Kαθισμένη στο κρεβάτι της, περιτριγυρισμένη από άδεια κουτιά Red Bull και δεκάδες σοκολάτες και σακουλάκια από πατατάκια, περνούσε όλη της την ημέρα η Ρέιτσελ Ντέιβις.

Η 37χρονη από το Σουόνσι του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν για περισσότερες από 15 ώρες ημερησίως κολλημένη με ένα βιντεοπαιχνίδι και είχε βυθιστεί σε μια κατάσταση απόγνωσης και ανεξέλεγκτης παχυσαρκίας καθώς έφτασε να ζυγίζει περισσότερα από 170 κιλά.

Χρειάστηκε μια πολύ ειλικρινής συζήτηση με την 9χρονη κόρη της για να αλλάξει τη ζωή της. «Η Άμπερ ήρθε από το σχολείο και είπε ότι είχε κάτι σημαντικό να μου πει, αλλά εγώ απλά δεν την άκουγα γιαί ήμουν πολύ συγκεντρωμένη στο παιχνίδι μου», ανέφερε χαρακτηριστικά η Ρέιτσελ.

«Για πρώτη φορά μου είπε πόσο φοβισμένη ήταν»

«Η Άμπερ ήταν συνήθως τόσο ήρεμη και ευγενική, αλλά τα έχασε τελείως και άρχισε να μου φωνάζει: "Αν δεν με ήθελες, δεν έπρεπε να με είχες αποκτήσει! Δεν με αγαπάς"», αποκαλύπτει.

Η Ρέιτσελ έστειλε την κόρη της να ηρεμήσει, στη συνέχεια κοίταξε τον καθρέφτη για πρώτη φορά μετά από χρόνια και συνειδητοποίησε ότι η Άμπερ είχε δίκιο - αυτοκτονούσε και ήταν η χειρότερη δυνατή μαμά για την όμορφη κόρη της.

«Έκλεισα το PlayStation μου, κάλεσα την Άμπερ και κουβεντιάσαμε για ώρες. Η πρώτη κανονική συζήτηση που είχαμε κάνει μετά από χρόνια», είπε η Ρέιτσελ.

«Με ρώτησε γιατί δεν κάνουμε ποτέ τίποτα μαζί όπως οι άλλες οικογένειες. Μου τόνισε επίσης, πόσο την αναστάτωνε που με έβλεπε έτσι. Για πρώτη φορά μου είπε πόσο φοβισμένη ήταν. Σκουπίζοντας τα δάκρυα από τα μάγουλά της, συνειδητοποίησα τότε ότι δεν κατέστρεφα μόνο τη ζωή μου, αλλά και τη δική της, και της υποσχέθηκα ότι θα αλλάξω», αναφέρει.

Βγάζοντας μια φωτογραφία του εαυτού της, η Ρέιτσελ μπήκε στο διαδίκτυο και βρήκε έναν τοπικό σύμβουλο διατροφής που την ενέπνευσε να αλλάξει.

«Είχα δοκιμάσει αμέτρητες άλλες δίαιτες στο παρελθόν, αλλά ήξερα ότι αυτό ήταν - θα πέθαινα και θα άφηνα την Άμπερ χωρίς μητέρα αν δεν τα κατάφερνα», είπε. Την πρώτη εβδομάδα έχασε 6,5 κιλά μέχρι που κατάφερε να χάσει 77 κιλά σε ένα χρόνο.

Τώρα, που χωράει σε κομψά ρούχα μεγέθους 12, σε σχέση με το προηγούμενο μέγεθος που ήταν το 32, μαμά και κόρη απολαμβάνουν την αναρρίχηση μαζί στις κορυφές της τοπικής οροσειράς Brecon Beacons, το παιχνίδι στο τραμπολίνο και το μαγείρεμα υγιεινών γευμάτων.

Η Ρέιτσελ λέει: «Απλώς νιώθω σαν να έχω αναγεννηθεί - έχω σχεδόν σταματήσει τα παιχνίδια, έχω τόση πολλή ενέργεια και είμαι υγιής για πρώτη φορά από τότε που ήμουν νήπιο. Και όλα αυτά οφείλονται στην Άμπερ, τη σωτήρα της ζωής μου».

Στην εφηβεία το βάρος της έγινε πραγματικό πρόβλημα

Η Ρέιτσελ λέει ότι όταν έφτασε στην εφηβεία το βάρος της έγινε πραγματικό πρόβλημα.

Στα 16 της ζύγιζε 100 κιλά και η μητέρα της η μαμά της την είχε πάει σε διάφορους γιατρούς και διαιτολόγους για να βρει μια λύση.

«Είχα δοκιμάσει τα πάντα αλλά τίποτα δεν λειτοουργούσε μακροπρόθεσμα», λέει.

Διαγνώστηκε όπως είπε με το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) και της είχαν πει ότι θα έπρεπε να χάσει βάρος για να διαχειριστεί την κατάσταση - αλλά η Ρέιτσελ λέει ότι αυτό της άσκησε μεγαλύτερη πίεση και ένιωθε αδύναμη να το κάνει.

«Ήξερα ότι το PCOS συνέβαλε στο βάρος μου και σήμαινε επίσης ότι οι πιθανότητες να γίνω μητέρα ήταν πλέον σχεδόν μηδενικές - όχι ότι είχα πιθανότητες να βρω σύντροφο», είπε χαρακτηριστικά.

