Ήρθε η ώρα να αποδράσεις!

Πελασγία, Απία, Άργος Αχαϊκό…
Από τα προϊστορικά κιόλας χρόνια, τα πρώτα ονόματα της Πελοποννήσου «έπλεκαν» την ιστορία της. Ονόματα βγαλμένα από μύθους, εμβληματικές προσωπικότητες, περήφανους λαούς… Σύμφωνα με τη μυθολογία, η τελική της ονομασία της προήλθε από το όνομα του γιου του Τάνταλου, Πέλοπα.
Η Πελοπόννησος μοιάζει με χέρι απλωμένο στο χάρτη, έτοιμο να αγγίξει κάθε ταξιδιώτη… να τον οδηγήσει στην πιο σύντομη έξοδο διαφυγής από την καθημερινότητα. Το αυθεντικό πνεύμα αυτού του τόπου, καλεί κάθε επισκέπτη– όλες τις στιγμές του χρόνου- να την περπατήσει… να τη ζήσει… να την αφουγκραστεί. Η αόρατη κλωστή που ενώνει το παρελθόν με το σήμερα, τον μύθο με την πραγματικότητα και την ηρεμία με τη ψυχή, γίνεται αφετηρία για μια αξέχαστη διαδρομή. Light travelers… είστε έτοιμοι;

Ορεινή Κορινθία: αναζητώντας τον Ηρακλή
Οι πλαγιές της Μεγάλης και της Μικρής Ζήρειας απλώνουν μονοπάτια, δάση και ξέφωτα που αλλάζουν με τις εποχές. Το χιονοδρομικό, τα καταφύγια, το σπήλαιο του Ερμή και το οροπέδιο της Σκαφιδιάς, όπου μπορεί να συναντήσει κανείς τα διάσημα ημιάγρια άλογα, συνθέτουν ένα τοπίο που δεν αφήνει σε… ησυχία το βλέμμα.
Στη Μεγάλη Ζήρεια, στα 1.480 μ., η εποχική λίμνη Δασίου εμφανίζεται και χάνεται ανάλογα με τα χιόνια και τις βροχές. Όταν παγώσει, καθρεφτίζει το τοπίο γύρω της σαν να το κρατά για λίγο ακίνητο. Αφήστε λίγο χρόνο και για μια επίσκεψη στη λίμνη Στυμφαλία… εκεί που στους πυκνούς καλαμιώνες της ο Ηρακλής συνάντησε τον 5^ο άθλο του: τις Στυμφαλίδες όρνιθες. Από τη Γκούρα τώρα, ο δρόμος ανεβαίνει ως το οροπέδιο της Σκαφιδιάς. Μια εξαιρετική διαδρομή κυρίως την άνοιξη, όταν τα αγριολούλουδα «ξαπλώνουν» στα λιβάδια. Εκεί συναντά κανείς κτηνοτρόφους από τον Φενεό και άλογα που καλπάζουν ελεύθερα. Λίγο ψηλότερα, στα 1.550 μ., λειτουργεί το χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας, μικρό αλλά ιδανικό για οικογένειες και για όσους θέλουν να δοκιμάσουν τις πρώτες τους καταβάσεις. Με πίστες για αρχάριους, εκπαιδευτές και ενοικιαζόμενο εξοπλισμό, είναι μια εύκολη και ευχάριστη στάση στο βουνό.
Τρίκαλα Κορινθίας: ένας ζωντανός καμβάς
Σκαρφαλωμένα στις πλαγιές της Ζήρειας, τα Τρίκαλα Κορινθίας δικαιώνουν το όνομά τους: τρία «καλά» – άφθονα νερά, κρασί από τα αμπέλια τους και καθαρός αέρας. Τα Άνω, τα Μεσαία και τα Κάτω Τρίκαλα απλώνονται μέσα σε έλατα, πλατάνια και πέτρινα καλντερίμια, με πλατείες που βλέπουν βουνά και θάλασσα. Το μονοπάτι «Αρχαίο Μύσσαιον» ενώνει τα Μεσαία με τα Άνω Τρίκαλα σε περίπου 45 λεπτά, μια εύκολη και όμορφη διαδρομή με θέα στα βουνά. Από τη Μεσαία συνοικία ξεκινά και ο δρόμος προς την Καρυά, ένα χωριό στα 1.300 μ. με πανοραμική θέα και τη βυζαντινή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου (13ος αι.). Λίγο πιο πέρα, το Μάννα αποτελεί βάση για όσους θέλουν να ανέβουν στη Μεγάλη Ζήρεια.
