Νέες σπίθες άναψαν στην πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής, με το σίριαλ της απότομης όξυνσης να επαναλαβάνεται, αυτήν τη φορά με ένα πλήρως διαφορετικό, δραματικό σενάριο και πρωταγωνιστές μία μειονοτική ομάδα της Συρίας. Ένας γνώριμος ήχος, σε σχέση με τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας οπότε και εκτυλίχθηκε ο εμφύλιος, ακούστηκε και πάλι στα συριακά εδάφη. Πρόκειται για τον ήχο των αλλεπάλληλων πυρών που προδίδουν την εκτόνωση μισαλλόδοξων συναισθημάτων και την ανάγκη για διευθέτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και επίδειξης αποτρεπτικής ισχύος. Το Ισραήλ αποφάσισε να εξαπολύσει μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων κατά της Δαμασκού, σε κυβερνητικά κτίρια, στο συριακό αρχηγείο στρατού, κοντά στο προεδρικό παλάτι, κίνηση που ερμηνεύτηκε ως μία προσπάθεια, μία παρέμβαση για τα δικαιώματα της κοινότητας των Δρούζων. 

Διαβάστε: Συρία: To πρώτο βήμα για την εκτόνωση της κρίσης έγινε, κατάπαυση του πυρός μεταξύ καθεστωτικών και Δρούζων - Συνεχίζονται οι ισραηλινές επιθέσεις

Η συγγενική, στην ισραηλινή πλευρά, κοινότητα βάλλεται από την ομάδα του Βεδουίνων ενώ επιζητά χώρο και αυτονομία υπό το νέο καθεστώς του Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, το 2024, ενώ είχαν προηγηθεί 14 χρόνια εμφυλίου. Ωστόσο, οι αστερίσκοι και οι σκιές επί της νέας αυτής διακυβέρνησης στη Συρία δημιουργούν απειλές για την ύπαρξη των Δρούζων οι οποίοι ενεπλάκησαν σε αιματηρές επιθέσεις με την ομάδα των Βεδουίνων, κατά τις προηγούμενες ημέρες. 

Λίγο έως πολύ, ο λόγος για τον οποίο το Ισραήλ παρεμβαίνει για να υπερασπιστεί τους Δρούζους έχει αναλυθεί, εκείνο όμως που δεν έχει βγει ακόμη στην επιφάνεια είναι τι θα συμβεί εάν αποδυναμωθεί δραματικά και πάλι το συριακό καθεστώς. Μία νέα πιθανή παράλυση του καθεστώτος προκαλεί πυρετό και στη Δύση με τις ΗΠΑ να σπεύδουν να απευθύνουν κάλεσμα για αποκλιμάκωση, τη στιγμή που το ρεπουμπλικανικό επιτελείο εργάζεται για μία όσο το δυνατόν πιο γρήγορη λύση εκεχειρίας. Άλλωστε και ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, έχει αποδεχτεί τη νέα συριακή διακυβέρνηση ξεπαγώνοντας τις επαφές με τη Συρία και ειδικότερα με ένα καθεστώς που παλαιότερα είχε τις ρίζες του σε τζιχαντιστικές ομάδες. Η συνεργασία ανάμεσα στον Αλ Σαράα και τις ΗΠΑ σηματοδοτεί μία νέα εποχή για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, με σκοπό την αποφυγή ενός νέους επαναλαμβανόμενου κύκλου αιματοχυσίας στη βάση της τρομοκρατίας. 
 
Η επαναφορά, όμως, του σκηνικού της πλήρους αποσύνθεσης και αταξίας στη Συρία θα άφηνε το περιθώριο για την ανάπτυξη δυνάμεων τρομοκρατίας και θα καθιέρωνε μία εικόνα που επικρατούσε και επί διακυβέρνησης Άσαντ, τότε που η Συρία ήταν διπλωματικός παρίας, οι θάνατοι από τα εμφύλια πυρά ήταν τρομακτικά πολλοί, σε καθημερινή βάση, και δεν υπήρχε η δυνατότητα για καμία συγκράτηση και αποτροπή τρομοκρατικών ομάδων που έβλεπαν πεδίο ανάπτυξης τόσο σε Συρία όσο και Ιράκ. Τα προπύργια του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία αποδείκνυαν ένα βαθύ έλλειμμα εξουσίας και η αστάθεια επηρέαζε ολόκληρη την περιοχή με τα απόνερά της να φτάνουν μέχρι τη Δύση. 



