Ντόναλντ Τραμπ: Έξαλλος με τον Πούτιν - Ρωσική νίκη ή υποχώρηση, τα δύο ρεαλιστικά σενάρια για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία
Απογοητευμένος από τη στάση του Ρώσου προέδρου
Ο Ντόναλντ Τραμπ στρέφεται κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν, εκφράζοντας δημόσια απογοήτευση για τον ρόλο της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία

Φαίνεται πως η σχέση ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν περνά κρίση, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ εκφράζει έντονη απογοήτευση για τη στάση της Ρωσίας στον πόλεμο της Ουκρανίας. Όμως, σύμφωνα με το MSNBC, η δυσαρέσκεια του Τραμπ δεν σχετίζεται με τις συνέπειες του πολέμου, αλλά κυρίως με την αποτυχία της Μόσχας να ενισχύσει την προσωπική του εικόνα.
«Ο Πούτιν μάς λέει πολλές βλακείες», φέρεται να είπε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο. «Είναι πάντα ευγενικός, αλλά τελικά δεν έχει κανένα νόημα», πρόσθεσε, εμφανώς εκνευρισμένος.
Αν και ορισμένοι ερμηνεύουν τις δηλώσεις αυτές ως στροφή στην πολιτική του, η πραγματική στάση του Τραμπ παραμένει φιλική προς τη Ρωσία και επικριτική προς την Ουκρανία. Η αλλαγή τόνου φαίνεται να προέρχεται περισσότερο από προσωπική ματαίωση, παρά από αλλαγή πολιτικής γραμμής.
Ο Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής νέων κυρώσεων, καθώς και έμμεσης στρατιωτικής ενίσχυσης του ΝΑΤΟ μέσω πωλήσεων όπλων, χωρίς όμως να αλλάζει ουσιαστικά στάση απέναντι στον πόλεμο.
Το MSNBC αναλύει τις παρασκηνιακές πτυχές αυτής της «σύγκρουσης» και επιχειρεί να φωτίσει τα αληθινά κίνητρα πίσω από την αλλαγή ύφους του προέδρου.
Όταν ο Πούτιν διέταξε την εισβολή πριν περίπου τρία χρόνια, ο Τραμπ την χαρακτήρισε «έξυπνη» και «ιδιοφυή». Ουδέποτε κατήγγειλε ως επιθετική, παράνομη ή εσφαλμένη τη ρωσική εισβολή, ούτε καν εξέφρασε την υποστήριξή του για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Ουκρανίας – άλλωστε, ουδείς ξεχνά τις απειλές του για τη Γροιλανδία ή τη Διώρυγα του Παναμά.
Ούτε ενοχλήθηκε ο Τραμπ με τις συχνές ρωσικές επιθέσεις κατά πολιτικών στόχων, αν και έχει κάνει λόγο για την καταστροφή που προκαλεί ο πόλεμος, χωρίς να ρίχνει πάντως το φταίξιμο στη Ρωσία. Το αντίθετο. Στην καταστροφική συνάντησή του με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο στα τέλη Φεβρουαρίου, ο Τραμπ, απηχώντας τη ρωσική προπαγάνδα, επέρριψε στο Κίεβο την ευθύνη για την έναρξη του πολέμου.
Αν νοιαζόταν για τις δολοφονίες αμάχων από τα ρωσικά πλήγματα, δεν θα μπλόκαρε την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας για την ενίσχυση της αεράμυνας της Ουκρανίας, επιχειρηματολογεί το άρθρο. Ερωτηθείς στη συνέντευξη Τύπου, όπου δήλωσε απογοητευμένος με τον Πούτιν, ποιος διέταξε τη διακοπή της βοήθειας προς την Ουκρανία, απάντησε: «Δεν ξέρω. Γιατί δεν μου λέτε εσείς;».