Γκούρα Κορινθίας: γραφική ομορφιά, ύψους 945 μέτρων
Χτισμένη στα 945 μ., η Γκούρα αγναντεύει το οροπέδιο του Φενεού και παραμένει το κέντρο της περιοχής. Με όμορφους ξενώνες, καφενεία και ταβέρνες, είναι ιδανική αφετηρία για εξορμήσεις στη λίμνη Δόξα, στην Παναγία του Βράχου, στη Στυμφαλία και στα γύρω βουνά.
Οι καθημερινές κυλούν ήρεμα. Tα Σαββατοκύριακα γεμίζουν με κόσμο που απολαμβάνει καλό φαγητό και ζεστή φιλοξενία. Πριν τον… αποχαιρετισμό, μην ξεχάσετε να προμηθευτείτε φασόλια, φάβα Φενεού, ζυμαρικά, τυριά και ντόπια κρέατα από τα τοπικά παντοπωλεία.

Γορτυνία – Μαίναλο: τόπος θεών και ηρώων
Το Μαίναλο, το βουνό του θεού Πάνα, απλώνεται με κορυφές πάνω από 1.500 μ., ατελείωτες χαράδρες και λιβάδια. Η Οστρακίνα φτάνει τα 1.982 μ. και γύρω της ξεδιπλώνονται πηγές, οροπέδια και δάση που αλλάζουν χρώματα ανά εποχή.
Τα χωριά του Μαινάλου: Μαγούλιανα, Αλωνίσταινα, Δημητσάνα, Βυτίνα, Στεμνίτσα, συνδυάζουν πέτρινη αρχιτεκτονική, ιστορία και πανέμορφες διαδρομές. Στα δυτικά, ο Λούσιος σχηματίζει ένα φαράγγι εντυπωσιακής ομορφιάς. Το μονοπάτι που ενώνει τις μονές Προδρόμου και Φιλοσόφου είναι από τα πιο αγαπημένα αξιοθέατα, μέσα σε πυκνή βλάστηση, δίπλα σε τρεχούμενα νερά και με θέα που σε ανταμείβει σε κάθε στροφή. Άλλη μια όμορφη διαδρομή είναι εκείνη που κατηφορίζει από τη Στεμνίτσα έως την αρχαία Γόρτυνα.
Στεμνίτσα: Τόπος σκιερός και δασώδης
Στα σλάβικα σημαίνει «τόπος σκιερός και δασώδης». Η Στεμνίτσα, φωλιασμένη τα 1.100 μ., μοιάζει φτιαγμένη για περιπλάνηση. Πέτρινα σπίτια, καλντερίμια, έλατα, καρυδιές και μια μυρωδιά από καμένο ξύλο που αιωρείται πάνω από το χωριό τον χειμώνα. Ο επισκέπτης περπατάει ανάμεσα σε ξενώνες, εκκλησίες, κεφαλόβρυσα και εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας, της τέχνης που έκανε τους Στεμνιτσιώτες γνωστούς πολύ πιο πέρα από την Ελλάδα. Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας, που λειτουργεί από τη δεκαετία του ’70, κρατά ζωντανή αυτή την παράδοση. 

Δημητσάνα: η «μετεμψύχωση» της αρχαίας Τεύθις
Αμφιθεατρικά χτισμένη στις πλαγιές του Μαινάλου, η Δημητσάνα συνδυάζει ιστορία, φύση και ωραία αρχιτεκτονική. Τα ερείπια της αρχαίας Τεύθιδος φαίνονται σε περάσματα του χωριού, ενώ οι υδροκίνητες βιοτεχνίες του 19ου αιώνα ζωντανεύουν στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, ένα μοναδικό σύμπλεγμα παλιών μύλων και εργαστηρίων.
