Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Ανησυχητική η αύξηση της ρατσιστικής τρομοκρατίας
Η ρατσιστική και εθνοτική τρομοκρατία αυξήθηκε ανησυχητικά το 2018, τόσο παγκοσμίως όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις οργανώσεις συχνά να μιμούνται τις πρακτικές των ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων για να ριζοσπαστικοποιήσουν και να στρατολογήσουν μέλη, σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
«Παρεμφερώς με την ισλαμιστική τρομοκρατία, αυτό το είδος τρομοκρατίας εμπνέεται από την ιδεολογία του μίσους, της υπεροχής και της μισαλλοδοξίας», σχολίασε ο Νέιθαν Σέιλς, ο συντονιστής της αντιτρομοκρατίας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ένα παράδειγμα αυτής της τάσης ήταν η επίθεση ενός ενόπλου σε συναγωγή στο Πίτσμπουργκ, όπου σκοτώθηκαν 11 άνθρωποι, πρόσθεσε.
«Μην αμφιβάλλετε ότι θα αντιμετωπίσουμε όλες τις μορφές της τρομοκρατίας, ανεξαρτήτως της ιδεολογίας από την οποία εμπνέονται», υπογράμμισε ο Σέιλς.
Οι υπέρμαχοι της λευκής φυλής και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις με ρατσιστικά κίνητρα αντιγράφουν τις τακτικές ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων.
«Κατά κάποιο τρόπο μαθαίνουν από τους τζιχαντιστές που προηγήθηκαν πώς να συγκεντρώνουν και να μεταφέρουν χρήματα, να ριζοσπαστικοποιούν και να στρατολογούν», συνέχισε.
Όταν ρωτήθηκε αν ομάδες νεοναζιστών ή υπέρμαχων της λευκής φυλής έχουν αναγνωριστεί ως τρομοκρατικές οργανώσεις εντός των ΗΠΑ, ο Σέιλς είπε ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραπέμπει αυτές τις υποθέσεις στο FBI και στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, όταν πρόκειται για την καταπολέμηση εγχώριων απειλών.
Η παρουσία του Ισλαμικού Κράτους σε παγκόσμιο επίπεδο συνέχισε να αυξάνεται και το 2018, μέσω των δικτύων και των συνεργαζόμενων οργανώσεων, υποστηρίζει στην ετήσια έκθεσή του για την τρομοκρατία το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει ανακοινώσει ότι νίκησε τους τζιχαντιστές στη Συρία και ο ηγέτης της οργάνωσης σκοτώθηκε την περασμένη εβδομάδα σε επιδρομή των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων.
Το Ιράν παραμένει επίσης ο κορυφαίος κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας, σύμφωνα με την έκθεση αυτή. Η Τεχεράνη διοχετεύει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε ετήσια βάση για να στηρίξει τους συμμάχους της στην περιοχή, παρ’ όλο που η Ουάσινγκτον έχει ενισχύσει σημαντικά τις κυρώσεις σε βάρος του Ιράν.
Οι τρομοκρατικές τακτικές και η χρήση της τεχνολογίας εξελίχθηκαν επίσης το 2018. Παράλληλα, νέα απειλή συνιστούν οι μαχητές, όπως εκείνοι του Ισλαμικού Κράτους, που επιστρέφουν στις πατρίδες τους όντας σκληραγωγημένοι από τον πόλεμο.
«Μολονότι το ΙΚ έχασε σχεδόν όλα τα φυσικά εδάφη του, η οργάνωση απέδειξε ότι είναι ικανή να προσαρμόζεται, ιδίως μέσω των προσπαθειών της να εμπνεύσει ή να κατευθύνει τους υποστηρικτές της μέσω του διαδικτύου», ανέφερε ο Νέιθαν Σέιλς, ο συντονιστής των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, το γραφείο του οποίου συντάσσει τη συγκεκριμένη έκθεση. «Επιπλέον, οι τρομοκράτες που επιστρέφουν στις πατρίδες τους από τις εμπόλεμες ζώνες της Συρίας και του Ιράκ ή ταξιδεύουν σε τρίτες χώρες, θέτουν νέους κινδύνους», πρόσθεσε.
Το Ισλαμικό Κράτος ίδρυσε το αποκαλούμενο «χαλιφάτο» του το 2014, αφού κατέλαβε εκτάσεις στη Συρία και το Ιράκ. Η ντε φάκτο πρωτεύουσά του ήταν η Ράκα, απ’ όπου σχεδίαζε και εξαπέλυε επιθέσεις στην Ευρώπη. Το 2017 οι τζιχαντιστές έχασαν τον έλεγχο της Μοσούλης στο Ιράκ και της Ράκας στη Συρία και στη συνέχεια σχεδόν όλα τα υπόλοιπα εδάφη τους.