Η βοήθεια προς την Ουκρανία ξανάρχισε (προς το παρόν), αλλά ακόμα κι αυτό μοιάζει να γίνεται περισσότερο για να προστατέψει την εικόνα του Τραμπ. Το βασικό του παράπονο είναι ότι ο Πούτιν δεν τον έχει μεταχειριστεί δίκαια – όχι ότι ο πόλεμος είναι παράνομος.
Το πιο πιθανό είναι πως ο Τραμπ απογοητεύεται επειδή τα γεγονότα δεν ακολουθούν το σενάριο που είχε στο μυαλό του: Υποσχέθηκε ότι θα τερματίσει τον πόλεμο την πρώτη μέρα της θητείας του, χρησιμοποιώντας πίεση στους Ουκρανούς και τη «σχέση του» με τον Πούτιν. Τώρα αυτή η μεγαλομανής φαντασίωση συγκρούεται με την πραγματικότητα.
Ο Τραμπ έβαλε τον Πούτιν πάνω από τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ – και ο Πούτιν δεν του το ανταπέδωσε. Αντί να προωθήσει την εικόνα του Τραμπ, προωθεί την εθνική ισχύ της Ρωσίας. Δεν θα χρειαζόταν να κάνει πολλά – θα μπορούσε απλώς να πει πως όλα ήταν φταίξιμο του Μπάιντεν και να δώσει στον Τραμπ μια ψευδαίσθηση συμφωνίας — αλλά ούτε αυτό δεν κάνει. Αντίθετα, φαίνεται να απολαμβάνει να επιδεικνύει κυριαρχία, παίζοντας με τον Τραμπ αντί να του δίνει πολιτικό άλλοθι, αναφέρει το MSNBC.
Ίσως τελικά αυτό να ήταν το όριο. Ο Τραμπ φέρεται να προτίθεται να εγκρίνει αυξημένες πωλήσεις όπλων σε χώρες του ΝΑΤΟ, γνωρίζοντας ότι καταλήγουν στην Ουκρανία. Αν το κάνει, θα ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας – αν και δεν αναιρεί τη ζημιά που έχει ήδη γίνει.
Στα τέλη Μαΐου ο Τραμπ είχε δηλώσει απογοητευμένος με την έλλειψη προόδου στις συνομιλίες και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία, αν και στη συνέχεια το απέφυγε για να μην υπονομευτούν οι διαπραγματεύσεις. Τώρα, στο Κογκρέσο μελετούν νέο πακέτο κυρώσεων, που θα χρειαστεί ωστόσο την έγκριση του Τραμπ και θα είναι υποκείμενο στις κυκλοθυμικές διαθέσεις του.
Ο Τραμπ θα μπορούσε να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία — είναι μία από τις λίγες χώρες που εξαιρούνται από τους λεγόμενους «ανταποδοτικούς δασμούς» του – αλλά χρειάζεται προσπάθεια ακόμα και μόνο για να επιστρέψει στο επίπεδο πίεσης που υπήρχε επί Μπάιντεν. Βραχυπρόθεσμα, η ανακοίνωση νέων πωλήσεων όπλων στην Ευρώπη ίσως προκαλέσει διπλωματική αντίδραση, αλλά δεν θα αλλάξει τη θεμελιώδη στάση της Ρωσίας. Και θα χρειαστεί χρόνος για να επηρεαστούν οι συνθήκες στο πεδίο.
Όπως σημειώνει το άρθρο, η αλήθεια είναι ότι, όσο κι αν το αρνούνται ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του, ο Πούτιν διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία για να επεκτείνει τα σύνορα της χώρας του. Θα μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο ανά πάσα στιγμή, αλλά δεν το κάνει γιατί θέλει να κυριαρχήσει στην Ουκρανία. Οι Ουκρανοί δεν ξεγελάστηκαν να αντισταθούν στη ρωσική εισβολή, αλλά επέλεξαν να πολεμήσουν για την ελευθερία τους.