Το χωριό έχει εξαιρετικούς ξενώνες και ζεστές ταβέρνες που σερβίρουν τοπικά κρεατικά και χειροποίητα προϊόντα. Ο κεντρικός δρόμος Λαμπαρδοπούλου, είναι ιδανικός για βόλτα και μικρές ανακαλύψεις.
Βυτίνα: ένα φιλόξενο κεφαλοχώρι
Στις πλαγιές του Μαινάλου και στα 1.033 μ., η Βυτίνα είναι από τα πιο ευχάριστα χωριά για ξεκούραση και βόλτες. Η πλατεία με τον Άγιο Τρύφωνα είναι το κέντρο της καθημερινότητας, γεμάτη ζωή όλες τις εποχές.
Σε μικρή απόσταση βρίσκονται το Λαογραφικό Μουσείο, το Δασαρχείο μέσα στο ιστορικό κτίριο της Τριανταφυλιδείου Δασικής Σχολής, αλλά και το περίφημο δασάκι της Βυτίνας – ιδανικό για περπάτημα κάτω από έλατα, πεύκα και σφενδάμια.
Καρύταινα: μεσαιωνική ομορφιά
Η Καρύταινα δεσπόζει πάνω από τον Αλφειό με το κάστρο της να θυμίζει εποχές Φράγκων και Επανάστασης. Τα στενά της, οι παλιές εκκλησίες, και το μεσαιωνικό γεφύρι του 13ου αιώνα συνθέτουν έναν τόπο μικρό αλλά γεμάτο ιστορίες.
Ο Αλφειός προσφέρεται για rafting, canoe-kayak και outdoor δραστηριότητες, με το τοπίο να εναλλάσσεται ανάμεσα σε βράχια, νερά και πλατάνια.

Πάρνωνας: ορεινή μαγεία
Ο Πάρνωνας απλώνεται σαν μια ολόκληρη πράσινη πολιτεία. Δάση από έλατα, μαυρόπευκα, δρύες και καστανιές καλύπτουν τις πλαγιές του, ενώ στην περιοχή της μονής Μαλεβής φυτρώνει μοναδικό στον κόσμο δάσος δενδρόκεδρων.
Στις πλαγιές της Λακωνίας συναντά κανείς όμορφα ορεινά χωριά – Βαμβακού, Βαρβίτσα, Βασσαράς, Τσίντζινα, Χρύσαφα – όλα με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και καθαρό βουνίσιο αέρα.
Κοσμάς: τόπος «καταγωγής» των χτενιών αργαλειών 
Σε υψόμετρο 1.150 μ., ο Κοσμάς είναι ένα χωριό που σε καλωσορίζει με νερά, πλατάνια και μια πλατεία γεμάτη σκιά. Τα πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές απλώνονται πάνω από το φαράγγι, με θέα μέχρι τη θάλασσα τις καθαρές μέρες.
Εδώ ξυπνάς με τη μυρωδιά του δάσους και, αν ανέβεις στα καστανοδάση, καταλαβαίνεις γρήγορα γιατί το χωριό είναι τόσο αγαπημένο σε όσους αναζητούν ηρεμία. Κάνοντας ένα βήμα πίσω στην ιστορία, μαθαίνουμε ότι οι Κοσμίτες ήταν από τους πρώτους κατασκευαστές χτενιών του αργαλειού και ονομάζονταν «Γιωργατζάδες».
Άγιος Πέτρος: η άσβεστη φλόγα της παράδοσης
Κρυμμένος στις ανατολικές πλαγιές του Πάρνωνα, ο Άγιος Πέτρος είναι μια ήσυχη βάση για εξερευνήσεις στο βουνό. Ο πύργος του Τρικαλίτη, η εκκλησία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και το παλιό σχολείο είναι μερικά από τα αξιοθέατά του.
