Νέο δόγμα Μπάιντεν έναντι της Τουρκίας - Οι προσεκτικοί χειρισμοί Αθήνας και Λευκωσίας
Τα γεγονότα είναι πάρα πολλά... Οι παράμετροι ασφάλειας αλλάζουν πολύ γρήγορα και η αλληλεξάρτησή τους είναι τεραστίων διαστάσεων
Σημαντικές εξελίξεις παρατηρούνται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου / Μέσης Ανατολής και απαιτούν από την Αθήνα αλλά και τη Λευκωσία μια συνεχή και εμπεριστατωμένη κάλυψη των τάσεων, σε συνδυασμό με όσο το δυνατόν πιο διεισδυτικές πληροφορίες και εκτιμήσεις. Γιατί τα γεγονότα είναι πάρα πολλά, οι παράμετροι ασφάλειας αλλάζουν πολύ γρήγορα, η αλληλεξάρτησή τους είναι τεραστίων διαστάσεων, ενώ βρισκόμαστε σε μια φάση που οι Μπάιντεν - Μπλίνκεν - Οστιν - Σάλιβαν - Σέρμαν - Χικς - Μπερνς, ως και άλλα μέλη της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς σε αναθεώρηση θέσεων, σχεδιασμών, συνεργασιών και στηριγμάτων των διαχρονικών συμμαχιών, με έμφαση στην Ατλαντική Συμμαχία, κάτι που φάνηκε και αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στην πρόσφατη Σύνοδο των 30 ΥΠ.ΕΞ. των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι οι σχέσεις των ΗΠΑ με διάφορα κράτη της εκτασιακά ανωτέρω διευρυμένης ζώνης συμφερόντων που επί χρόνια ίσχυαν θα τροποποιηθούν, θα μεταλλαχθούν και θα επαναπροσδιοριστούν. Και αναφέρομαι σε κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος, το Ιράν, ακόμα και το Ισραήλ. Αυτά τα κράτη μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα πρέπει να τα παρακολουθούμε ενδελεχώς, γιατί θα λάβουν χώρα σαρωτικές αλλαγές - τροποποιήσεις και μεταβολές στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ, οπότε οι κινήσεις μας πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές. Φυσικά, το ίδιο αφορά την Τουρκία και τις γεωπολιτικές ακροβασίες της πάνω σε τεντωμένα ενδο-μεσογειακά και ενδο-μεσανατολικά σχοινιά.
Διαβάζοντας τις οκτώ πολύ πρόσφατες μελέτες εσωτερικής ανάλυσης της κυβέρνησης Μπάιντεν σε ζητήματα Ρωσίας, Κίνας, Μέσης Ανατολής, Ασίας - Ειρηνικού, ΝΑΤΟ Αφρικής, Νότιας Αμερικής και νέων πολέμων / κλιματικής αλλαγής, αντιλαμβάνεσαι ότι επέρχονται τεράστιες αλλαγές.
ΤΟ ΝΑΤΟ
Τα όσα τόνισε για την Ανατολική Μεσόγειο ο Αντονι Μπλίνκεν (φωτ.), είναι πολύ σημαντικά για την περιοχή μας. Ομως, όλα θα ενταχθούν στο πλέγμα της σκληρής αντιμετώπισης της Μόσχας, της προβληματικής διείσδυσης του Πεκίνου, στην Ευρώπη και Μέση Ανατολή κ.λπ. Για την κυβέρνηση Μπάιντεν υπεράνω όλων είναι το ΝΑΤΟ και μόνο. Δεν υπάρχουν υποκατάστατα ή υποσύνολα της Συμμαχίας (αυτά που κάποιοι βλέπουν για Γαλλία κ.λπ.). Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία. Για όλα τα ζητήματα που θα προκύψουν οι Αμερικανοί θα θέτουν μπροστά το ΝΑΤΟ. Την Αγκυρα κατ’ αρχήν τη στοχοποιούν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μην περιμένει κάποιος ότι οι ΗΠΑ θα ενεργήσουν τιμωρητικά στην Αγκυρα για το ρωσικό πυραυλικό ζήτημα. Αυτό είναι πρώτιστα πολιτικό και πολύ λιγότερο τεχνικό θέμα, άσχετα αν πλασάρεται πιο πολύ το δεύτερο ως βασικό. Και μην αναμένουν ορισμένοι ότι οι Αμερικανοί θα ενεργήσουν υπέρ μας...
