι η EB 110 θα μπορούσε να επιβραδύνει με ασφάλεια ακόμη και από την μέγιστη ταχύτητα της. Μια πίσω αεροτομή αναδύεται αυτόματα για μεγαλύτερη ευστάθεια και καλύτερο χειρισμό σε υψηλές ταχύτητες.
Η Bugatti EB 110 επιταχύνει από 0 έως 100 χλμ./ώρα σε μόλις 3,26 δευτερόλεπτα, καθιστώντας την, το ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής της εποχής του. Μπορεί να φτάσει τα 351 χλμ./ώρα, που ήταν και πάλι παγκόσμιο ρεκόρ σπορ αυτοκινήτου παραγωγής.
Διέθετε επίσης μια ολόκληρη γκάμα εξοπλισμού που δεν ήταν συνηθισμένος τότε, όπως το υδραυλικό τιμόνι, η ηλεκτρική ρύθμιση καθίσματος, ο κλιματισμός, το ηχοσύστημα υψηλής ποιότητας και το κεντρικό κλείδωμα. Οι επιβάτες μπορούσαν να απολαύσουν εκλεπτυσμένα υλικά παρόμοια με μιας πολυτελούς λιμουζίνας.
Η δεύτερη εποχή της Bugatti ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν ο Ιταλός εισαγωγέας αυτοκινήτων Romano Artioli αναβίωσε τη μάρκα που ιδρύθηκε το 1909, αλλά βρισκόταν σε αδράνεια από τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Το 1987, αγόρασε τα δικαιώματα χρήσης των εμπορικών σημάτων και έγινε Πρόεδρος της Bugatti Automobili S.p.A. Έψαξε για έναν κατάλληλο χώρο παραγωγής και βρήκε αυτό που έψαχνε κοντά στη Modena στο Campogalliano, τη Μέκκα των αυτοκινήτων στη βόρεια Ιταλία.
Σκέφτηκε ότι εκεί θα βρει παγκοσμίου φήμης μηχανικούς, σχεδιαστές και προγραμματιστές. Και είχε δίκιο. Σύντομα εκατοντάδες νέοι υπάλληλοι άρχισαν να εργάζονται στο εξαιρετικό εργοστάσιο παραγωγής, που διέθετε τεχνολογία αιχμής. Το «Fabbrica Blu», το μπλε κτίριο του τμήματος Ανάπτυξης, με το έμβλημα της Bugatti και τους μεγάλους λευκούς αεραγωγούς, ήταν η καρδιά του εργοστασίου.
Η εταιρία κατασκεύαζε το Coupé μοντέλο ως EB 110 GT και, λίγο αργότερα, την ελαφρύτερη και ισχυρότερη έκδοση EB 110 S (Sport Stradale που αργότερα έγινε SS). Η Bugatti έκανε τέσσερα παγκόσμια ρεκόρ με την EB 110, της ταχύτερης επιτάχυνσης, του γρηγορότερου σπορ αυτοκινήτου παραγωγής, του γρηγορότερου σπορ αυτοκινήτου με φυσικό αέριο και του γρηγορότερου οχήματος παραγωγής.
Ωστόσο, η αγορά των σπορ αυτοκινήτων κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ζήτηση μειώθηκε και το εργοστάσιο παραγωγής έκλεισε τέσσερα χρόνια αργότερα. Περίπου 95 EB 110 και 39 EB 110 Super Sport κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο μέχρι το 1995, κάνοντας το συνολικό αριθμό περίπου 134, συμπεριλαμβανομένων των πρωτότυπων, δύο από τα οποία ήταν επίσημα εργοστασιακά αγωνιστικά αυτοκίνητα με απόδοση 670 ίππων.
Το super sport GT κόστιζε τουλάχιστον 523 εκατομμύρια λιρέτες (περίπου 270.000 ευρώ), συμπεριλαμβανομένων των σέρβις και των ανταλλακτικών για τα πρώτα τρία χρόνια, ενώ η τιμή της έκδοσης Super Sport ξεκινούσε από τα 550 εκατομμύρια λιρέτες (περίπου 284.000 ευρώ). Οι τιμές των συλλεκτικών πια αυτοκινήτων, έχουν αυξηθεί σημαντικά και αυξάνονται συνέχεια. Από περίπου 280.000 ευρώ το 2011 σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ, όπως έγινε πρόσφατα σε δημοπρασία της RM Sotheby’s στο Monterey.
