Η ρωσική εξωτερική πολιτική, με στόχο να δικαιολογήσει τη μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας τής Κριμαίας και τη μετέπειτα ένωσή της με τη Ρωσία, χρησιμοποίησε τη μονομερή ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου (Φεβρουάριος 2008) ως αναλογία.
 
 
Η συγκεκριμένη ρωσική θέση προκάλεσε ερωτηματικά και συζητήσεις ως προς το ισχύον δίκαιο.  Προκάλεσε επίσης ανησυχίες για το αν θα μπορούσε να δημιουργήσει νομικό προηγούμενο στην κατεύθυνση νομιμοποίησης παρελθουσών περιπτώσεων παράνομων ανεξαρτητοποιήσεων, όπως η περίπτωση της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», και να ανοίξει το δρόμο σε μελλοντική ένωση ή προσάρτηση της τελευταίας από την Τουρκία.
 
Η απάντηση σε αυτά τα ζητήματα είναι μία, ξεκάθαρη και αυθεντική καθώς δόθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.  Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο 2008, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ζήτησε γνωμοδότηση από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για το αν η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου (Φεβρουάριος 2008) ήταν σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο.
 
 
Αν κάποιος μελετήσει τη γνωμοδότηση, εκτός του ότι δεν θα βρει πολλές αναλογίες μεταξύ Κριμαίας και Κοσσυφοπεδίου, θα καταλήξει σε τρία αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα σχετικά με τη νομιμότητα των μονομερών ανακηρύξεων ανεξαρτησίας:
 
1.  το Διεθνές Δίκαιο δεν τις απαγορεύει ρητά.
 
2.  ρητά εξαιρούνται οι περιπτώσεις που η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας είναι συνδεδεμένη «με παράνομη χρήση βίας ή άλλες κατάφωρες παραβιάσεις των κανόνων του γενικού διεθνούς δικαίου, ειδικά αυτών αναγκαστικής φύσεως (juscogens)».
 
3.  Το Δικαστήριο χρησιμοποίησε ως τέτοιο παράδειγμα την κατεχόμενη Κύπρο και τους Τουρκοκύπριους που μονομερώς ανακήρυξαν την λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».  Μάλιστα, το Δικαστήριο (παρ. 114, σ. 50) ρητά αναφέρεται στην απόφαση 1251/1999 του Συμβουλίου Ασφαλείας για την Κύπρο, η οποία προβλέπει ότι η όποια λύση θα πρέπει να στηρίζεται στο υφιστάμενο κράτος (Κυπριακή Δημοκρατία), με ενιαία κυριαρχία, μία προσωπικότητα, μία υπηκοότητα, του οποίου θα διασφαλίζεται η ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα.