Ο Norman Foster είναι διάσημος για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής υψηλής τεχνολογίας. Έχει επιμεληθεί το δημαρχείο του Λονδίνου και της πεζογέφυρας Millenium. Επίσης, είναι ενθουσιώδης θαυμαστής των αυτοκινήτων. Για αυτό και διοργάνωσε την έκθεση με τίτλο «Κίνηση: Αυτοκίνητα, τέχνη, αρχιτεκτονική», την οποία φιλοξενεί το Μουσείο Guggenheim στο Μπιλμπάο της Πορτογαλίας. Η έκθεση άνοιξε για το κοινό στις 8 Απριλίου και θα διαρκέσει έως τις 18 Σεπτεμβρίου και εξυμνεί την καλλιτεχνική διάσταση του αυτοκινήτου.

Συνδέει την άποψη του σχεδιασμού με τους παράλληλους κόσμους της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της αρχιτεκτονικής, της φωτογραφίας και του κινηματογράφου. Τα αυτοκίνητα συνοδεύουν έργα καλλιτεχνών όπως οι Alexander Calder, Andy Warhol, Dorothea Lange και Edward Ruscha. Με αυτή την ολιστική προσέγγιση, η έκθεση καταλύει τα διαχωριστικά μεταξύ αυτών των κλάδων και διερευνά πως συνδέονται οπτικά και πολιτιστικά μεταξύ τους. Η έκθεση εξετάζει τις συγγένειες μεταξύ τεχνολογίας και τέχνης, δείχνοντας, για παράδειγμα, πως η χρήση της αεροδυναμικής σήραγγας βοήθησε στη διαμόρφωση του αυτοκινήτου ώστε να κινείται ταχύτερα, καταναλώνοντας λιγότερη ενέργεια και πως αυτή η ορθολογιστική προσέγγιση διαμόρφωσε την αισθητική .

Εκτίθενται 38 αυτοκίνητα που ξεχωρίζουν για την ομορφιά, τη σπανιότητα, του οράματος για το μέλλον που είχαν καθώς και την τεχννολογική πρόοδο ή τη διάδοση του μέσου που επέφεραν. Τοποθετημένα στο κέντρο των αιθουσών, περιβάλλονται από σημαντικά έργα τέχνης. Πολλά από αυτά τα αυτοκίνητα δεν έχουν εγκαταλείψει ποτέ τις ιδιωτικές συλλογές και τα δημόσια ιδρύματα στα οποία βρίσκονται συνήθως. Συνεπώς, εκτίθενται για πρώτη φορά σε ευρύτερο κοινό.

Μεταξύ των εκθεμάτων, η πανέμορφη και μοναδική Bugatti Type 57SC Atlantic η οποία παράχθηκε σε 710 μονάδες μεταξύ 1934 και 1940 και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο ακριβά αυτοκίνητα του κόσμου. Επίσης, η… διαστημική Pegaso Z-102 Cupola του 1952, η μοναδική που επιβιώνει εκ των μόλις δύο που κατασκευάστηκαν, βασισμένη στο πλαίσιο του Wilfredo Ricart (διάσημος για την κόντρα του με τον Enzo Ferrari στην Alfa Romeo πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο), με το αμάξωμα να αποτελεί μια σύνθεση από ιδέες Ισπανών φοιτητών όσον αφορά τη μορφή των μελλοντικών αυτοκινήτων.

Επίσης, concept cars του παρελθόντος όπως, μια φουτουριστική Lancia HF Zero του 1971, την οποία είχε επιμεληθεί ο Nuccio Bertone, ύψους μόλις 88 εκατοστών, με μία μοναδική θύρα πρόσβασης στην καμπίνα επιβατών που βρίσκεται μπροστά και ανοίγει προς τα επάνω. Καθώς επίσης και η Alfa Romeo BAT 7 (Berlina Aerodinamica Tecnica) του 1954, σχεδιασμένη από τον Franco Scaglione. Τα… αεροσκάφη σε τροχούς Firebird I, II και ΙΙΙ του 1953, 1956 και 1959, αντίστοιχα, της General Motors, εμπνευσμένα από τις εξελίξεις στην αεροπορία, που λαμβάνουν κίνηση από τουρμπίνα.

Όπως και τo πρώτο πρακτικό αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε (το 1886), από τον Carl Benz, το τρίτροχο Patent-Motorwagen. Καθώς και το επίσης τρίτροχο, παράξενο, μακρύ, αεροδυναμικό Dymaxion (1933) του Αμερικανού εφευρέτη Buckminster Fuller, το οποίο είχε κίνηση στον εμπρός άξονα και έστριβε ο μοναδικός πίσω τροχός, έως και 90 μοίρες, γεγονός που έκανε την οδηγική του συμπεριφορά αρκετά… κακή. Είναι το μοναδικό δείγμα εκ των τριών που κατασκευάστηκαν που έχει επιβιώσει μέχρι τις ημέρες μας στην πληρότητά του.

Την παράσταση κλέβουν επίσης οι πανέμορφες Jaguar E-Type, Mercedes 300 SL Gullwing, μια Ferrari 250 GTO του 1963 (από τις μόλις 36 που κατασκευάστηκαν), και μια Porsche 356 του 1948. Ένα μονοθέσιο Formula 1 που αγωνίστηκε τη σεζόν του 2020, η Mercedes W11, καθώς και τα πολύ πιο ταπεινά -αλλά θρυλικά- Fiat 500, Renault 4, Citroen 2CV, Mini, ο σκαραβαίος και το minibus Type 2 της Volkswagen, καθώς και η αστεία, μικροσκοπική και σε σχήμα… αυγού, τρίτροχη Isetta.