Από εδώ ξεκινούν όμορφες διαδρομές προς τη Μονή Μαλεβής ή μέχρι τις κορυφές της Μικρής και Μεγάλης Τούρλας. Το εθνικό μονοπάτι 033 περνά από το χωριό και καταλήγει μέχρι τον Κάβο Μαλιά.
Μονή Μαλεβής: κεραυνοβόλο ειδύλλιο με τη φύση
Χτισμένη στα 920 μ. μέσα σε πυκνό ελατοδάσος, η μονή Μαλεβής είναι ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Κυνουρίας. Το μοναδικό δάσος δενδρόκεδρων που απλώνεται δίπλα της θεωρείται μνημείο της φύσης και προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000.
Η περιοχή προσφέρεται για εύκολες πεζοπορίες με όμορφη θέα και αίσθηση ηρεμίας.
Βαμβακού: ή αλλιώς… αναγέννηση ιστορίας
Η Βαμβακού, κρυμμένη στη δυτική πλευρά του Πάρνωνα, αναγεννιέται μέσα από το πρόγραμμα Vamvakou Revival. Με ξενώνες, το καφέ-εστιατόριο «Βουρέικο», μονοπάτια και δραστηριότητες, το χωριό ξαναβρίσκει ζωή.
Σε υψόμετρο 900 μ., μέσα σε δάση ελάτης και μαύρης πεύκης, αποτελεί τέλεια βάση για ανάβαση στις κορυφές Μεγάλη Τούρλα και Γαϊτανόρραχη – με θέα, όταν ο καιρός το επιτρέπει, μέχρι και την Αθήνα.
Ταΰγετος & Taygetos Trails: τα μονοπάτια της ορειβατικής εμπειρίας
Ο Ταΰγετος, με κορυφή τον Προφήτη Ηλία στα 2.404 μ., απλώνει μια εντυπωσιακή οροσειρά που καταλήγει στη Μάνη. Η ανατολική του πλευρά ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, ένα τοπίο γεμάτο φαράγγια, ρέματα, πλούσια βλάστηση και δεκάδες είδη πουλιών.
Τα Taygetos Trails περιλαμβάνουν περίπου 90 χλμ. μονοπατιών που συνδέουν 14 χωριά. Οι διαδρομές είναι καλοσημασμένες, με εναλλαγή τοπίων και θέας, και απευθύνονται σε όλα τα επίπεδα περιπατητών. Είναι ένας πραγματικός ορειβατικός παράδεισος, ανοιχτός σχεδόν όλο τον χρόνο.

«Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε»
Πολύ σωστό το απόφθεγμα του Επίκουρου (αρχαίος φιλόσοφος), αλλά το τι θα φάμε κατά την επίσκεψή μας στην Πελοπόννησο, αποτελεί σημαντική σημείωση στον ταξιδιωτικό οδηγό. Στην περιοχή λοιπό, μας περιμένουν γεύσεις που δύσκολα ξεχνιούνται: γουρνοπούλα με κολασμένο ζουμερο-τραγανό ψήσιμο, σύγκλινο και παστό, γκόγκες με μυζήθρα και βούτυρο, κόκορας με χυλοπίτες, καγιανάς, τραχανόπιτα και τσιγαρολάχανα με μυρωδικά του βουνού.
Στα γλυκά ξεχωρίζουν οι δίπλες, τα αμυγδαλωτά και τα λαλάγγια.
Από τα κρασιά, δοκιμάζουμε Κυδωνίτσα – μια σπάνια ποικιλία με λεπτό άρωμα – αλλά και τα ερυθρά της Νεμέας. Το Αγιωργίτικο, η «ευγενής» ποικιλία της περιοχής, δίνει από φρέσκα κόκκινα μέχρι μεγάλης παλαίωσης κρασιά.
Το επόμενο βήμα; Κλείνετε τον υπολογιστή, ρίχνετε δυο ζεστά ρούχα στο backpack και φύγατε! Πλέον έχετε όλες τις πληροφορίες για να μεταμορφώσετε το «αδύνατον να φύγω» σε μια δυνατή εμπειρία!