Ως εκ τούτου, τα δύο μοναδικά ρεαλιστικά σενάρια για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία είναι:
«Ο Πούτιν μάς λέει πολλές βλακείες», φέρεται να είπε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο. «Είναι πάντα ευγενικός, αλλά τελικά δεν έχει κανένα νόημα», πρόσθεσε, εμφανώς εκνευρισμένος.
Αν και ορισμένοι ερμηνεύουν τις δηλώσεις αυτές ως στροφή στην πολιτική του, η πραγματική στάση του Τραμπ παραμένει φιλική προς τη Ρωσία και επικριτική προς την Ουκρανία. Η αλλαγή τόνου φαίνεται να προέρχεται περισσότερο από προσωπική ματαίωση, παρά από αλλαγή πολιτικής γραμμής.
Ο Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής νέων κυρώσεων, καθώς και έμμεσης στρατιωτικής ενίσχυσης του ΝΑΤΟ μέσω πωλήσεων όπλων, χωρίς όμως να αλλάζει ουσιαστικά στάση απέναντι στον πόλεμο.
Το MSNBC αναλύει τις παρασκηνιακές πτυχές αυτής της «σύγκρουσης» και επιχειρεί να φωτίσει τα αληθινά κίνητρα πίσω από την αλλαγή ύφους του προέδρου.
Ντόναλντ Τραμπ: Τι απογοήτευσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ
Όταν ο Πούτιν διέταξε την εισβολή πριν περίπου τρία χρόνια, ο Τραμπ την χαρακτήρισε «έξυπνη» και «ιδιοφυή». Ουδέποτε κατήγγειλε ως επιθετική, παράνομη ή εσφαλμένη τη ρωσική εισβολή, ούτε καν εξέφρασε την υποστήριξή του για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Ουκρανίας – άλλωστε, ουδείς ξεχνά τις απειλές του για τη Γροιλανδία ή τη Διώρυγα του Παναμά.Ούτε ενοχλήθηκε ο Τραμπ με τις συχνές ρωσικές επιθέσεις κατά πολιτικών στόχων, αν και έχει κάνει λόγο για την καταστροφή που προκαλεί ο πόλεμος, χωρίς να ρίχνει πάντως το φταίξιμο στη Ρωσία. Το αντίθετο. Στην καταστροφική συνάντησή του με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο στα τέλη Φεβρουαρίου, ο Τραμπ, απηχώντας τη ρωσική προπαγάνδα, επέρριψε στο Κίεβο την ευθύνη για την έναρξη του πολέμου.
Αν νοιαζόταν για τις δολοφονίες αμάχων από τα ρωσικά πλήγματα, δεν θα μπλόκαρε την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας για την ενίσχυση της αεράμυνας της Ουκρανίας, επιχειρηματολογεί το άρθρο. Ερωτηθείς στη συνέντευξη Τύπου, όπου δήλωσε απογοητευμένος με τον Πούτιν, ποιος διέταξε τη διακοπή της βοήθειας προς την Ουκρανία, απάντησε: «Δεν ξέρω. Γιατί δεν μου λέτε εσείς;».
Η βοήθεια προς την Ουκρανία ξανάρχισε (προς το παρόν), αλλά ακόμα κι αυτό μοιάζει να γίνεται περισσότερο για να προστατέψει την εικόνα του Τραμπ. Το βασικό του παράπονο είναι ότι ο Πούτιν δεν τον έχει μεταχειριστεί δίκαια – όχι ότι ο πόλεμος είναι παράνομος.
