*** Το σχέδιο απεγκλωβισμού της Λιβύης από την Τουρκία φαίνεται να είναι – παραδόξως, για τα δεδομένα των Βρυξελλών – καλά οργανωμένο. Τί προβλέπει; Με δυο λόγια, την απεξάρτηση της Τρίπολης από την Άγκυρα και στην εξάρτηση της από την ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι ο άξονας από «τούρκο-λιβυκός» θα γίνει «εύρω-λιβυκός». Υπηρετείται δε πολύ προσεκτικά κι οφείλω να παραδεχθεί πολύ αποτελεσματικά, όπως μου λένε κι όπως αποδεικνύεται. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Πώς;

Α) Πολύ και καλή δουλειά, προς αυτή τη κατεύθυνση, κάνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Προ ημερών, αποστολή του βρέθηκε γι’ αυτόν το σκοπό στην Τρίπολη και θα ξαναπάει. Στόχος του; Να εξασφαλίσει άφθονη ροή ευρωπαϊκού χρήματος στη χώρα, με τα απαραίτητα ανταλλάγματα («ευρω-λυβικός» άξονας)

Β) Εξαιρετική δουλειά κάνει επίσης ο ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι. Λειτουργεί περισσότερο ως ευρωπαίος ηγέτης, παρά ως «εθνικός πωλητής project», όπως μας λένε αρμοδίως. Όχι πως δεν το κάνει κι αυτό, αλλά «η σκέψη του είναι ευρωπαϊκή, εκτός από ιταλική». Ο Ντράγκι φέρεται να έχει τρομάξει απ’ όσα διαπιστώνει ότι έχουν κάνει οι Τούρκοι στη Λιβύη, ενώ η πρόσφατη επίθεση του, προσωπικά, κατά του Ερντογάν, δεν τον γονάτισε, παρά το γεγονός ότι θα του στοιχίσει κάποια εκατομμύρια ευρώ σε παραγγελίες ελικοπτέρων «Αγκούστα».

Γ) Τα αποτελέσματα αυτής της προεργασίας φάνηκαν κι από την επίσκεψη σχεδόν όλης της λιβυκής κυβέρνησης την Δευτέρα στην Άγκυρα. Εκεί όπου ο προσωρινός πρωθυπουργός της Λιβύης είπε – ούτε λίγο ούτε πολύ – ότι υπεράνω όλων είναι το ποιοι και πώς εξυπηρετούν καλύτερα της συμφέροντα της χώρας του. Αφήνοντας σύξυλο τον πρόεδρο Ερντογάν, που του είχε ετοιμάσει τιμές υποδοχής που αρμόζουν σε …αυτοκράτορα. Ωστόσο, ο Λίβυος πάνω απ’ όλα, απέδειξε ότι είναι περισσότερο επιχειρηματίας, παρά πολιτικός. Κι αυτό είναι κάτι που φαίνεται ότι δεν το είχε μετρήσει η Άγκυρα.

*** Εννοείται βεβαίως ότι το τουρκικό ίχνος στην Τρίπολη ήταν και παραμένει βαθύ. Θέλετε «αποδείξεις»; Η Ελλάδα άνοιξε ξανά την πρεσβεία της στην Τρίπολη, λειτούργησε το προξενείο της στη Βεγγάζη, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε δυο φορές σε διάστημα μιας εβδομάδας τη χώρα, αλλά η κυβέρνηση της Λιβύης δεν έχει καν αποφασίσει ποιον πρεσβευτή θα στείλει στην Αθήνα και πότε θα το κάνει. Για την ιστορία, τελευταίος Λίβυος πρεσβευτής στη χώρα μας ήταν ο νυν πρόεδρός της. Γι’ αυτό και η οικογένεια του βρίσκεται ακόμα εδώ. Γι’ αυτό και βρέθηκε τις τελευταίες 36 ώρες στην Αθήνα. Είχε και κάποιες συναντήσεις χθες, ακόμα και με τον πρωθυπουργό νωρίς το πρωί, αλλά οι αρμοδιότητες του είναι μάλλον περιορισμένες. Αυτή την εντύπωση τουλάχιστον ήθελε να δημιουργήσει.

*** Και τέλος να κλείσουμε με μια άλλη ιστορία, που έχει αρχίσει να παίρνει τα χαρακτηριστικά της …εποχικής. Σχεδόν κάθε χρόνο, τέτοια εποχή λίγο πριν το καλοκαίρι, γίνονται διαρροές για κυβερνητικές προθέσεις αξιοποίησης συνήθως μικρών νησιών σε όλη την επικράτεια. Το ίδιο, λοιπόν, συμβαίνει και φέτος. Μάλιστα, τώρα γίνεται λόγος για πάνω από 40 τέτοια νησάκια, κυρίως στις Κυκλάδες, τα οποία θα μπορούσαν να παραχωρηθούν με μακροχρόνιες συμβάσεις. Συνήθως, ωστόσο, δεν γίνεται τίποτα. Ο λόγος; Απ΄ τη μια παραείναι μικρά για οποιαδήποτε αξιοποίηση, απ την άλλη τα έξοδα είναι πολλά, οπότε συνήθως δεν γίνεται τίποτα.