 

Η σημασία των Δρούζων για το Ισραήλ

Υπό αυτά τα δεδομένα, ένα νέο αδιέξοδο στη Μέση Ανατολή είναι πιθανό, ωστόσο η σταχυολόγηση ορισμένων εκ των πιο σημαντικών γεγονότων στην κοινότητα των Δρούζων είναι ικανή να λύσει απορίες όσον αφορά σε πιθανές εξελίξεις. 

Από την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ, η κοινότητα των Δρούζων στη νότια Συρία αντιστέκεται σε οποιαδήποτε επαναφορά της εξουσίας της κεντρικής κυβέρνησης. Αν και δεν συμφωνούν όλες οι φράξιες των Δρούζων, πολλοί απέρριψαν την παρουσία επίσημων συριακών στρατιωτικών δυνάμεων ή δυνάμεων ασφαλείας στην κύρια πόλη τους, επιλέγοντας αντ' αυτού να αυτοδιοικούνται και να προστατεύονται μέσω τοπικών πολιτοφυλακών. Αυτή η επιθυμία για αυτονομία προκάλεσε αυξανόμενες εντάσεις με ομάδες Βεδουίνων στην περιοχή, πολλές από τις οποίες υποστηρίζονται από τη νέα κυβέρνηση στη Δαμασκό.

Η επέμβαση του Ισραήλ έχει περιπλέξει περαιτέρω το τοπίο. Τα χτυπήματά του φαίνεται να αποσκοπούν στο να αποτρέψουν τη Δαμασκό από το να εισβάλει στη Σουγουέιντα, αλλά αυξάνουν επίσης το ρίσκο μιας ευρύτερης επέκτασης του πολέμου.

Αν και η νέα συριακή ηγεσία έχει δηλώσει ότι ουδεμία πρόθεση έχει για περιφερειακό πόλεμο, το Ισραήλ βλέπει ως κόκκινη γραμμή την παρουσία δυνάμεων που θεωρεί ισλαμιστικές δυνάμεις κοντά στις κοινότητες των Δρούζων και την ισραηλινή νεκρή ζώνη.

Τα χτυπήματα είναι τόσο αποτρεπτικά όσο και προειδοποιητικά.  Ο Αλ Σαράα, από την πλευρά του. επιδιώκει να ενοποιήσει τις ένοπλες φατρίες κάτω από έναν ενιαίο στρατό, όμως δεν κατάφερε να εξασφαλίσει συμφωνίες με τους Δρούζους, οι οποίοι επιμένουν σταθερά να διατηρήσουν τα όπλα και τις ανεξάρτητες πολιτοφυλακές τους

Υπενθυμίζεται ότι περίπου 130.000 Ισραηλινοί Δρούζοι ζουν στο Καρμέλ και τη Γαλιλαία στο βόρειο Ισραήλ. Σε αντίθεση με άλλες μειονοτικές κοινότητες εντός των συνόρων του Ισραήλ, οι Δρούζοι άνδρες άνω των 18 ετών κατατάσσονται στον ισραηλινό στρατό από το 1957 και συχνά ανεβαίνουν σε υψηλές θέσεις, ενώ πολλοί κάνουν καριέρα στην αστυνομία και στις δυνάμεις ασφαλείας.

Η ισραηλινή κυβέρνηση είχε επίσης κηρύξει μονομερώς μια ζώνη αποστρατιωτικοποίησης στη Συρία που «απαγορεύει την εισαγωγή δυνάμεων και όπλων στη νότια Συρία», σύμφωνα με το γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού.

Η συριακή κυβέρνηση έχει απορρίψει την κήρυξη αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης από το Ισραήλ και έχει, μαζί με τη διεθνή κοινότητα, καλέσει επανειλημμένα το Ισραήλ να σταματήσει τις στρατιωτικές ενέργειες που παραβιάζουν την κυριαρχία του.



Ο ρόλος των ΗΠΑ και οι συμφωνίες του Αβραάμ

Οι ΗΠΑ, πάντως, προσπαθούν να κατευθύνουν τις χώρες της περιοχής της Μέσης Ανατολής προς μια διαφορετική πορεία και οραματίζονται την ένταξη της Συρίας στις Συμφωνίες του Αβραάμ, μια σειρά συμφωνιών που εξομαλύνουν τις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και πολλών αραβικών χωρών. 

Η Συρία, όμως, παραμένει βαθιά διχασμένη καθώς προσπαθεί να βγει από τη μέγγενη της δικτατορίας και να ξεπεράσει τις δραματικές συνέπειες που προκάλεσαν τα 14 χρόνια εμφυλίου πολέμου.