Η Bugatti επέστρεψε στο Molsheim στην Αλσατία το 1998, εκεί που ο Ettore Bugatti κατασκεύασε το πρώτο του αυτοκίνητο με το όνομα του, το 1909. Το ατελιέ της παράγει μοναδικά hyper sport αυτοκίνητα με τον εμβληματικό κινητήρα W16, τέσσερις υπερσυμπιεστές, ελαφρύ monocoque, τετρακίνηση και μεγαλύτερη ισχύ από τότε. Κάθε όχημα που φεύγει από την έδρα της γαλλικής πολυτελούς μάρκας για τα σπίτια των πελατών σε όλο τον κόσμο είναι μοναδικό. Ακριβώς όπως και πριν από 30 χρόνια.
Με την EB 110, η Bugatti συνδύασε έναν ισχυρό κινητήρα V12, με τέσσερις υπερσυμπιεστές, ένα εξαιρετικά ελαφρύ monocoque, τετρακίνηση και δύο διαφορικά για πρώτη φορά. Η EB 110 ήταν σε μια δική της κατηγορία.
«Με την EB 110, η Bugatti ανέπτυξε ένα εντελώς καινοτόμο σούπερ σπορ αυτοκίνητο πριν από 30 χρόνια που ήταν πρωτοποριακό όχι μόνο για τη μάρκα, αλλά και για την αυτοκινητοβιομηχανία», λέει ο Stephan Winkelmann, Πρόεδρος της Bugatti. «Ήδη πριν από 30 χρόνια, η τεχνολογία, οι καινοτομίες, ο σχεδιασμός και ο χειρισμός της ήταν πολύ μπροστά από τον ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα, η EB 110 καθιέρωσε το DNA των σύγχρονων hyper sport αυτοκινήτων της Bugatti με το συνδυασμό του monocoque, της τετρακίνησης και των τεσσάρων υπέρσυμπιεστών».
Με βάρος μόλις 125 κιλά, το carbon monocoque, κατασκευασμένο από την Aerospatiale, ήταν το πρώτο σε μοντέλο παραγωγής. Η Bugatti χρησιμοποίησε carbon και ενισχυμένο πλαστικό για το αεροδυναμικό και κομψό αμάξωμα, ενώ όλες οι βίδες ήταν κατασκευασμένες από τιτάνιο, που είναι ελαφρύ και ανθεκτικό.
Η Bugatti ανέπτυξε και τον κινητήρα. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Formula 1 εκείνης της εποχής, οι μηχανικοί έφτιαχναν έναν V12 κινητήρα 3,5 λίτρων με τέσσερις υπερσυμπιεστές και πέντε βαλβίδες ανά θάλαμο καύσης, συνολικά 60 βαλβίδες. Οι 8.250 σ.α.λ., ήταν ιδιαίτερα υψηλές. 15 λίτρα λαδιού στο ξηρό κάρτερ προσφέραν επαρκή λίπανση κινητήρα και καλή διατήρηση θερμοκρασίας. Η ισχυρή επιτάχυνση οφείλεται στους τέσσερις υπερσυμπιεστές με υψηλή πίεση, μεταξύ 1,05 και 1,2 bar. Ανάλογα με το μοντέλο, αυτά αποδίδουν επίσης ισχύ μεταξύ 560 και 610 ίππων, ασυναγώνιστη πριν από 30 χρόνια και εντυπωσιακή ακόμη και σήμερα.
Για να διασφαλίσει ότι αυτή η δύναμη θα μεταφραστεί σε επιτάχυνση και όχι σε σπινάρισμα, η Bugatti ανέπτυξε ένα σύστημα τετρακίνησης με διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης πίσω και κατανομή ροπής 27:73%. Ζάντες από μαγνήσιο 18 ιντσών με ελαστικά 245/40 ZR18 μπροστά και 325/30 ZR18 πίσω προσέφεραν το απαραίτητο κράτημα. Ο οδηγός μπορούσε να επιλέξει μεταξύ των έξι σχέσεων του χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων χρησιμοποιώντας ένα κοντό μοχλό. Οι πίσω τροχοί ήταν εφοδιασμένοι με φρένα της Brembo για να διασφαλιστεί ότι η EB 110 θα μπορούσε να επιβραδύνει με ασφάλεια ακόμη και από την μέγιστη ταχύτητα της. Μια πίσω αεροτομή αναδύεται αυτόματα για μεγαλύτερη ευστάθεια και καλύτερο χειρισμό σε υψηλές ταχύτητες.
Η Bugatti EB 110 επιταχύνει από 0 έως 100 χλμ./ώρα σε μόλις 3,26 δευτερόλεπτα, καθιστώντας την, το ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής της εποχής του. Μπορεί να φτάσει τα 351 χλμ./ώρα, που ήταν και πάλι παγκόσμιο ρεκόρ σπορ αυτοκινήτου παραγωγής.
