Στην ερώτηση εάν ο Ντόναλντ Τραμπ αιφνιδίασε την παγκόσμια κοινότητα με την αυστηροποίηση της πολιτικής του προς τη Ρωσία, το σίγουρο είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει μία μόνο απάντηση. Τόσο η κατάφαση όσο και η άρνηση μπορούν να συνυπάρξουν από τη στιγμή που, εδώ και καιρό, αποτελεί κοινό μυστικό η αλλαγή της στάσης του προέδρου των ΗΠΑ απέναντι στον Ρώσο ομόλογό του και επί χρόνια συνομιλητή του. Ορισμένοι ερμηνεύοντας αρχικά τη μετατόπιση του Τραμπ έκαναν λόγο ακόμη και για πρόκληση τεχνητής έντασης, ωστόσο η συνέχεια φάνηκε ανατρεπτική, με τη 14η Ιουλίου να αποδεικνύεται μία νέα μέρα αποκάλυψης για τις διπλωματικές σχέσεις Ουάσινγκτον και Κρεμλίνου, από τη στιγμή που οι ψίθυροι έγιναν κραυγές, και ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος έβαλε τις ρωσικές διεκδικήσεις σε ένα πιο αυστηρό πλαίσιο. 

Διαβάστε: Δευτερεύοντες δασμοί: Πώς μπορούν να χτυπήσουν τη Ρωσία και ποιες άλλες χώρες θα επηρεαστούν

Η προειδοποίηση για δευτερεύοντες δασμούς έγινε σε μία συγκυρία που κάθε άλλο παρά τυχαία μπορεί να θεωρηθεί. Αφότου ο Τραμπ ενέκρινε την αποστολή σημαντικών οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, ανάμεσά τους και οι Patriot, αποφάσισε να πλησιάσει το ΝΑΤΟ και στην κατ' ιδίαν συνάντηση με τον γενικό γραμματέα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, Μαρκ Ρούτε, έδειξε να ευθυγραμμίζεται με την επιδίωξη τόσο του συγκεκριμένου μπλοκ όσο και της Ευρώπης για άμεσο τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Η αποκάλυψη για τους δασμούς έγινε τη στιγμή που ρωτήθηκε εάν θα επιβάλει φόρο ακόμη και 500%, με τον Αμερικανό πρόεδρο να απαντά πως και δευτερεύοντες δασμοί της τάξης 100% θα λειτουργήσουν προς την επίτευξη του σκοπού για τη συμμόρφωση της Ρωσίας. 

Με την επικοινωνία με τον Ρούτε να διεξάγεται σε εντυπωσιακά θετικό κλίμα και με τις απόψεις των δύο πλευρών για τις αμυντικές δαπάνες να βρίσκονται σε παράλληλη τροχιά, ο Τραμπ φανέρωσε για ακόμα μία φορά τη δυσαρέσκειά του για τον Ρώσο ομόλογό του, μη διστάζοντας να πει ότι επί τέσσερις φορές έχει συμφωνήσει μαζί του να μπει σε ένα τέλος ο πόλεμος και ο τελευταίος δεν κατευθύνεται προς εκείνη τη μεριά της κατάπαυσης του πυρός. 


Πού αποσκοπεί ο Τραμπ με τις απειλές για δευτερεύοντες δασμούς κατά της Ρωσίας

Χωρίς ακόμη να έχει εγκρίνει την επιβολή δασμών, ο Τραμπ έστειλε άλλο ένα, το πρώτο ίσιως πιο αυστηρό, στη διάρκεια των συνομιλιών με τον Πούτιν, μήνυμα, καλώντας τον τελευταίο να βρει κοινό τόπο με την Ουκρανία εντός 50 ημερών. Το σκεπτικό πίσω από τους δευτερεύοντες δασμούς είναι τόσο η οικονομική αποδυνάμωση της Ρωσίας, που ήδη έχει προβεί σε σημαντικές δαπάνες για αμυντικό εξοπλισμό κι αντιμετωπίζει οικονομικές προκλήσεις, όσο και η -τρόπον τινά- διπλωματική της απομόνωση. Αυτό γιατί εάν επιβληθούν τελικά οι υψηλοί δευτερεύοντες δασμοί κατά της Ρωσίας, κάθε χώρα που συνεχίζει να κάνει εμπόριο με το συγκεκριμένο κράτος θα αντιμετωπίσει μεγάλο φόρο για να πουλήσει προϊόντα στις ΗΠΑ. Είναι πολύ πιθανό, έτσι, χώρες όπως η Ινδία και η Τουρκία, που αγοράζουν πετρέλαιο από τη Ρωσία, να μην έχουν τόσο στενές σχέσεις με τη Μόσχα, η οποία θα δεχτεί πιέσεις κι από άλλα μέλη της παγκόσμια κοινότητας, όχι μόνο από τη Δύση. 

Ικανοποίηση φαίνεται, την ίδια ώρα, να επικρατεί στο στρατόπεδο του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, καθώς το αίτημα που διατράνωνε επί ηγεσίας Τζο Μπάιντεν για συνέχιση της οπλικής βοήθειας φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση κι επί θητείας Τραμπ, παρά το γεγονός ότι από την ορκωμοσία του Ρεπουμπλικανού και για λίγο διάστημα έπειτα οι σχέσεις των δύο προέδρων χαρακτηρίστηκαν από εντάσεις.

Εντάσεις εξακολουθούν να επικρατούν και στα ουκρανικά εδάφη λόγω των κλιμακούμενων ρωσικών εχθροπραξιών ακόμη και σε κατοικημένες περιοχές, πλήττοντας αμάχους. Οι ισχυρισμοί Πούτιν ότι θέλει να τελειώσει τον πόλεμο δεν πείθουν, κάτι που δικαιώνει τον Ζελένσκι, ο οποίος επαναλάμβανε πως ο Ρώσος ομόλογός του δεν ενδειαφέρεται για ειρήνη.

Οι ελπίδες της Ευρώπης, παράλληλα, μήπως η Ουκρανία βρει υποστήριξη από τις ΗΠΑ όσον αφορά την αποτρεπτική της ισχύ για τα ανατολικά εδάφη, τα οποία διεκδικεί η Ρωσία και η Ουκρανία αρνείται πεισματικά να δώσει, αναπτερώνονται.

Εκείνο, όμως, που ακόμη δεν έχει απαντηθεί είναι πώς θα αντιδράσει ο Πούτιν στους δευτερεύοντες δασμούς, δεδομένου ότι επιλέγει κινήσεις αιφνιδιασμού και η Ευρώπη εγκρίνει κονδύλια για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.