Τα πρώτα δομικά στοιχεία της ζωής στη Γη μπορεί να έχουν σχηματιστεί χάρη σε εκρήξεις από τον Ήλιο, σύμφωνα με νέα μελέτη της NASA.

Μια σειρά χημικών πειραμάτων έδειξε πώς τα ηλιακά σωματίδια, που συγκρούονται με αέρια στην πρώιμη ατμόσφαιρα της Γης, μπορούν να σχηματίσουν αμινοξέα και καρβοξυλικά οξέα, τα βασικά δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών και της οργανικής ζωής.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Life.

Οι υποθέσεις για την προέλευση της ζωής

Για να κατανοήσουν την προέλευση της ζωής, πολλοί επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν πώς σχηματίστηκαν τα αμινοξέα, οι πρώτες ύλες από τις οποίες σχηματίστηκαν οι πρωτεΐνες και όλη η κυτταρική ζωή.

Η πιο γνωστή υπόθεση ξεκίνησε στα τέλη του 1800, καθώς οι επιστήμονες ανέπτυξαν το σενάριο ότι η ζωή μπορεί να είχε ξεκινήσει σε μια «ζεστή μικρή λιμνούλα»: μια σούπα χημικών ουσιών, που δημιουργήθηκε από κεραυνούς, θερμότητα και άλλες πηγές ενέργειας, που θα μπορούσαν να αναμειχθούν σε συγκεντρωμένες ποσότητες σχηματίζοντας οργανικά μόρια.

Το 1953 ο Stanley Miller από Πανεπιστήμιο του Σικάγο προσπάθησε να αναδημιουργήσει αυτές τις αρχικές συνθήκες στο εργαστήριο.

Ο Μίλερ γέμισε έναν κλειστό θάλαμο με μεθάνιο, αμμωνία, νερό και μοριακό υδρογόνο -αέρια που πιστεύεται ότι ήταν διαδεδομένα στην πρώιμη ατμόσφαιρα της Γης- και επανειλημμένα πυροδοτούσε έναν ηλεκτρικό σπινθήρα για να προσομοιώσει το φαινόμενο του κεραυνού.

Μία εβδομάδα αργότερα, ο Miller και ο σύμβουλός του Harold Urey, απόφοιτος του Πανεπιστημίου, ανέλυσαν το περιεχόμενο του θαλάμου και διαπίστωσαν ότι είχαν σχηματιστεί 20 διαφορετικά αμινοξέα.

«Ήταν μια μεγάλη αποκάλυψη», είπε ο Βλαντιμίρ Αϊραπετιάν, αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA στο Greenbelt του Μέριλαντ, ο οποίος και έχει συνεπιμεληθεί αυτή τη νέα εργασία.

Η δημιουργία ζωής και τα ενεργητικά σωματίδια από τον Ήλιο μας

Αναζητώντας εναλλακτικές πηγές ενέργειας, ορισμένοι επιστήμονες επισήμαναν τα ωστικά κύματα από τους εισερχόμενους μετεωρίτες. Άλλοι ανέφεραν την ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία.

Ο Αϊραπετιάν, χρησιμοποιώντας δεδομένα από την αποστολή Kepler της NASA, έδειξε μια νέα ιδέα: ενεργητικά σωματίδια από τον Ήλιο μας.

Το Κέπλερ παρατήρησε μακρινά αστέρια σε διαφορετικά στάδια του κύκλου ζωής τους, αλλά τα δεδομένα του παρέχουν υποδείξεις για το παρελθόν του Ήλιου.

Το 2016 ο Αϊραπετιάν δημοσίευσε μια μελέτη που υποδηλώνει ότι κατά τα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια της Γης ο Ήλιος ήταν περίπου 30% πιο θαμπός.

Αλλά οι ηλιακές «υπερεκλάμψεις» –ισχυρές εκρήξεις που βλέπουμε μόνο μία φορά κάθε περίπου 100 χρόνια σήμερα– προκαλούσαν εκρήξεις μία φορά κάθε 3-10 ημέρες.

Αυτές οι υπερεκλάμψεις εκτοξεύουν σωματίδια με ταχύτητα σχεδόν φωτός, που θα συγκρούονταν τακτικά με την ατμόσφαιρα, δημιουργώντας χημικές αντιδράσεις.