«Παρεμφερώς με την ισλαμιστική τρομοκρατία, αυτό το είδος τρομοκρατίας εμπνέεται από την ιδεολογία του μίσους, της υπεροχής και της μισαλλοδοξίας», σχολίασε ο Νέιθαν Σέιλς, ο συντονιστής της αντιτρομοκρατίας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ένα παράδειγμα αυτής της τάσης ήταν η επίθεση ενός ενόπλου σε συναγωγή στο Πίτσμπουργκ, όπου σκοτώθηκαν 11 άνθρωποι, πρόσθεσε.
«Μην αμφιβάλλετε ότι θα αντιμετωπίσουμε όλες τις μορφές της τρομοκρατίας, ανεξαρτήτως της ιδεολογίας από την οποία εμπνέονται», υπογράμμισε ο Σέιλς.
Οι υπέρμαχοι της λευκής φυλής και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις με ρατσιστικά κίνητρα αντιγράφουν τις τακτικές ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων.
«Κατά κάποιο τρόπο μαθαίνουν από τους τζιχαντιστές που προηγήθηκαν πώς να συγκεντρώνουν και να μεταφέρουν χρήματα, να ριζοσπαστικοποιούν και να στρατολογούν», συνέχισε.
Όταν ρωτήθηκε αν ομάδες νεοναζιστών ή υπέρμαχων της λευκής φυλής έχουν αναγνωριστεί ως τρομοκρατικές οργανώσεις εντός των ΗΠΑ, ο Σέιλς είπε ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραπέμπει αυτές τις υποθέσεις στο FBI και στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, όταν πρόκειται για την καταπολέμηση εγχώριων απειλών.
Η παρουσία του Ισλαμικού Κράτους σε παγκόσμιο επίπεδο συνέχισε να αυξάνεται και το 2018, μέσω των δικτύων και των συνεργαζόμενων οργανώσεων, υποστηρίζει στην ετήσια έκθεσή του για την τρομοκρατία το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει ανακοινώσει ότι νίκησε τους τζιχαντιστές στη Συρία και ο ηγέτης της οργάνωσης σκοτώθηκε την περασμένη εβδομάδα σε επιδρομή των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων.
Το Ιράν παραμένει επίσης ο κορυφαίος κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας, σύμφωνα με την έκθεση αυτή. Η Τεχεράνη διοχετεύει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε ετήσια βάση για να στηρίξει τους συμμάχους της στην περιοχή, παρ’ όλο που η Ουάσινγκτον έχει ενισχύσει σημαντικά τις κυρώσεις σε βάρος του Ιράν.
Οι τρομοκρατικές τακτικές και η χρήση της τεχνολογίας εξελίχθηκαν επίσης το 2018. Παράλληλα, νέα απειλή συνιστούν οι μαχητές, όπως εκείνοι του Ισλαμικού Κράτους, που επιστρέφουν στις πατρίδες τους όντας σκληραγωγημένοι από τον πόλεμο.
«Μολονότι το ΙΚ έχασε σχεδόν όλα τα φυσικά εδάφη του, η οργάνωση απέδειξε ότι είναι ικανή να προσαρμόζεται, ιδίως μέσω των προσπαθειών της να εμπνεύσει ή να κατευθύνει τους υποστηρικτές της μέσω του διαδικτύου», ανέφερε ο Νέιθαν Σέιλς, ο συντονιστής των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, το γραφείο του οποίου συντάσσει τη συγκεκριμένη έκθεση. «Επιπλέον, οι τρομοκράτες που επιστρέφουν στις πατρίδες τους από τις εμπόλεμες ζώνες της Συρίας και του Ιράκ ή ταξιδεύουν σε τρίτες χώρες, θέτουν νέους κινδύνους», πρόσθεσε.
Το Ισλαμικό Κράτος ίδρυσε το αποκαλούμενο «χαλιφάτο» του το 2014, αφού κατέλαβε εκτάσεις στη Συρία και το Ιράκ. Η ντε φάκτο πρωτεύουσά του ήταν η Ράκα, απ’ όπου σχεδίαζε και εξαπέλυε επιθέσεις στην Ευρώπη. Το 2017 οι τζιχαντιστές έχασαν τον έλεγχο της Μοσούλης στο Ιράκ και της Ράκας στη Συρία και στη συνέχεια σχεδόν όλα τα υπόλοιπα εδάφη τους.