Διέθετε επίσης μια ολόκληρη γκάμα εξοπλισμού που δεν ήταν συνηθισμένος τότε, όπως το υδραυλικό τιμόνι, η ηλεκτρική ρύθμιση καθίσματος, ο κλιματισμός, το ηχοσύστημα υψηλής ποιότητας και το κεντρικό κλείδωμα. Οι επιβάτες μπορούσαν να απολαύσουν εκλεπτυσμένα υλικά παρόμοια με μιας πολυτελούς λιμουζίνας.
Η δεύτερη εποχή της Bugatti ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν ο Ιταλός εισαγωγέας αυτοκινήτων Romano Artioli αναβίωσε τη μάρκα που ιδρύθηκε το 1909, αλλά βρισκόταν σε αδράνεια από τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Το 1987, αγόρασε τα δικαιώματα χρήσης των εμπορικών σημάτων και έγινε Πρόεδρος της Bugatti Automobili S.p.A. Έψαξε για έναν κατάλληλο χώρο παραγωγής και βρήκε αυτό που έψαχνε κοντά στη Modena στο Campogalliano, τη Μέκκα των αυτοκινήτων στη βόρεια Ιταλία.
Σκέφτηκε ότι εκεί θα βρει παγκοσμίου φήμης μηχανικούς, σχεδιαστές και προγραμματιστές. Και είχε δίκιο. Σύντομα εκατοντάδες νέοι υπάλληλοι άρχισαν να εργάζονται στο εξαιρετικό εργοστάσιο παραγωγής, που διέθετε τεχνολογία αιχμής. Το «Fabbrica Blu», το μπλε κτίριο του τμήματος Ανάπτυξης, με το έμβλημα της Bugatti και τους μεγάλους λευκούς αεραγωγούς, ήταν η καρδιά του εργοστασίου.
Η εταιρία κατασκεύαζε το Coupé μοντέλο ως EB 110 GT και, λίγο αργότερα, την ελαφρύτερη και ισχυρότερη έκδοση EB 110 S (Sport Stradale που αργότερα έγινε SS). Η Bugatti έκανε τέσσερα παγκόσμια ρεκόρ με την EB 110, της ταχύτερης επιτάχυνσης, του γρηγορότερου σπορ αυτοκινήτου παραγωγής, του γρηγορότερου σπορ αυτοκινήτου με φυσικό αέριο και του γρηγορότερου οχήματος παραγωγής.
Ωστόσο, η αγορά των σπορ αυτοκινήτων κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ζήτηση μειώθηκε και το εργοστάσιο παραγωγής έκλεισε τέσσερα χρόνια αργότερα. Περίπου 95 EB 110 και 39 EB 110 Super Sport κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο μέχρι το 1995, κάνοντας το συνολικό αριθμό περίπου 134, συμπεριλαμβανομένων των πρωτότυπων, δύο από τα οποία ήταν επίσημα εργοστασιακά αγωνιστικά αυτοκίνητα με απόδοση 670 ίππων.
Το super sport GT κόστιζε τουλάχιστον 523 εκατομμύρια λιρέτες (περίπου 270.000 ευρώ), συμπεριλαμβανομένων των σέρβις και των ανταλλακτικών για τα πρώτα τρία χρόνια, ενώ η τιμή της έκδοσης Super Sport ξεκινούσε από τα 550 εκατομμύρια λιρέτες (περίπου 284.000 ευρώ). Οι τιμές των συλλεκτικών πια αυτοκινήτων, έχουν αυξηθεί σημαντικά και αυξάνονται συνέχεια. Από περίπου 280.000 ευρώ το 2011 σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ, όπως έγινε πρόσφατα σε δημοπρασία της RM Sotheby’s στο Monterey.
Η Bugatti επέστρεψε στο Molsheim στην Αλσατία το 1998, εκεί που ο Ettore Bugatti κατασκεύασε το πρώτο του αυτοκίνητο με το όνομα του, το 1909. Το ατελιέ της παράγει μοναδικά hyper sport αυτοκίνητα με τον εμβληματικό κινητήρα W16, τέσσερις υπερσυμπιεστές, ελαφρύ monocoque, τετρακίνηση και μεγαλύτερη ισχύ από τότε. Κάθε όχημα που φεύγει από την έδρα της γαλλικής πολυτελούς μάρκας για τα σπίτια των πελατών σε όλο τον κόσμο είναι μοναδικό. Ακριβώς όπως και πριν από 30 χρόνια.