Η ΤΟΥΡΚΙΑ
Το θέμα της προκλητικής και ιδιόρρυθμης τουρκικής συμπεριφοράς στη Δύση έχει προταθεί από κύκλους του ΝΑΤΟ να το δουν υπό την οπτική γωνία που έβλεπε επί εποχής Ψυχρού Πολέμου η Ατλαντική Συμμαχία την «κυκλοθυμική» ως και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ανδρέα Παπανδρέου σε διάφορα θέματα, π.χ. στα πυρηνικά, στην περίπτωση του κορεατικού τζάμπο, στην περίπτωση Γιαρουζέλσκι, στην πρωτοβουλία των πέντε ηπείρων για τον πυρηνικό αφοπλισμό κ.λπ. (γνωστή ως ημι-συμμαχικότητα), ή τη στάση του Παπανδρέου απέναντι στο πυρηνικό δόγμα της τότε «πρώτης χρήσης πυρηνικών όπλων και των δογμάτων FOFA - Airland Battle του ΝΑΤΟ». Συνεπώς, για να επαναφέρουν την Τουρκία στον «ίσιο δρόμο», θα λάβουν χώρα διάφορες όχι τόσο ορατές «συστάσεις»... Και έχουν ετοιμαστεί ήδη κάποιες...
ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ
Oι Δυτικοί εκτιμούν αυτές τις συνεργασίες που έχουμε κάνει (και ορθώς) με διάφορα κράτη της ευρύτερης περιοχής ως απλά και μόνον πολιτικο-διπλωματικές. Δεν είναι Αρθρου 5, που είναι το περί συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ. Με κάποιες από αυτές τις χώρες (ειδικά τις αραβικές) απαιτείται προσοχή, γιατί δεν είναι στο ίδιο μήκος κύματος με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Συνεπώς, υπάρχουν κλιμακωτές συνεργασίες και πάντοτε προσοχή σε επιλογές. Και να αξιολογούμε τα γεγονότα, πέρα από τον ορίζοντα...
Euroasia
Η νέα αντίληψη των ΗΠΑ για «αναχαίτιση» των ρωσικών κινήσεων (ο βασικός εχθρός) αφορά ένα ενιαίο μέτωπο από τη Βαλτική μέχρι τον κόλπο των πετρελαίων. Και επειδή η Τουρκία περίτεχνα χρησιμοποιεί την υποστήριξη που παρέχει σε Ουκρανία και Γεωργία στη Μαύρη Θάλασσα, είναι ικανή να «εκβιάσει» τη Συμμαχία και τους Αμερικανούς... Και αυτό παρά τη λυκοφιλία με τη Μόσχα. Ως εκ τούτου, οι Δυτικοί δεν εκλαμβάνουν πολύ σοβαρά την απειλητική θέση της Αγκυρας για τον Euroasia Interconnector και τα καλώδια ηλεκτροτροφοδοσίας σε μερικά από τώρα χρόνια (και αν...). Συνεπώς, προέχουν άλλα με την Τουρκία... Αν και ο Αντονι Μπλίνκεν δήλωσε για αυτόν τον αγωγό ότι υποστηρίζει την κατασκευή του.
ΤΑ 10 Ν.Μ.
Είναι σημαντικό να αναλυθεί αν αυτό που είπε ο Μπλίνκεν ότι η Τουρκία «παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο» σημαίνει αλλαγή θέσης των ΗΠΑ, γιατί οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και το ΝΑΤΟ από το 1974 και την τότε αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος της Συμμαχίας πάντοτε δέχονταν ως εύρος εναερίου χώρου μας τα 6 ν.μ. και όχι τα 10 ν.μ. Αρα έχει αλλάξει κάτι; Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και προς διερεύνηση.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Μαρτίου
Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι οι σχέσεις των ΗΠΑ με διάφορα κράτη της εκτασιακά ανωτέρω διευρυμένης ζώνης συμφερόντων που επί χρόνια ίσχυαν θα τροποποιηθούν, θα μεταλλαχθούν και θα επαναπροσδιοριστούν. Και αναφέρομαι σε κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος, το Ιράν, ακόμα και το Ισραήλ. Αυτά τα κράτη μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα πρέπει να τα παρακολουθούμε ενδελεχώς, γιατί θα λάβουν χώρα σαρωτικές αλλαγές - τροποποιήσεις και μεταβολές στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ, οπότε οι κινήσεις μας πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές. Φυσικά, το ίδιο αφορά την Τουρκία και τις γεωπολιτικές ακροβασίες της πάνω σε τεντωμένα ενδο-μεσογειακά και ενδο-μεσανατολικά σχοινιά.
Διαβάζοντας τις οκτώ πολύ πρόσφατες μελέτες εσωτερικής ανάλυσης της κυβέρνησης Μπάιντεν σε ζητήματα Ρωσίας, Κίνας, Μέσης Ανατολής, Ασίας - Ειρηνικού, ΝΑΤΟ Αφρικής, Νότιας Αμερικής και νέων πολέμων / κλιματικής αλλαγής, αντιλαμβάνεσαι ότι επέρχονται τεράστιες αλλαγές.
