Politico: Η προσπάθεια στρατιωτικής επιβολής του Ερντογάν ως απόπειρα κάλυψης της διπλωματικής ανυπαρξίας της χώρας
Το Politico περιγράφει την επιλογή της Άγκυρας να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική ισχύ για την επίτευξη των στόχων της, ως μία πολιτική πλήρως αντιφατική με το πάλαι ποτέ δόγμα των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» που αποτέλεσε κάποτε την αρχή της Τουρκίας και της τουρκικής διπλωματίας. Η εξέλιξη αυτή έχει ωθήσει την Τουρκία σε συγκρούσεις σε ολόκληρη τη γειτονιά της όλη τη γειτονιά της, καθώς προκαλεί τους αντιπάλους και τους παραδοσιακούς συμμάχους.
Αδύνατη διπλωματικά - Έχει στρέψει εναντίον της τους γείτονές της αψηφώντας τις μεγάλες δυνάμεις
Όπως αναφέρει το αμερικανικό δίκτυο, οι πιο πρόσφατες εξελίξεις εντοπίζονται στον Καύκασο όταν ο Ερντογάν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την ισχύ της χώρας του για να στηρίξει έναν από τους στενότερους συμμάχους του, το Αζερμπαϊτζάν, παρέχοντας οπλισμό και στρατιωτική εκπαίδευση και αρνήθηκε να συμμετάσχει σε διεθνείς εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός. Την ετοιμότητα της Άγκυρας δείχνει αυτή η επιβλητική στάση προκειμένου να χρησιμοποιήσει την ισχύ της για να πετύχει αυτό που δεν μπορεί μέσω της διπλωματίας.
Η Τουρκία πέτυχε κάτι που δεν αναδεικνύει τη μέγιστη διπλωματική της ισχύ. Δηλαδή να εξοργίσει μέσα σε έναν μόλις χρόνο τους γείτονές της, αψηφώντας παράλληλα την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ πραγματοποιώντας δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, να αναπτύξει κομάντο στο Ιράκ, να αλλάξει την πορεία του πολέμου στη Λιβύη και να αποστείλει πολεμικά πλοία για έρευνες υδρογονανθράκων στα ύδατα που διεκδικούν η Ελλάδα και η Κύπρος
Πιο πρόσφατα, η Αρμενία, με την οποία η Τουρκία δεν έχει διπλωματικούς δεσμούς, την κατηγόρησε ότι ενεπλάκη στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ - έναν θύλακο που ελέγχεται από τους Αρμένιους από τη δεκαετία του 1990, αλλά αναγνωρίστηκε διεθνώς ως μέρος του Αζερμπαϊτζάν . Η Τουρκία αρνείται τις κατηγορίες ότι έστειλε μισθοφόρους από τη Συρία και μαχητικά αεροσκάφη στο Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, απέρριψε μια κλήση κατάπαυσης του πυρός από την Ομάδα Μινσκ. Αυτή η προσέγγιση δεν έχει κάνει την Τουρκία δημοφιλή, αλλά μέχρι στιγμής, δεν έχει αποτύχει.
Κενές οι απειλές της ΕΕ - Η Τουρκία διευρύνει το χάσμα
Όπως αναφέρει το Politico, κενές έχουν αποδειχθεί οι απειλές κυρώσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη. Η Άγκυρα κατάφερε επίσης να αποφύγει σε μεγάλο βαθμό τις κυρώσεις από τις ΗΠΑ για την αγορά και ενεργοποίηση των S-400.
Το ότι η Τουρκία αποτελεί μια χώρα ζωτικής σημασίας αποτελεί μία πεποίθηση της Άγκυρας που ενισχύθηκε από τις εξελίξεις αυτές, - είτε λόγω των τουρκικών στρατιωτικών βάσεων που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ είτε της απειλής του Ερντογάν να «ανοίξει τις πύλες» στην Ευρώπη για τα εκατομμύρια των προσφύγων που φιλοξενεί.
Για δεκαετίες, η προοπτική της Τουρκίας ήταν η Δύση και ακολουθούσε σε μεγάλο βαθμό τη συνταγή του ιδρυτή της σύγχρονης δημοκρατίας, Κεμάλ Ατατούρκ. Ωστόσο, η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Μέση Ανατολή και η έλλειψη ενωμένου μετώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης άνοιξαν ένα κενό στο οποίο η Τουρκία μπορεί να διεκδικήσει περισσότερα.
