Στην Τουρκία οι δημοσκοπήσεις «καίνε» τον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές, ο υποψήφιος της τουρκικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου προηγείται του Τούρκου προέδρου, ενώ ο Ερντογάν φαίνεται ν’ αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη μέχρι τώρα αμφισβήτηση της εξουσίας του, με την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις από τον τρόπο διαχείρισης των συνεπειών του φονικού σεισμού να επηρεάζουν σημαντικά την κοινή γνώμη.

Οι εκλογές του Μαΐου θα καταδείξουν όχι μόνο ποιος θα ηγηθεί της Τουρκίας, αλλά και το πώς η χώρα θα κυβερνηθεί στο εσωτερικό, ποια κατεύθυνση θα λάβει η οικονομία της και πώς θα πορευτεί στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.

Έτσι, το philenews.com συνομίλησε για το παραπάνω ζήτημα με τη Uzay Bulut, τουρκάλα δημοσιογράφο και ερευνήτρια στο Philos Project, μια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα τις ΗΠΑ, η οποία μέσα από τη μακρόχρονη εμπειρία της έδωσε τη δική της οπτική για το σκηνικό και τους παράγοντες που θεωρεί ότι θα καθορίσουν το αποτέλεσμα και τον αντίκτυπο στην πολιτική της Τουρκίας.

Ερωτηθείσα αρχικά κατά πόσο θεωρεί πιθανόν το γεγονός ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να κερδίσει τον Ερντογάν στις εκλογές του Μαΐου, η Uzay Bulut ανέφερε ότι oι έρευνες και δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα χάσει τις εκλογές, έθεσε, ωστόσο, τα ερωτήματα:

«Θα επιτρέψει ο Ερντογάν στην Τουρκία να διεξαχθούν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές; Θα επιτρέψει μια ειρηνική, ομαλή μετάβαση της εξουσίας;».

Και εξέφρασε τη θέση ότι «δεν νομίζω πως οι εκλογές θα είναι δίκαιες και δεν νομίζω ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα σεβαστεί το εκλογικό αποτέλεσμα, εάν χάσει».

Kληθείσα να σκιαγραφήσει τον Κεμάλ Κιλιντσάρογλου ως πολιτική προσωπικότητα και τους λόγους που συνέβαλαν στη δημοτικότητά του, ανέφερε ότι πρέπει ν’ αναλύσουμε τους τούρκους πολιτικούς σε δύο κατηγορίες: σχετικά με το πώς ενεργούν στην τουρκική εσωτερική πολιτική και πώς δρουν ή τι προτείνουν για την εξωτερική πολιτική.

Μετριοπαθής ο Κιλιντσάρογλου στο εσωτερικό

Ακόμη, τόνισε ότι στο πλαίσιο της τουρκικής εσωτερικής πολιτικής, «ο Κιλιντσάρογλου φαίνεται ν’ αποτελεί μια μετριοπαθή πολιτική προσωπικότητα, ενώ σ’ αντίθεση με τον Ερντογάν δεν είναι διχαστικό πρόσωπο στην τουρκική πολιτική σκηνή, δεν επιτίθεται στους αντιπάλους του, δεν τους προσβάλλει, δεν τους υποβιβάζει, ούτε τους απειλεί.

»Αλλά, όταν πρόκειται για την εξωτερική πολιτική –ιδιαίτερα την πολιτική απέναντι στην Κύπρο, την Ελλάδα, την Αρμενία, τη Λιβύη και άλλα έθνη – βλέπουμε έναν διαφορετικό Κιλιντσάρογλου.

»Φαίνεται να εκπροσωπεί την παράδοση του τουρκικού κράτους, όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική. Η τουρκική κρατική παράδοση υποστηρίζει τις κατακτήσεις, την επιθετικότητα, τον εδαφικό επεκτατισμό, την έλλειψη σεβασμού για την κυριαρχία των άλλων εθνών και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Υπογράμμισε, εντούτοις, ότι αυτό που θεωρεί πως συνέβαλε στη δημοτικότητα του Κεμάλ Kιλιντσάρογλου είναι «η οικονομική επιδείνωση στην Τουρκία», τονίζοντας ότι «τόσοι πολλοί άνθρωποι στη χώρα υποφέρουν τρομερά από τη φτώχεια και την ανεργία. Η λίρα συνεχίζει να χάνει την αξία της».

«Νομίζω ότι η οικονομία καθορίζει κυρίως την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών στην Τουρκία», ανέφερε. Υποστήριξε, μάλιστα, ότι θεωρεί πως η οικονομία θα διαδραματίσει και τον καθοριστικότερο ρόλο στο αποτέλεσμα. «Οι άνθρωποι υποφέρουν πραγματικά οικονομικά. Πολλοί δυσκολεύονται να βάλουν ψωμί στο τραπέζι τους» σημείωσε.