«Ένιωθα ότι όλες οι άλλες νέες μητέρες που γνώρισα με έκριναν, θεωρώντας ότι ήμουν χοντρή και τεμπέλα και ότι θα ήμουν κακή μαμά, αν η κόρη μου κατέληγε τόσο χοντρή όσο εγώ», είπε η Ρέιτσελ.

«Νόμιζα ότι το να γίνω μητέρα θα ήταν η απάντηση στα προβλήματά μου»

Όμως, ενώ δούλευε στο μπαρ, γνώρισε το πρώτο της αγόρι - και στη συνέχεια, το 2011, έμαθε ότι ήταν έγκυος.

«Ήμουν απλά ενθουσιασμένη ακούγοντας ότι το PCOS μου δεν με είχε εμποδίσει να συλλάβω», είπε.

«Νόμιζα ότι το να γίνω μητέρα θα ήταν η απάντηση στα προβλήματά μου - θα είχα μια νέα κοινωνική ομάδα και έναν λόγο για να ζήσω», σημειώνει.

Αλλά όταν γεννήθηκε η Άμπερ τον Ιούλιο του 2012 - η Ρέιτσελ ζύγιζε περίπου 152 κιλά - η αυτοπεποίθησή της έπεσε ακόμη πιο χαμηλά.

«Ένιωθα ότι όλες οι άλλες νέες μητέρες που γνώρισα με έκριναν, θεωρώντας ότι ήμουν χοντρή και τεμπέλα και ότι θα ήμουν κακή μαμά, αν η κόρη μου κατέληγε τόσο χοντρή όσο εγώ», είπε. Όπως λέει τότε η διατροφή της ήταν φρικτή.

Ο εθισμός με το PlayStation

«Μόλις έβαζα την Άμπερ για ύπνο, έτρωγα ολόκληρα σωληνάρια Pringles, 12 πακέτα Penguins, βασικά ό,τι σκουπίδι μπορούσα, χωρίς διακόπτη απενεργοποίησης», είπε. Με το βάρος της να ανεβαίνει συνεχώς και κολλημένη στο σπίτι, η Ρέιτσελ εθίστηκε στο PlayStation.

«Δεν είχα ιδέα πώς αυτό το παιχνίδι θα με απορροφούσε - έγινε η μόνη μου κοινωνική ζωή, αλληλεπιδρώντας με άλλους παίκτες στο διαδίκτυο», είπε.

«Ήταν πιο εθιστικό από οποιοδήποτε ναρκωτικό, και σύντομα ρουφούσα λίτρα ενεργειακών ποτών μέρα και νύχτα για να μείνω ξύπνια ώστε να συνεχίσω να παίζω», συμπληρώνει.

Και τότε, εκεί που νόμιζε ότι τα πράγματα δεν μπορούσαν να γίνουν χειρότερα, τον Φεβρουάριο του 2016 η μητέρα της Ρέιτσελ πέθανε σε ηλικία μόλις 60 ετών μετά από μια απροσδόκητη και σύντομη μάχη με τον καρκίνο.

«Ένιωσα σαν να είχε χαθεί ο μοναδικός βράχος στη ζωή μου, ο καλύτερος φίλος και το δεκανίκι μου», είπε.

Η Ρέιτσελ έπαιζε 15 ώρες την ημέρα και ζούσε με πρόχειρο φαγητό - παραγγέλνοντας τα βράδια junk food για εκείνη και την Άμπερ.

«Είχα συνεχώς ένα μπουκάλι κόκα κόλα 2 λίτρων δίπλα στο κρεβάτι μου και έπινα έξι κουτιά Red Bull την ημέρα - μαζί με την ατελείωτη ζάχαρη από τα γλυκά και τη σοκολάτα, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να μείνω ξύπνια για να συνεχίσω να παίζω. Έχασα εντελώς από τα μάτια μου την υγεία μου και, το πιο σημαντικό, την καταπληκτική μου κόρη», δηλώνει.

«Σχεδόν ποτέ δεν μαγείρευα για την Άμπερ, επειδή δεν ήθελα να είμαι μακριά από το PlayStation - στην περίπτωση που προσπαθούσα να μαγειρέψω κάτι όπως κοτόπουλο με πατάτες, το έκαψα γιατί το μυαλό μου ήταν στο παιχνίδι», συμπληρώνει.

Το μοιραίο βράδυ του περασμένου Απριλίου που άλλαξε τα πάντα

Η Ρέιτσελ παραδέχεται ότι συχνά γινόταν ανοιχτά αντικείμενο χλευασμού από τα άλλα παιδιά στο σχολείο - χωρίς να σκέφτεται τι επιπτώσεις θα είχε αυτό στην Άμπερ. Με βάρος πάνω από 170 κιλά ήταν εκείνο το μοιραίο βράδυ του περασμένου Απριλίου που άλλαξε τα πάντα.

«Η Άμπερ απλά ξέσπασε - πάντα με υπερασπιζόταν όταν οι άνθρωποι με αποκαλούσαν χοντρή ή τεμπέλα, λέγοντας πόσο όμορφη ήμουν, αλλά όταν δεν μπορούσα να είμαι πια μητέρα, δεν είχε άλλη επιλογή από το να πει την αλήθεια. Αυτό μου έσωσε τη ζωή», τονίζει.

Και προσθέτει: «Η κόρη μου με βοήθησε να σώσω τη ζωή μου: "Θυμάμαι πολύ καθαρά να κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού, να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να σκέφτομαι πόσο θα ντρεπόταν η μητέρα μου για μένα αν ζούσε ακόμα. Το όφειλα και σε εκείνη, σε όλους, να αλλάξω».