Ο Ερντογάν συνεχώς τεντώνει το σχοινί στο Αιγαίο και υπόσχεται να «τρυπήσει» την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αλλά τα πράγματα στη Μεσόγειο αποκτούν σταδιακά «σχήμα και μορφή», καθώς αντίπαλα στρατηγικά μπλοκ διαμορφώνονται, πρώτιστα εξαιτίας της «αυτοκρατορικής» πολιτικής του ισλαμικού καθεστώτος της Τουρκίας. Η πενταμερής διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου, Ην. Αραβικών Εμιράτων και Γαλλίας, οι οποίοι καταδίκασαν στις 10 Μαΐου συνολικά όλες τις διεθνώς έκνομες πολιτικές της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο, ήταν ένα μείζον διεθνές γεγονός και προκάλεσε στρατηγικό «ηλεκτροσόκ» για τον Ερντογάν σε μια στιγμή που φανταζόταν ότι έχει «τον αέρα στα πανιά του».

Οι «πέντε» αποδοκίμασαν απερίφραστα τις παραβιάσεις του ∆ιεθνούς ∆ικαίου από την Τουρκία, την κάλεσαν να σεβαστεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της Μεσογείου και προχώρησαν σε θεσμοθέτηση διευρυμένου πλαισίου συνεργασίας μεταξύ τους. Αιφνιδιασμός και θυμός στην Αγκυρα, που χαρακτήρισε την πενταμερή, «συμμαχία του κακού»! Και επιτέθηκε η τουρκική ηγεσία στα διεθνώς κινούμενα ελληνικά, κυπριακά, αρμενικά και κουρδικά «λόμπι», που θεωρεί υπεύθυνα για το κακό αυτό.

ΟΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ

Το σοκ ήρθε για τον Ερντογάν σε μια στιγμή που φαινόταν ότι δεν εξελίσσονται καλά τα πράγματα για την Αθήνα στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών υποθέσεων, ούτε και στο ζήτημα των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.

Η Αγκυρα, εκτιμώντας προφανώς ότι η Αθήνα έχει «καθίσει» λόγω κορονοϊού και ότι γενικότερα η ευρωατλαντική συγκυρία ευνοεί την Τουρκία, «πάτησε γκάζι» σε όλα τα μέτωπα της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής της: Στρατιωτικοποιεί έντονα τις «απαιτήσεις» της έναντι της Ελλάδας στο Αιγαίο, προσπαθεί να περικυκλώσει την Αθήνα σε νομικό επίπεδο προβάλλοντας στη διεθνή σκηνή και στο ΝΑΤΟ τη θέση ότι η Ελλάδα παρανομεί στο Αιγαίο και, παραλλήλως, κύκλωσε την Κύπρο με γεωτρύπανα και πολεμικά σκάφη ως «αφεντικό» στην περιοχή μετά την αποχώρηση των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών από την κυπριακή ΑΟΖ.

Την ίδια ώρα, ενίσχυσε προκλητικά και τις στρατιωτικές ισλαμικές δυνάμεις της Τρίπολης, στη Λιβύη, και έβαλε τον Σάρατζ να προσεγγίσει τη Μάλτα και να «μαλώσει» την Ελλάδα, διότι κακώς, λέει, ενδιαφέρεται για την υπόθεση της τουρκολιβυκής συμφωνίας για την ΑΟΖ.

Η Τουρκία έχει δείξει από καιρό, βεβαίως, στην Ελλάδα και σε «τρίτες» χώρες ότι τίποτε δεν ανακόπτει την επεκτατική πολιτική της, όποια κι αν είναι τα εσωτερικά προβλήματά της. Ομως, στη σημερινή φάση, η Αγκυρα μάλλον «απλώθηκε» πάνω από τα μέτρα της, χωρίς να υπολογίσει ότι οι κινήσεις της στη Λιβύη, την Τυνησία, την Αλ γερία, και γενικότερα στο μέτωπο της Βόρειας Αφρικής θα προκαλούσαν τις «απαντήσεις» τρίτων χωρών. Οι «πέντε» είναι η πρώτη ηχηρή «απάντηση» στον υπερφίαλο Ερντογάν.

Ο «αρραβωνιασμένος» με τη Μόσχα ισλαμιστής Τούρκος πρόεδρος, που στερείται άλλων συμμαχιών, μπορεί να προσπαθεί να καλοπιάσει σήμερα τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά τώρα διαπιστώνει ότι η Ουάσινγκτον δεν πρόκειται να παρακολουθεί την Τουρκία αδρανής απέναντι στις προσπάθειές της να φτιάξει μαζί με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους το χαλιφάτο της Βόρειας Αφρικής που ονειρεύεται ο Ταγίπ Ερντογάν. Τώρα, η Αγκυρα διαπιστώνει ότι η υπόθεση των μεσογειακών συνεργασιών 3+1, που εδώ και μία δεκαετία στηρίζουν οι ΗΠΑ, δεν είναι «βαρέως ασθενής», όπως λανθασμένα εκτίμησε η τουρκική διπλωματία. Κα κώς εκτίμησε η Αγκυρα λένε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ότι η φαινόμενη «απουσία» των ΗΠΑ αυτή την περίοδο από το μεσογειακό πεδίο άλλαξε τη στρατηγική των Αμερικανών εκεί, και ειδικότερα στη διαδρομή Στενών Σουέζ. Η πενταμερής δεν προέκυψε, βέβαια, χωρίς τη «γνώμη» της Ουάσινγκτον. ∆ιαπιστώνει, επίσης, εκνευρισμένη η Αγκυρα ότι το «χαμηλό προφίλ» της διπλωματίας ∆ένδια μάλλον την ξεγέλασε. Και λανθασμένα εκτίμησε, επίσης, τη στάση της Γαλλίας στη Μεσόγειο και στα δρώμενα στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, περιοχές που ποτέ δεν έπαψαν να αποτελούν «ζώνες» στρατηγικού και οικονομικού ενδιαφέροντος των Παρισίων, με ιστορικό βάθος.

ΠΑΡΑΚΑΜΨΕΙΣ

Οι εξελίξεις δείχνουν τώρα ότι μια σειρά δυνάμεις δεν είναι διατεθειμένες να επιτρέψουν στην Τουρκία να επιχειρεί να «διώξει» τους ∆υτικούς από τις περιοχές αυτές και να τις θέσει υπό τον έλεγχο του ριζοσπαστικού Ισλάμ, κάνοντας «παιχνίδι» με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των χωρών της Βόρειας Αφρικής. Επιπλέον, είναι αφελές εκ μέρους του Ερντογάν επισημαίνει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» διπλωματικός παράγοντας να πιστεύει ότι το αμυντικό σύστημα ασφαλείας της ∆ύσης θα αφήσει την παραγωγό πανισλαμισμού Τουρκία να ανοίξει δρόμους στρατιωτικής παρουσίας και επιρροής στην «ευαίσθητη» φίλη της, τη Ρωσία.


Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 16 Μαΐου