Προσωπική, όχι ηθική η απογοήτευση του Τραμπ για τον Πούτιν
Το πιο πιθανό είναι πως ο Τραμπ απογοητεύεται επειδή τα γεγονότα δεν ακολουθούν το σενάριο που είχε στο μυαλό του: Υποσχέθηκε ότι θα τερματίσει τον πόλεμο την πρώτη μέρα της θητείας του, χρησιμοποιώντας πίεση στους Ουκρανούς και τη «σχέση του» με τον Πούτιν. Τώρα αυτή η μεγαλομανής φαντασίωση συγκρούεται με την πραγματικότητα.Ο Τραμπ έβαλε τον Πούτιν πάνω από τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ – και ο Πούτιν δεν του το ανταπέδωσε. Αντί να προωθήσει την εικόνα του Τραμπ, προωθεί την εθνική ισχύ της Ρωσίας. Δεν θα χρειαζόταν να κάνει πολλά – θα μπορούσε απλώς να πει πως όλα ήταν φταίξιμο του Μπάιντεν και να δώσει στον Τραμπ μια ψευδαίσθηση συμφωνίας — αλλά ούτε αυτό δεν κάνει. Αντίθετα, φαίνεται να απολαμβάνει να επιδεικνύει κυριαρχία, παίζοντας με τον Τραμπ αντί να του δίνει πολιτικό άλλοθι, αναφέρει το MSNBC.
Ίσως τελικά αυτό να ήταν το όριο. Ο Τραμπ φέρεται να προτίθεται να εγκρίνει αυξημένες πωλήσεις όπλων σε χώρες του ΝΑΤΟ, γνωρίζοντας ότι καταλήγουν στην Ουκρανία. Αν το κάνει, θα ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας – αν και δεν αναιρεί τη ζημιά που έχει ήδη γίνει.
Στα τέλη Μαΐου ο Τραμπ είχε δηλώσει απογοητευμένος με την έλλειψη προόδου στις συνομιλίες και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία, αν και στη συνέχεια το απέφυγε για να μην υπονομευτούν οι διαπραγματεύσεις. Τώρα, στο Κογκρέσο μελετούν νέο πακέτο κυρώσεων, που θα χρειαστεί ωστόσο την έγκριση του Τραμπ και θα είναι υποκείμενο στις κυκλοθυμικές διαθέσεις του.
Ο Τραμπ θα μπορούσε να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία — είναι μία από τις λίγες χώρες που εξαιρούνται από τους λεγόμενους «ανταποδοτικούς δασμούς» του – αλλά χρειάζεται προσπάθεια ακόμα και μόνο για να επιστρέψει στο επίπεδο πίεσης που υπήρχε επί Μπάιντεν. Βραχυπρόθεσμα, η ανακοίνωση νέων πωλήσεων όπλων στην Ευρώπη ίσως προκαλέσει διπλωματική αντίδραση, αλλά δεν θα αλλάξει τη θεμελιώδη στάση της Ρωσίας. Και θα χρειαστεί χρόνος για να επηρεαστούν οι συνθήκες στο πεδίο.
Πόλεμος στην Ουκρανία: Τα δύο ρεαλιστικά σενάρια για τον τερματισμό του
Όπως σημειώνει το άρθρο, η αλήθεια είναι ότι, όσο κι αν το αρνούνται ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του, ο Πούτιν διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία για να επεκτείνει τα σύνορα της χώρας του. Θα μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο ανά πάσα στιγμή, αλλά δεν το κάνει γιατί θέλει να κυριαρχήσει στην Ουκρανία. Οι Ουκρανοί δεν ξεγελάστηκαν να αντισταθούν στη ρωσική εισβολή, αλλά επέλεξαν να πολεμήσουν για την ελευθερία τους.Ως εκ τούτου, τα δύο μοναδικά ρεαλιστικά σενάρια για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία είναι:
- Να νικήσει η Ρωσία, να ξηλώσει την κυβέρνηση Ζελένσκι και να εξαλείψει την ουκρανική ανεξαρτησία.
- Να σταματήσει η Ρωσία την προσπάθεια κατάκτησης της Ουκρανίας, είτε λόγω κατάρρευσης των πολεμικών της προσπαθειών είτε επειδή η ηγεσία της θα αποφασίσει ότι είναι πολύ υψηλό το κόστος και είτε αποσυρθεί μονομερώς είτε θα προβεί σε αρκετές παραχωρήσεις που το Κίεβο θα αποδεχθεί ως συμφωνία.