ΤΟ ΝΑΤΟ
Τα όσα τόνισε για την Ανατολική Μεσόγειο ο Αντονι Μπλίνκεν (φωτ.), είναι πολύ σημαντικά για την περιοχή μας. Ομως, όλα θα ενταχθούν στο πλέγμα της σκληρής αντιμετώπισης της Μόσχας, της προβληματικής διείσδυσης του Πεκίνου, στην Ευρώπη και Μέση Ανατολή κ.λπ. Για την κυβέρνηση Μπάιντεν υπεράνω όλων είναι το ΝΑΤΟ και μόνο. Δεν υπάρχουν υποκατάστατα ή υποσύνολα της Συμμαχίας (αυτά που κάποιοι βλέπουν για Γαλλία κ.λπ.). Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία. Για όλα τα ζητήματα που θα προκύψουν οι Αμερικανοί θα θέτουν μπροστά το ΝΑΤΟ. Την Αγκυρα κατ’ αρχήν τη στοχοποιούν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μην περιμένει κάποιος ότι οι ΗΠΑ θα ενεργήσουν τιμωρητικά στην Αγκυρα για το ρωσικό πυραυλικό ζήτημα. Αυτό είναι πρώτιστα πολιτικό και πολύ λιγότερο τεχνικό θέμα, άσχετα αν πλασάρεται πιο πολύ το δεύτερο ως βασικό. Και μην αναμένουν ορισμένοι ότι οι Αμερικανοί θα ενεργήσουν υπέρ μας...
Η ΤΟΥΡΚΙΑ
Το θέμα της προκλητικής και ιδιόρρυθμης τουρκικής συμπεριφοράς στη Δύση έχει προταθεί από κύκλους του ΝΑΤΟ να το δουν υπό την οπτική γωνία που έβλεπε επί εποχής Ψυχρού Πολέμου η Ατλαντική Συμμαχία την «κυκλοθυμική» ως και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ανδρέα Παπανδρέου σε διάφορα θέματα, π.χ. στα πυρηνικά, στην περίπτωση του κορεατικού τζάμπο, στην περίπτωση Γιαρουζέλσκι, στην πρωτοβουλία των πέντε ηπείρων για τον πυρηνικό αφοπλισμό κ.λπ. (γνωστή ως ημι-συμμαχικότητα), ή τη στάση του Παπανδρέου απέναντι στο πυρηνικό δόγμα της τότε «πρώτης χρήσης πυρηνικών όπλων και των δογμάτων FOFA - Airland Battle του ΝΑΤΟ». Συνεπώς, για να επαναφέρουν την Τουρκία στον «ίσιο δρόμο», θα λάβουν χώρα διάφορες όχι τόσο ορατές «συστάσεις»... Και έχουν ετοιμαστεί ήδη κάποιες...
ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ
Oι Δυτικοί εκτιμούν αυτές τις συνεργασίες που έχουμε κάνει (και ορθώς) με διάφορα κράτη της ευρύτερης περιοχής ως απλά και μόνον πολιτικο-διπλωματικές. Δεν είναι Αρθρου 5, που είναι το περί συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ. Με κάποιες από αυτές τις χώρες (ειδικά τις αραβικές) απαιτείται προσοχή, γιατί δεν είναι στο ίδιο μήκος κύματος με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Συνεπώς, υπάρχουν κλιμακωτές συνεργασίες και πάντοτε προσοχή σε επιλογές. Και να αξιολογούμε τα γεγονότα, πέρα από τον ορίζοντα...
Euroasia
Η νέα αντίληψη των ΗΠΑ για «αναχαίτιση» των ρωσικών κινήσεων (ο βασικός εχθρός) αφορά ένα ενιαίο μέτωπο από τη Βαλτική μέχρι τον κόλπο των πετρελαίων. Και επειδή η Τουρκία περίτεχνα χρησιμοποιεί την υποστήριξη που παρέχει σε Ουκρανία και Γεωργία στη Μαύρη Θάλασσα, είναι ικανή να «εκβιάσει» τη Συμμαχία και τους Αμερικανούς... Και αυτό παρά τη λυκοφιλία με τη Μόσχα. Ως εκ τούτου, οι Δυτικοί δεν εκλαμβάνουν πολύ σοβαρά την απειλητική θέση της Αγκυρας για τον Euroasia Interconnector και τα καλώδια ηλεκτροτροφοδοσίας σε μερικά από τώρα χρόνια (και αν...). Συνεπώς, προέχουν άλλα με την Τουρκία... Αν και ο Αντονι Μπλίνκεν δήλωσε για αυτόν τον αγωγό ότι υποστηρίζει την κατασκευή του.
ΤΑ 10 Ν.Μ.
Είναι σημαντικό να αναλυθεί αν αυτό που είπε ο Μπλίνκεν ότι η Τουρκία «παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο» σημαίνει αλλαγή θέσης των ΗΠΑ, γιατί οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και το ΝΑΤΟ από το 1974 και την τότε αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος της Συμμαχίας πάντοτε δέχονταν ως εύρος εναερίου χώρου μας τα 6 ν.μ. και όχι τα 10 ν.μ. Αρα έχει αλλάξει κάτι; Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και προς διερεύνηση.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Μαρτίου