του Νίκου Σίμου

Λοιπόν ποιά άραγε χρεωκοπημένη χώρα όπως η Ελλάδα δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη σημερινή θέση της Αργεντινής την οποίαν κάποιοι εγχώριοι οικονομικοί εγκέφαλοι την λοιδορούν;;

Κατ’ αρχάς ας χωρίσουμε τον συλλογισμό για ποιο λόγο θα μας συνέφερε να είμαστε... Αργεντινή σε δύο σκέλη

Το πρώτο σκέλος έχει να κάνει με την πραγματικότητα και τις δυνατότητες κάθε χώρας.

Εμείς έχουμε ένα χρέος της τάξης του 175% του ΑΕΠ ενώ της Αργεντινής σήμερα είναι στο 58%.

Εμείς με βάση τα πιο τελευταία στοιχεία έχουμε την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη και δεν λέει να ξεκολλήξσει από το 27%. Αντιθέτως η ανεργία στην Αργεντινή είναι στο ...7%!

Οι ρυθμοί ανάπτυξης της Αργεντινής υπερβαίνουν το 20% ενώ εμείς απλώς πασχίζουμε για μία ανάπτυξη μεταξύ 0,8% και 1%.

Και το σπουδαιότερο. Η Αργεντινή έχει μία ισχυρή παραγωγική βάση που της επιτρέπει να εμφανίζει μία μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα, τη στιγμή που στην Ελλάδα πέραν κάποιων αγροτικών προϊόντων –που μας τα έχει αποκλείσει ο πιο μεγάλος μας εισαγωγέας, η Ρωσία, εξ αιτίας των ευρωπαϊκών ανοησιών- επαφιέμαστε στον τουρισμό, του οποίου μεγάλη δραστηριότητα φοροδιαφεύγει.

Τούτων δοθέντων και να μηδενιζόταν το χρέος με ασθενικούς ρυθμούς ανάπτυξης και χωρίς παραγωγική δραστηριότητα και πάλι δανεικά θα ζητούσαμε.

Το δεύτερο σκέλος τους συλλογισμού, βάσει του οποίου η Αργεντινή είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από εμάς, αφορά στην ευελιξία της στις διεθνείς οικονομικές της σχέσεις. ‘Ετσι η Κίνα λ.χ. της δίνει μεγάλη οικονομική βοήθεια, της ενισχύει τα συναλλαγματικά αποθέματα, μέσω της ανταλλαγής νομισμάτων πολλών δισεκατομμυρίων δολλαρίων ενώ θα πληρώνει η Αργεντινή τις κινεζικές εισαγωγές με ισοτιμία μιας μονάδας του νομίσματός της ίσης προς το γιουάν.

Αντιθέτως οι ...εξαιρετικές συμφωνίες που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου με τα Μνημόνια, όπως προκύπτει από όσα αναγράφονται στη σελίδα 119 του πρώτου Μνημονίου η Ελλάδα δεν μπορεί να πάρει δάνειο από άλλο δανειστή. Κι έστι επιβεβαιώνεται η ελληνική απροθυμία να δεχθεί από τη Ρωσία ή την Κίνα οικονομική βοήθεια, με πολύ χαμηλό επιτόκιο, παρά την χρεοκοπία της. Και όλα αυτά για να μη χάσουν οι Ευρωπαίοι δανειστές τα κέρδη που αποκομίζουν από την ελληνική δανειοδότηση.