Ανάλυση του Βρετανικού Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου δείχνει ότι εδώ και σε σχεδόν μία εβδομάδα, από τότε που άρχισε η επίθεση του Ισραήλ, το Ιράν έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα να διεξάγει πυραυλικές επιθέσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι την έχει απωλέσει ολοκληρωτικά.

Σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν: Πόσο έχει αποδυναμωθεί το πυραυλικό οπλοστάσιο της Τεχεράνης

Η Τεχεράνη έχει αναγκαστεί να μετακινήσει δυνάμεις και οπλισμό στο κεντρικό Ιράν, αλλά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει πλέον είναι διπλό. Από τη μία πλευρά, ούτε και εκεί είναι ασφαλείς οι πύραυλοι και οι εκτοξευτές από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία, η οποία έχει καταφέρει να εξαλείψει την ιρανική αεράμυνα και να απολαμβάνει αεροπορική υπεροχή σε μεγάλο μέρος του Ιράν.

Εξάλλου, και οι IDF δηλώνουν ότι έχουν σε πρώτη προτεραιότητα την καταστροφή της ικανότητας του Ιράν για πλήγματα με βαλλιστικούς πυραύλους. Την Τρίτη ανέφερε το Ισραήλ ότι είχαν καταστρέψει το 35%-40% των πυραύλων και περίπου τους μισούς εκτοξευτές, μια σημαντική υποβάθμιση της ικανότητας για πλήγματα σε μεγάλη απόσταση.


Από την άλλη πλευρά, με την απόσυρση των πυραύλων πιο στο κέντρο του Ιράν, μεγαλώνει η απόσταση από το Ισραήλ και πλέον είναι στο όριο του βεληνεκούς τους με ό,τι σημαίνει για την ακρίβεια που έχουν.

Αν τώρα υποθέσουμε ότι οι πύραυλοι και οι εκτοξευτές μεταφέρονται στην περιοχή του Ισφαχάν, στο κέντρο της χώρας, αυτό θα εμποδίσει το Ιράν από το να χρησιμοποιήσει τρεις βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς στο οπλοστάσιό του.

Ο χάρτης του Ινστιτούτου είναι ενδεικτικός:

Η εκτόξευση πυραύλων από το Ισφαχάν αντί για το τμήμα της χώρας, αποτρέπει το Ιράν από το να χρησιμοποιήσει τους μεσαίου βεληνεκούς πυραύλους κατά του Ισραήλ
Η εκτόξευση πυραύλων από το Ισφαχάν αντί για το τμήμα της χώρας, αποτρέπει το Ιράν από το να χρησιμοποιήσει τους μεσαίου βεληνεκούς πυραύλους κατά του Ισραήλ



Το Ισφαχάν απέχει περίπου 1.600 χιλιόμετρα από το ισραηλινό έδαφος.

Σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν: Οι βαλλιστικοί πύραυλοι που διαθέτει η Τεχεράνη


Οι βαλλιστικοί πύραυλοι Haj Qassem (βεληνεκές 1.400 χιλιομέτρων), Fattah (1.400 χιλιομέτρων) και Kheibar Shekan (1.450 χιλιομέτρων) δεν μπορούν να φτάσουν στο Ισραήλ. Πρόκειται για τρεις τύπους που το Ιράν έχει ισχυριστεί ότι χρησιμοποιεί κατά του Ισραήλ. Αντίθετα, μπορεί να χρησιμοποιήσει τους Emad (1.700 χιλιόμετρα), Ghadr (1.950 χιλιόμετρα) και Sejjil-1 (2.000 χιλιόμετρα), τους τελευταίους για πρώτη φορά χθες.

Ωστόσο, ούτε οι τύποι με το μεγαλύτερο βεληνεκές είναι αυτονόητες επιλογές. Οι πύραυλοι Emad και Ghadr χρησιμοποιούν υγρό καύσιμο, το οποίο είναι δύσκολο να μεταφερθεί και δύσκολο στον χειρισμό του, αντίθετα από αυτούς με τα στερεά καύσιμα.

Οι IDF, όπως συνεχίζει το Ινστιτούτο, εκτίμησαν ότι το Ιράν χρησιμοποιεί λιγότερους πυραύλους για να επιτεθεί στο Ισραήλ επειδή δυσκολεύεται να συντονίσει μεγάλες επιθέσεις και όχι επειδή εξαντλεί το απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων. Ενώ οι πρώτες ομοβροντίες περιλάμβαναν περίπου 40 πυραύλους, στην πορεία μειώθηκαν σε λιγότερους από 10 ακόμη και λιγότερους από πέντε.

Είναι πάντως πιθανόν η Τεχεράνη να κρατά δυνάμεις σε περίπτωση που θεωρήσουν την τρέχουσα σύγκρουση με το Ισραήλ ως υπαρξιακή απειλή, οπότε θα εξαπολύσει ξανά μεγάλες ομοβροντίες πυραύλων. Αυτό όμως θα βάλει την πολεμική αναμέτρηση με το Ισραήλ σε ένα άλλο πλαίσιο.