Ντόναλντ Τραμπ: Η παγκόσμια επιρροή του Αμερικανού προέδρου που εξελίσσεται σε "φούσκα" - Χάνει τον έλεγχο με τους ξένους ηγέτες
Οι υποσχέσεις του χωρίς αντίκρισμα
Παρά τις απειλές προς πάσα κατεύθυνση, οι ξένοι ηγέτες φαίνεται πως δεν υπολογίζουν την γνώμη του Τραμπ
Από την πρώτη του θητεία, ο Ντόναλντ Τραμπ υιοθέτησε το αφήγημα του σωτήρα της Αμερικής, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων που ήθελαν αλλαγή από τη Δημοκρατική πολιτική. Κατά την επιστροφή του στην εξουσία, υποσχέθηκε άμεσο τέλος στους πολέμους σε Ουκρανία και Γάζα, μια υπόσχεση που μέχρι στιγμής δεν έχει υλοποιηθεί. Παρά τις φιλόδοξες δηλώσεις και τις απειλές περί κυρώσεων, η επιρροή του στη διεθνή σκηνή δείχνει μειωμένη. Οι αναλύσεις επισημαίνουν πως οι ηγέτες άλλων χωρών ακολουθούν τη δική τους ατζέντα, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό τις παρεμβάσεις του Τραμπ.
Παρότι ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δεσμευτεί να επιλύσει άμεσα τις συγκρούσεις σε Ουκρανία και Γάζα, οι εξελίξεις τον διαψεύδουν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, ενώ οι παρεμβάσεις του Τραμπ δεν έχουν μεταφραστεί σε ουσιαστικές διπλωματικές κινήσεις. Η επιρροή του Αμερικανού προέδρου στους ξένους ηγέτες φαίνεται περιορισμένη, παρά τη ρητορική του.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν δείχνει να επηρεάζεται από τις πιέσεις Τραμπ. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης τον παρουσιάζουν ως έναν ηγέτη που απειλεί, αλλά τελικά υποχωρεί, μια εικόνα που αποδυναμώνει τη γεωπολιτική του βαρύτητα.
Η προσπάθεια του Τραμπ να επιβάλει την αμερικανική οικονομική υπεροχή μέσα από τιμωρητικούς δασμούς στην Κίνα δεν απέδωσε. Το Πεκίνο αντέδρασε με αντίποινα, ενώ η πολυαναμενόμενη υποχώρησή του δεν ήρθε ποτέ. Αντίστοιχα, η ΕΕ αντιμετώπισε σκληρή ρητορική, αλλά τελικά ο Τραμπ έκανε πίσω. Ο χαρακτηρισμός από τον αρθρογράφο των Financial Times, Ρόμπερτ Άρμστρονγκ, αποτυπώνει πώς βλέπει η διεθνής κοινότητα τον Αμερικανό πρόεδρο: δυναμικός στην εικόνα, αλλά διστακτικός στην πράξη.
Κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ στήριξε ανοιχτά το Ισραήλ και τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ωστόσο, στον πόλεμο της Γάζας, οι στόχοι των δύο ηγετών φαίνεται να αποκλίνουν. Ο Νετανιάχου επιδιώκει την κλιμάκωση, ενώ ο Τραμπ προσπαθεί –ανεπιτυχώς– να διαμεσολαβήσει για ειρήνη.
Η αδυναμία του Τραμπ να επιβάλει την αμερικανική θέληση στο παγκόσμιο σκηνικό δείχνει ότι η εποχή των μονοπολικών ΗΠΑ έχει τελειώσει. Οι ξένοι ηγέτες ενεργούν βάσει των εθνικών τους συμφερόντων, αδιαφορώντας για τις πιέσεις της Ουάσινγκτον.
Όπως και οι προκάτοχοί του, ο Μπους, ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν, έτσι και ο Τραμπ φαίνεται να πιστεύει πως η Αμερική μπορεί να καθοδηγεί τον κόσμο μόνη της. Όμως, η πραγματικότητα διαψεύδει αυτές τις αυταπάτες.
Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα - Ο Τραμπ και οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Γάζα
Παρότι ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δεσμευτεί να επιλύσει άμεσα τις συγκρούσεις σε Ουκρανία και Γάζα, οι εξελίξεις τον διαψεύδουν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, ενώ οι παρεμβάσεις του Τραμπ δεν έχουν μεταφραστεί σε ουσιαστικές διπλωματικές κινήσεις. Η επιρροή του Αμερικανού προέδρου στους ξένους ηγέτες φαίνεται περιορισμένη, παρά τη ρητορική του.Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν δείχνει να επηρεάζεται από τις πιέσεις Τραμπ. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης τον παρουσιάζουν ως έναν ηγέτη που απειλεί, αλλά τελικά υποχωρεί, μια εικόνα που αποδυναμώνει τη γεωπολιτική του βαρύτητα.
Εμπορικός πόλεμος χωρίς νικητή - Η στρατηγική αποτυχία με Κίνα και ΕΕ
Η προσπάθεια του Τραμπ να επιβάλει την αμερικανική οικονομική υπεροχή μέσα από τιμωρητικούς δασμούς στην Κίνα δεν απέδωσε. Το Πεκίνο αντέδρασε με αντίποινα, ενώ η πολυαναμενόμενη υποχώρησή του δεν ήρθε ποτέ. Αντίστοιχα, η ΕΕ αντιμετώπισε σκληρή ρητορική, αλλά τελικά ο Τραμπ έκανε πίσω. Ο χαρακτηρισμός από τον αρθρογράφο των Financial Times, Ρόμπερτ Άρμστρονγκ, αποτυπώνει πώς βλέπει η διεθνής κοινότητα τον Αμερικανό πρόεδρο: δυναμικός στην εικόνα, αλλά διστακτικός στην πράξη.
Η ρήξη με τον Νετανιάχου
Κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ στήριξε ανοιχτά το Ισραήλ και τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ωστόσο, στον πόλεμο της Γάζας, οι στόχοι των δύο ηγετών φαίνεται να αποκλίνουν. Ο Νετανιάχου επιδιώκει την κλιμάκωση, ενώ ο Τραμπ προσπαθεί –ανεπιτυχώς– να διαμεσολαβήσει για ειρήνη.Η αδυναμία του Τραμπ να επιβάλει την αμερικανική θέληση στο παγκόσμιο σκηνικό δείχνει ότι η εποχή των μονοπολικών ΗΠΑ έχει τελειώσει. Οι ξένοι ηγέτες ενεργούν βάσει των εθνικών τους συμφερόντων, αδιαφορώντας για τις πιέσεις της Ουάσινγκτον.
Όπως και οι προκάτοχοί του, ο Μπους, ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν, έτσι και ο Τραμπ φαίνεται να πιστεύει πως η Αμερική μπορεί να καθοδηγεί τον κόσμο μόνη της. Όμως, η πραγματικότητα διαψεύδει αυτές τις αυταπάτες.