«Επίσης, η κυβέρνηση αντιμετώπισε τις επιπτώσεις των σεισμών του Φλεβάρη μ’ έναν τόσο αναποτελεσματικό, ανεύθυνο, ελλιπή τρόπο. Ο Ερντογάν απείλησε ακόμη και την αντιπολίτευση μετά τους σεισμούς. Οι επιζώντες του σεισμού αγνοήθηκαν και εγκαταλείφθηκαν για μέρες από την κυβέρνηση. Ο κόσμος τα έχει δει όλα αυτά», εξήγησε η Uzay Bulut.

Επίσης, συμπλήρωσε ότι «ένας άλλος παράγοντας που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τα εκλογικά αποτελέσματα είναι το αν ο Ερντογάν θ’ αφήσει την εξουσία ειρηνικά».

«Πολλοί φιλοκυβερνητικοί ριζοσπάστες φέρεται να έχουν οπλιστεί και να έχουν λάβει στρατιωτική εκπαίδευση. Ελπίζω ότι το καθεστώς του Ερντογάν δεν θα καταφύγει στη βία αν χάσει τις εκλογές», ανέφερε η τουρκάλα δημοσιογράφος.

Κληθείσα να σχολιάσει πώς αναμένεται να επηρεάσει την τουρκική εσωτερική και εξωτερική πολιτική μια νίκη του Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, ανέφερε ότι «η ιδρυτική ιδεολογία της Τουρκίας είναι η τουρκοϊσλαμική υπεροχή, προσθέτοντας πως «ήταν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα του Κιλιτσντάρογλου, το CHP, που ίδρυσε την Τουρκία το 1923.

Γενοκτονίες

»Το εθνικιστικό κίνημα, που ίδρυσε το CHP, είχε πραγματοποιήσει τη χριστιανική γενοκτονία του 1913-23 στην Ανατολία. Και όταν το CHP κυβέρνησε την Τουρκία από το 1923 έως το 1950 οι μη μουσουλμάνοι και οι μη Τούρκοι διώχθηκαν σοβαρά, σε σημείο όπου τόσοι πολλοί επιζώντες από τη χριστιανική γενοκτονία έπρεπε να εγκαταλείψουν την Τουρκία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

»Πολλοί απελάθηκαν από την κυβέρνηση. Και το CHP δεν δείχνει σημάδια αναγνώρισης αυτών των ιστορικών γεγονότων και δεν έχει απολογηθεί για τα τουρκικά εγκλήματα».

Επισήμανε ακόμη ότι η εκλογική συμμαχία της αντιπολίτευσης της Τουρκίας αποτελείται από το κύριο κεμαλικό κόμμα (CHP), ένα τουρκιστικό φασιστικό κόμμα (Good/Iyi Party), ένα Ισλαμιστικό κόμμα (Fecility Party) και δύο κόμματα που ιδρύθηκαν από τους πρώην συμμάχους του Ερντογάν, το Κόμμα της Δημοκρατίας και Προόδου ( DEVA) και το Κόμμα του Μέλλοντος.

Και υποστήριξε ότι «δεν φαίνεται να είναι μια πραγματικά φιλοδημοκρατική εναλλακτική στο καθεστώς του Ερντογάν».

Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι «οι κεμαλικές κυβερνήσεις, που κυβέρνησαν προηγουμένως την Τουρκία, είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για την εξόντωση μη μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ανατολία, όπως οι χριστιανοί και οι Γιαζίντι.

»Καταπίεζαν, επίσης, τους Κούρδους και έφτασαν στο σημείο να μην αναγνωρίζουν την επίσημη ύπαρξη Κούρδων ή τη γλώσσα τους στη χώρα.

»Πολιτικοί ηγέτες όπως η Μεράλ Ακσενέρ και ο δήμαρχος της Αγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, προέρχονται από την πολιτική παράδοση των Γκρίζων Λύκων που στοχεύει να ιδρύσει μια τουρκική αυτοκρατορία, βασισμένη στην τουρκική υπεροχή.

»Και οι ισλαμιστές πιστεύουν στην ισλαμική υπεροχή και η κοσμοθεωρία τους είναι αντίθετη με τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα», τόνισε.

Πρόσθεσε ότι «ο Κιλιντσάρογλου και ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, για παράδειγμα, είναι περήφανοι για την κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία.

»Ακριβώς όπως ο Ερντογάν έτσι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Κιλιτσντάρογλου, θ’ αρνηθεί να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο ή τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την τουρκική κατοχή της Κύπρου».

Και κατέληξε, σημειώνοντας: «Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν ο Ερντογάν μιλούσε για την κατάκτηση ορισμένων νησιών στο Αιγαίο, αλλά δεν αναλάμβανε στρατιωτική δράση, ο Κιλιτσντάρογλου τον προέτρεψε να συγκεντρώσει το θάρρος του για να εισβάλει σ’ αυτά τα νησιά, όπως έκανε ο πρώην πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετζεβίτ που ξεκίνησε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974».