Και ενώ οι διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα βρίσκονται σε εξέλιξη, οι χώρες της ευρωζώνης έχουν χωριστεί σε δύο βασικές ομάδες, από την μία πλευρά οι 18 και από την άλλη η Ελλάδα, αυτό υποστηρίζει σε άρθρο της η Wall Street Journal με τίτλο "Συζητήσεις για την διάσωση της Ελλάδας: γιατί είναι 18 εναντίον ενός". Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι από την αρχή. Όταν το κόμμα της αριστεράς ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης τον Ιανουάριο συγκέντρωνε μερικές συμπάθειες από τους ηγέτες της Γαλλίας και της Ιταλίας, ενώ άλλοι περίμεναν από τον κ. Τσίπρα να κάνει πίσω στις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, σημειώνει η Wall Street Journal, ενώ προσθέτει πως ο κ. Βαρουφάκης μάλλον έχασε έναν σύμμαχο, όταν είπε ότι η Ιταλία ενέχει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Πλέον, σημειώνει το πρακτορείο, πολιτικοί σε όλη την Ευρώπη από όλες τις παρατάξεις λένε δημοσίως πως η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τους κανόνες.

Χαρακτηριστικό είναι σύμφωνα με την WSJ το σχόλιο του Peter Ludlow, ιστορικού που ζει στις Βρυξέλλες και ασχολείται με θέματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ότι η απομόνωση της Ελλάδας στη ζώνη του ενιαίου νομίσματος δεν έχει προηγούμενο.

Αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο και όχι μόνο μπορεί να εξηγηθεί με διαφορετικούς τρόπους.

Πρώτον, ορισμένες χώρες της ευρωζώνης - Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Βαλτικές χώρες υποστηρίζουν πως έχουν κάνει μεγάλες οικονομικές και πολιτικές θυσίες και επιμένουν πως αυτό είναι το φάρμακο που πρέπει να πάρει και η Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Άλλες, όπως η Σλοβακία, υποστηρίζουν πως είναι φτωχότερες από την Ελλάδα και έχουν χαμηλότερους μισθούς.

Ένα δεύτερο θέμα είναι ότι η περαιτέρω ελάφρυνση της Ελλάδας από το βάρος του χρέους σημαίνει απώλειες για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και άρα για τους φορολογούμενους των ευρωπαϊκών χωρών.

Ένα τρίτο ζήτημα, είναι η πολιτική διάσταση. Αν η Ευρώπη υποκύψει στις απαιτήσεις μιας ριζοσπαστικής κυβέρνησης και παραβλέψει τους κανόνες, τότε θα είναι σαν να ενθαρρύνει ανάλογες κινήσεις στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη διακινδυνεύοντας την δική τους θέση (οι Ευρωπαίοι ηγέτες).

Τέταρτον, η χαμηλή χημεία μεταξύ της νέας ελληνικής κυβέρνησης και των κυβερνήσεων της ευρωζώνης περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα, σημειώνει η WSJ.

Τέλος, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ένα ακόμα πρόβλημα είναι πως στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πολλά στελέχη που επηρεάζονται από την θεωρία του Keynes, ήτοι την αγγλοσαξονική λογική της οικονομικής διαχείρισης που είναι αντίθετη από αυτή την κεντρικής Ευρώπης.