Η Αγκυρα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προκαλέσει σοβαρή διαταραχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Από την πλευρά της, η Αθήνα μένει έως τώρα σταθερή στη γραμμή των τελευταίων εβδομάδων: αποφυγή στρατιωτικών «απαντήσεων» στις αυξανόμενες προκλήσεις του Ερντογάν στο Αιγαίο και αναμονή μιας πολιτικής απάντησης της Αγκυρας στην ανοικτή ελληνική πρόσκληση για τον 62ο γύρο των «διερευνητικών» συνομιλιών.

Εμφανής στόχος του Τούρκου προέδρου είναι να οδηγήσει την ελληνική «ψυχραιμία» εκτός ανεκτών ορίων και να εκθέσει στη συνέχεια την Αθήνα απέναντι στην Ε.Ε. ως αιτία ναυαγίου των συνομιλιών που ξεκίνησαν με γερμανική διαμεσολάβηση μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου του 2020.

Απαλλαγμένος σε αυτήν τη φάση από το βάρος της άμεσης απειλής κυρώσεων και σίγουρος για την πολιτική υποστήριξη της Γερμανίας και της Πορτογαλικής προεδρίας στη Σύνοδο της 25ης Μαρτίου, καθώς και αισιόδοξος ότι το Βερολίνο θα προωθήσει αυτόν τον μήνα συμφωνία ειδικών σχέσεων Ε.Ε. - Τουρκίας σε μια ισχυρή δομική βάση, ο ηγέτης του τουρκικού ισλαμισμού ενισχύει το επιθετικό παιχνίδι του απέναντι στην Ελλάδα. Και κινεί όλα τα «πιόνια» του σε αυτό το πεδίο.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει ενώπιόν της δύο προκλήσεις εξωτερικής πολιτικής. Η πρώτη είναι η στάση που θα κρατήσει στις 25 Μαρτίου στη Σύνοδο Κορυφής, όπου θα συζητηθεί θέμα Συμφωνίας νέου πλαισίου σχέσεων Ε.Ε. - Τουρκίας, με την Αγκυρα να διατηρεί κατά της Ελλάδας casus belli και ανοικτό θέμα «γκρίζων» ζωνών στο Αιγαίο. Η «σκληρή» γραμμή στο υπουργείο Εξωτερικών εισηγείται ως βασική ελληνική προϋπόθεση για τη Συμφωνία την αφαίρεση αυτών των στοιχείων από την Αγκυρα (την άποψη αυτή διατύπωσε ευθέως ο πρέσβης ε.τ. Κ. Μπίτσιος σε άρθρο του στην «Καθημερινή», στις 27/2).

Η δεύτερη πρόκληση -που επί της ουσίας δεν είναι ασύνδετη από την πρώτη- είναι μεγαλύτερη και απαιτεί μια συνολική πολιτική και αμυντική αντιμετώπιση ενός μείζονος θέματος: την απροκάλυπτη και πρωτοφανούς θρασύτητας, πλην και σχεδιασμένη, προσπάθεια του ισλαμικού καθεστώτος του Ερντογάν να συρρικνώσει γεωπολιτικά την Ελλάδα και να την καταστήσει χώρα εξαρτημένη από την Τουρκία, σε ένα μοντέλο «φινλανδοποίησής» της.

Η Αγκυρα προσπαθεί να δημιουργήσει διμερώς και διεθνώς ένα «κλίμα» στο οποίο η Ελλάδα δεν θα πρέπει λόγω «ειδικών γεωγραφικών συνθηκών» να έχει, ως κυρίαρχη χώρα, το δικαίωμα να ασκεί δική της εξωτερική πολιτική χωρίς τη συγκατάθεση της Τουρκίας.

Το τελευταίο διάστημα έχουν σημειωθεί τα εξής γεγονότα, ενδεικτικά της εκτός ορίων επιθετικής και προσβλητικής πολιτικής του «τρελού» Ερντογάν προς την Ελλάδα:

- Εξέφρασε η Αγκυρα έντονη δυσφορία επειδή στα εδάφη ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου πραγματοποιούν «συχνά» επισκέψεις Ελληνες πολιτικοί έως και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κυρία Σακελλαροπούλου! Η Τουρκία δημοσίως χαρακτηρίζει τις επισκέψεις αυτές «πρόκληση»…

-Ο Ερντογάν αναφέρει πλέον στο τουρκικό κοινό και στη διεθνή σκηνή το Αιγαίο όχι με το όνομά του, αλλά ως μια «θάλασσα νησιών», η οποία δεν είναι ελληνική, αλλά μπορεί να ανήκει και σε άλλους. Πρόκειται για το ξεκίνημα μιας νέας προπαγάνδας, που συνδέεται και με χονδροειδείς, «κατά λάθος» παραβιάσεις ακόμα και των 6 μιλίων στο Κεντρικό Αιγαίο προ ημερών.

- Η Αγκυρα έκανε στην ελληνική κυβέρνηση την «παρατήρηση» επειδή έχει στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ στη Θράκη, με διάθεση του λιμένος Αλεξανδρούπολης σε αμερικανικές μονάδες. Η Τουρκία δηλώνει, δηλαδή, σε δύο χώρες του ΝΑΤΟ πως δεν δέχεται να είναι στα Βαλκάνια η Ελλάδα «προτιμώμενος» στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ, όπως το θέλει η Ουάσινγκτον…

- Ο Ερντογάν θέλει να έχει γνώμη και για τις στρατιωτικές συμμαχίες της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, τις οποίες «καταγγέλλει» ως εχθρικές για την Τουρκία, έχοντας σήμερα κατά νου ότι και η φίλη της, Γερμανία, «αντιπαθεί» το «αμερικανικής στήριξης» άνοιγμα της χώρας μας προς το Ισραήλ και τις αραβικές χώρες.

- Η Τουρκία θέλει να έχει άποψη για την ατζέντα των «διερευνητικών» συνομιλιών και η… «Ευρωπαϊκή Ενωση Τούρκων της Δ. Θράκης», η οποία ήδη προβαίνει σε σχετικές ανακοινώσεις με εντολές της τουρκικής κυβέρνησης. Το «μήνυμα» της Αγκυρας είναι ότι η Αθήνα δεν μπορεί να σχεδιάζει υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας χωρίς να υπολογίσει τους «Τούρκους» που ζουν σε ελληνικά εδάφη και πρώτιστα στη Θράκη.

Τα παραπάνω στοιχεία μιας σχεδιασμένης τουρκικής στρατηγικής στόχευσης συνθέτουν μια κατάσταση σοβαρής όξυνσης της επιθετικής πολιτικής Ερντογάν για την Ελλάδα. Και οδηγούν το υπουργείο Εξωτερικών σε προβληματισμούς σχετικά με ελληνικές αντιδράσεις στο τουρκικό σχέδιο «φινλανδοποίησης» της χώρας μας. Συζητείται, σύμφωνα με έγκυρες διπλωματικές πηγές, η δραστηριοποίηση της Ελλάδας σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά στρατηγικά κέντρα σχεδίων και λήψης αποφάσεων και στο ΝΑΤΟ.

Διατυπώνεται, επίσης, η ισχυρή άποψη ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει πλέον να επιδιώξει την παροχή ορισμένων «εγγυήσεων ασφαλείας» από τις ΗΠΑ, δεδομένου ότι η υφιστάμενη στενή στρατιωτική συνεργασία τους παρέχει στην αμερικανική πλευρά σοβαρά στρατηγικά πλεονεκτήματα από τη Μαύρη Θάλασσα έως το Σουέζ.