Νέα στοιχεία για τις συνθήκες θανάτου της 26χρονης Βραζιλιάνας Juliana Marins, η οποία έχασε τη ζωή της στις 21 Ιουνίου πέφτοντας στο ηφαίστειο Rinjani στην Ινδονησία κατά τη διάρκεια εκδρομής στο νησί Λομπόκ, φέρνει στο φως η πρώτη ιατροδικαστική έκθεση. Παρά τα ευρήματα, η οικογένεια της άτυχης γυναίκας ζητά τη διενέργεια δεύτερης εξέτασης, προκειμένου να καθοριστούν με ακρίβεια η ημερομηνία και η ώρα θανάτου της.


Πρώτα ευρήματα της ιατροδικαστικής

Η εξέταση πραγματοποιήθηκε στο νοσοκομείο Bali Mandara και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Juliana Marins υπέστη εκτεταμένη εσωτερική αιμορραγία, ως αποτέλεσμα πολλαπλών τραυμάτων - κυρίως στο στήθος και την πλάτη.

Ο επικεφαλής της ιατροδικαστικής ομάδας ανέφερε πως «ο θάνατος σημειώθηκε περίπου είκοσι λεπτά μετά την έναρξη της αιμορραγίας» και ότι τα τραύματα εντοπίζονταν σχεδόν σε κάθε μέρος του σώματος. «Ο θάνατος προήλθε από σοβαρό πολυτραυματισμό», δήλωσε χαρακτηριστικά στα μέσα ενημέρωσης.

Το σώμα κρατήθηκε σε καταψύκτη πριν από την εξέταση, γεγονός που κατέστησε δύσκολο τον εντοπισμό της ακριβούς ώρας θανάτου. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει γνωστό είναι ότι βρήκαν περισσότερα από δύο λίτρα αίματος συσσωρευμένα στη θωρακική κοιλότητα, γεγονός που ενισχύει το μέγεθος της πρόσκρουσης. Τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων θα γίνουν γνωστά τις επόμενες εβδομάδες.

Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, η οικογένεια της Marins σκέφτεται να προσλάβει νομική εκπροσώπηση στην Ινδονησία και ζήτησε υποστήριξη από την πρεσβεία της Βραζιλίας στην Τζακάρτα για να έχει πρόσβαση σε όλα τα επίσημα έγγραφα σχετικά με το ατύχημα και την αυτοψία.


Πώς έγινε το ατύχημα στο ηφαίστειο Rinjani

Το όρος Rinjani, ύψους 3.726 μέτρων, είναι το δεύτερο υψηλότερο ηφαίστειο στην Ινδονησία και αποτελεί μέρος του Εθνικού Πάρκου Gunung Rinjani, μιας προστατευόμενης περιοχής που επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες που προσελκύονται από τις διαδρομές πεζοπορίας και την πανοραμική θέα στον κρατήρα και τη λίμνη Segara Anak.

Η Juliana Marins συμμετείχε σε μια πεζοπορία με άλλους τουρίστες και έναν τοπικό οδηγό όταν έχασε την ισορροπία της κοντά στο χείλος του κρατήρα.

Η πρώτη πτώση θα ήταν περίπου εξακόσια μέτρα. Μάρτυρες είπαν ότι παρέμεινε ζωντανή μετά την πρόσκρουση και κάλεσαν σε βοήθεια, αλλά μια δεύτερη πτώση την μετέφερε σε βαθύτερη περιοχή. Οι εικόνες που καταγράφηκαν από ένα θερμικό drone της επέτρεψαν να εντοπιστεί ζωντανή περίπου 150 μέτρα κάτω από το μονοπάτι. Ωστόσο, η πυκνή ομίχλη και το ασταθές έδαφος περιέπλεξαν τις προσπάθειες διάσωσης.

Η επιχείρηση διάσωσης αντιμετώπισε δυσμενείς καιρικές συνθήκες που εμπόδισαν τη χρήση ελικοπτέρων. Το πτώμα εντοπίστηκε στις 24 Ιουνίου και ανακτήθηκε μετά από εξάωρη επιχείρηση.

Η οικογένεια της Marins εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για την καθυστέρηση στην ανταπόκριση των διασωστών.

Η σορός της Juliana Marins μεταφέρθηκε στη Βραζιλία από την Πολεμική Αεροπορία της Βραζιλίας την 1η Ιουλίου. Στην κηδεία που πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Η έρευνα για τις συνθήκες του ατυχήματος είναι ακόμα ανοιχτή, ενώ η οικογένεια αξιολογεί πιθανές νομικές ενέργειες.