Το τέλος μιας εποχής γράφτηκε σήμερα στο Μπέρμιγχαμ της Βρετανίας, καθώς χιλιάδες άνθρωποι αποχαιρέτησαν έναν ζωντανό θρύλο της ροκ μουσικής: τον Όζι Όσμπορν. Ο «Πρίγκιπας του Σκότους», ο άνθρωπος που άλλαξε για πάντα τον ήχο και την εικόνα του heavy metal, αναπαύεται πλέον στη γενέτειρά του, έχοντας στο πλευρό του μέχρι την ύστατη στιγμή τη γυναίκα που στάθηκε δίπλα του σε όλα – τη Σάρον Όσμπορν. Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, η Σάρον δεν ήταν μόνο η σύζυγός του. Ήταν η διαχειρίστρια της καριέρας του, ο βράχος του, η σταθερά του στις πιο θυελλώδεις περιόδους, η φωνή της λογικής στην τρέλα της μουσικής βιομηχανίας. Κι όμως, αυτή η τόσο δυναμική γυναίκα, η οποία ποτέ δεν δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με όποιον έβλαπτε τον άνδρα της, λύγισε σήμερα μπροστά στο αναπόφευκτο: το τέλος.

Διαβάστε: Το συγκινητικό "αντίο" στον Όζι Όσμπορν: Χιλιάδες συγκεντρωμένοι στο Μπέρμιγχαμ

"Έμοιαζε τόσο εύθραυστη" – Η Σάρον στο πλάι της σορού του Όζι

Η αυτοκινητοπομπή που μετέφερε τη σορό του Όζι Όσμπορν πέρασε από σημεία-ορόσημα της ζωής και της πορείας του – από την Broad Street μέχρι τη διάσημη «Γέφυρα των Black Sabbath», με το παγκάκι αφιερωμένο στο ιστορικό συγκρότημα. Εκεί, πλήθος θαυμαστών είχε συγκεντρωθεί από νωρίς, αφήνοντας λουλούδια, κεριά και σημειώματα, αποτίοντας φόρο τιμής στον άνθρωπο που τους ενέπνευσε.

Η Σάρον Όσμπορν αποβιβάστηκε από τη λιμουζίνα εμφανώς καταβεβλημένη. Εύθραυστη, σχεδόν σκιά του εαυτού της, υποβασταζόταν από τα δύο της παιδιά, τον Τζακ και την Κέλι. Με δυσκολία πλησίασε τον βωμό που είχε στηθεί στη γέφυρα, με δάκρυα στα μάτια και μια λευκή ανθοδέσμη στα χέρια. Όπως και τα παιδιά της, δεν συγκράτησε τη συγκίνησή της. Το πλήθος φώναζε ρυθμικά το όνομά του: «Όζι, Όζι…», ενώ σχημάτιζε με τα χέρια τη χαρακτηριστική χειρονομία των «κεράτων του διαβόλου». Εκείνη, με ένα βλέμμα βουβής ευγνωμοσύνης, ανταπέδωσε με μια σιωπηλή, αλλά δυνατή δήλωση: το σήμα της ειρήνης. Ίσως γιατί εκείνος να βρήκε επιτέλους τη δική του.

Μια γυναίκα – ένας μύθος στο πλευρό ενός θρύλου

Η Σάρον Όσμπορν δεν υπήρξε απλώς μια «συνοδός καριέρας» για τον Όζι. Ήταν η δύναμη πίσω από την αναγέννησή του, η γυναίκα που πάλεψε με δαίμονες, εθισμούς και τη σκληρότητα της βιομηχανίας, κρατώντας ζωντανή όχι μόνο την εικόνα, αλλά και τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Το αποχαιρετιστήριο αυτό στιγμιότυπο, όπου η ίδια «έσπασε» μπροστά στη σορό του, έδειξε με τον πιο ανθρώπινο και σπαρακτικό τρόπο πως, πίσω από την εικόνα της σιδερένιας γυναίκας, υπήρχε πάντα μια σύζυγος που αγάπησε βαθιά – και για πάντα. Η ιστορία της Σάρον και του Όζι δεν ήταν απλώς μια σχέση αγάπης. Ήταν ένας κοινός βίος, γεμάτος πάθος, μουσική, σκοτάδι, φως, αλλά πάνω απ’ όλα αφοσίωση. Και σήμερα, στον αποχαιρετισμό ενός θρύλου, είδαμε καθαρά το αποτύπωμα αυτής της σχέσης.