Οι αντιθέσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο, καθώς και οι εντάσεις με την Κύπρο και το Ισραήλ, κράτησαν την Τουρκία εκτός της συμφωνίας για τον καθορισμό των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών στην περιοχή. Σε αυτήν την νέα πραγματικότητα η Τουρκία κατανοεί ότι η στρατιωτική ισχύς έχει περισσότερα αποτελέσματα. Τα προηγούμενα πολιτικά σφάλματα της Άγκυρας που άφησαν την Τουρκία χωρίς σχεδόν κανέναν σύμμαχο στην περιοχή, έχουν οδηγήσει την πολιτική ηγεσία της χώρας να μην έχει πολλές επιλογές παρά την χρήση στρατιωτικής ισχύος.
Αδύνατη διπλωματικά - Έχει στρέψει εναντίον της τους γείτονές της αψηφώντας τις μεγάλες δυνάμεις
Όπως αναφέρει το αμερικανικό δίκτυο, οι πιο πρόσφατες εξελίξεις εντοπίζονται στον Καύκασο όταν ο Ερντογάν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την ισχύ της χώρας του για να στηρίξει έναν από τους στενότερους συμμάχους του, το Αζερμπαϊτζάν, παρέχοντας οπλισμό και στρατιωτική εκπαίδευση και αρνήθηκε να συμμετάσχει σε διεθνείς εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός. Την ετοιμότητα της Άγκυρας δείχνει αυτή η επιβλητική στάση προκειμένου να χρησιμοποιήσει την ισχύ της για να πετύχει αυτό που δεν μπορεί μέσω της διπλωματίας.
Η Τουρκία πέτυχε κάτι που δεν αναδεικνύει τη μέγιστη διπλωματική της ισχύ. Δηλαδή να εξοργίσει μέσα σε έναν μόλις χρόνο τους γείτονές της, αψηφώντας παράλληλα την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ πραγματοποιώντας δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, να αναπτύξει κομάντο στο Ιράκ, να αλλάξει την πορεία του πολέμου στη Λιβύη και να αποστείλει πολεμικά πλοία για έρευνες υδρογονανθράκων στα ύδατα που διεκδικούν η Ελλάδα και η Κύπρος
Πιο πρόσφατα, η Αρμενία, με την οποία η Τουρκία δεν έχει διπλωματικούς δεσμούς, την κατηγόρησε ότι ενεπλάκη στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ - έναν θύλακο που ελέγχεται από τους Αρμένιους από τη δεκαετία του 1990, αλλά αναγνωρίστηκε διεθνώς ως μέρος του Αζερμπαϊτζάν . Η Τουρκία αρνείται τις κατηγορίες ότι έστειλε μισθοφόρους από τη Συρία και μαχητικά αεροσκάφη στο Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, απέρριψε μια κλήση κατάπαυσης του πυρός από την Ομάδα Μινσκ. Αυτή η προσέγγιση δεν έχει κάνει την Τουρκία δημοφιλή, αλλά μέχρι στιγμής, δεν έχει αποτύχει.
Κενές οι απειλές της ΕΕ - Η Τουρκία διευρύνει το χάσμα
Όπως αναφέρει το Politico, κενές έχουν αποδειχθεί οι απειλές κυρώσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη. Η Άγκυρα κατάφερε επίσης να αποφύγει σε μεγάλο βαθμό τις κυρώσεις από τις ΗΠΑ για την αγορά και ενεργοποίηση των S-400.
Το ότι η Τουρκία αποτελεί μια χώρα ζωτικής σημασίας αποτελεί μία πεποίθηση της Άγκυρας που ενισχύθηκε από τις εξελίξεις αυτές, - είτε λόγω των τουρκικών στρατιωτικών βάσεων που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ είτε της απειλής του Ερντογάν να «ανοίξει τις πύλες» στην Ευρώπη για τα εκατομμύρια των προσφύγων που φιλοξενεί.
Για δεκαετίες, η προοπτική της Τουρκίας ήταν η Δύση και ακολουθούσε σε μεγάλο βαθμό τη συνταγή του ιδρυτή της σύγχρονης δημοκρατίας, Κεμάλ Ατατούρκ. Ωστόσο, η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Μέση Ανατολή και η έλλειψη ενωμένου μετώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης άνοιξαν ένα κενό στο οποίο η Τουρκία μπορεί να διεκδικήσει περισσότερα.
Οι αντιθέσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο, καθώς και οι εντάσεις με την Κύπρο και το Ισραήλ, κράτησαν την Τουρκία εκτός της συμφωνίας για τον καθορισμό των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών στην περιοχή. Σε αυτήν την νέα πραγματικότητα η Τουρκία κατανοεί ότι η στρατιωτική ισχύς έχει περισσότερα αποτελέσματα. Τα προηγούμενα πολιτικά σφάλματα της Άγκυρας που άφησαν την Τουρκία χωρίς σχεδόν κανέναν σύμμαχο στην περιοχή, έχουν οδηγήσει την πολιτική ηγεσία της χώρας να μην έχει πολλές επιλογές παρά την χρήση στρατιωτικής ισχύος.