Εκτενή ανάλυση της συνάντησης Τσίπρα-Μέρκελ κάνει η εφημερίδα Wall Street Journal.

Μάλιστα, χωρίζει την ανάλυσή της σε πέντε θέματα εξάγοντας και αντίστοιχα συμπεράσματα.

Μεταξύ άλλων αναφέρεται:

1) Η προσωπική χημεία. Οι δύο ηγέτες είναι ήρεμοι και λογικοί, οι οποίοι αποκλείεται να κάνουν παράπονα ο ένας για τον άλλο. Η ήρεμη ιδιοσυγκρασία τους, όμως, δεν έκρυψε τις πολιτικές διαφορές τους, που φάνηκαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου και οι οποίες αφορούν από τις πολεμικές αποζημιώσεις μέχρι το πρόγραμμα διάσωσης και δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλες τα τελευταία πέντε χρόνια.

2) Το μήνυμα. Η ουσία της συνάντησης μπορεί να είναι το μήνυμα που αυτή στέλνει προς τους θερμόαιμους σε Ελλάδα και Γερμανία. Οι λαϊκιστές πολιτικοί στην Ελλάδα προκάλεσαν την οργισμένη αδιαλλαξία στη Γερμανία, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Οικονομικών. Με την πρόσκληση προς τον κ. Τσίπρα, η κα Μέρκελ έστειλε ένα μήνυμα ότι όλοι πρέπει να ηρεμήσουν και να τους αφήσουν να συνεργαστούν.

3) Αναφορά στον πόλεμο. Ο κ. Τσίπρας είναι αποφασισμένος να θέσει το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, όσο κι αν αυτό δεν είναι αρεστό στο Βερολίνο. Η Γερμανία επιμένει ότι το θέμα έχει κλείσει, ενώ οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δεν το τόνιζαν για να μην περιπλέξουν τις συνομιλίες για το πρόγραμμα διάσωσης. Η νέα ελληνική κυβέρνηση προτιμά να ασκήσει πίεση, παρά να χτίσει καλή θέληση. Ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι το θέμα είναι ηθικό και δεν αφορά τα χρήματα.

4) Μην αναφέρεις τον πόλεμο. Ο κ. Τσίπρας κατήγγειλε την αμοιβαία εχθρότητα και στις δύο χώρες που οφείλεται στην ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και δήλωσε ότι «η σημερινή δημοκρατική Γερμανία δεν έχει τίποτα να κάνει με τη Γερμανία του Τρίτου Ράιχ» και κάλεσε τα δύο έθνη «να αφήσουν τις σκιές του παρελθόντος» και «να γυρίσουν σελίδα». Ωστόσο, οι συνεχείς αναφορές της κυβέρνησής του για τη ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα, θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η ιστορία κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και στις δύο χώρες στον ίδιο βαθμό που κυριαρχούν και τα σημερινά οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας.

5) Πλησιάζει η ώρα των αποφάσεων για τον κ Τσίπρα. Η συνάντηση δεν θα οδηγήσει σε λύση του σημαντικότερου προβλήματος της Ελλάδας, δηλαδή της ρευστότητας. Η κα Μέρκελ επέμεινε ότι δεν είναι αρμόδια για να το λύσει. Το πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν μπορεί να τους ευχαριστήσει όλους, τους τεχνοκράτες, το δικό του συνασπισμό της ριζοσπαστικής αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και τους δεξιούς-εθνικιστικές, Ανεξάρτητους Έλληνες. Μέχρι στιγμής, κερδίζει χρόνο, αποφεύγοντας την επιλογή, αλλά ο χρόνος και τα χρήματα τελειώνουν.