Η 20χρονη Amelia-Jane Harris έχασε μέσα σε 20 μήνες σχεδόν 120 κιλά και απέκτησε το λεπτό σώμα που πάντα ονειρευόταν. Όπως λέει όμως, θα έδινε τα πάντα για να ξαναπάρει τα κιλά και να ξαναποκτήσει τις καμπύλες από τις οποίες ήθελε παλαιότερα να απαλλαγεί.

Γιατί το ονειρεμένο σώμα της 20χρονης από το Μπέρμιγχαμ, που βρέθηκε από τα 173 κιλά στα 53, δεν κρύβει από πίσω ούτε δίαιτα ούτε άσκηση ούτε χαρά. Οφείλεται στη νόσο του Κρον που της προκαλεί καθημερινά αφόρητους πόνους. 



«Ακούω πολλά θετικά σχόλια για το σώμα μου αλλά κανείς δεν ξέρει πώς οφείλεται σε διαρκείς πόνους. Μερικές φορές νιώθω σαν να παθαίνω κράμπες στην κοιλιά αλλά άλλοτε οι πόνοι είναι σαν μαχαιριές», λέει η 20χρονη. 

«Δεν είναι πια για μένα απόλαυση το φαγητό, ξέρω πως το να φάω θα με κάνει να υποφέρω. Μοιάζει αδύνατο να έχω ένα καλό γεύμα, ξέρω πως πιθανότατα θα κάνω εμετό», προσθέτει. «Τα καταφέρνω όταν παίρνω ισχυρά παυσίπονα αλλά είναι μια κατάρα, θα πρέπει να τα παίρνω την υπόλοιπη ζωή μου». 

Η Amelia-Jane ήταν ένα χαρούμενο και υγιές παιδί αλλά στην εφηβεία της το βάρος της άρχισε να αυξάνεται παρότι δεν είχε αλλάξει η διατροφή της. Στα 14 της ήταν θύμα bullying με τα παιδιά στην παιδική χαρά να τη φωνάζουν «Fatty Bum Bum».



«Η μαμά μου με πρόσεχε πολύ, έτρωγα μόνο υγιεινά», αφηγείται στην εφημερίδα Mirror. «Όσο πάχαινα η αυτοπεποίθησή μου χανόταν, ησύχασα μόνο όταν άφησα το σχολείο- και γλίτωσα το bullying», λέει. 
Μεγαλώνοντας η Amelia-Jane αποδέχθηκε το στρογγυλό σώμα της, φροντίζοντας την εμφάνισή και το μακιγιάζ της. 
«Παχύς δεν σημαίνει άσχημος», εξηγεί.

Στα 17 της όμως, αρρώστησε. «Έκανα εμετό 10 φορές την ημέρα, μέσα σε 20 μήνες έχασα 120 κιλά. Ήμουν τρομοκρατημένη», συνεχίζει. Το 2014 διαγνώστηκε με τη νόσο του Κρον κι αμέσως της χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή. «Τις καλές μέρες παίρνω 70 χάπια, τις κακές 100. Όλοι με συνέχαιραν για τα κιλά που έχασα, μου έλεγαν πως δείχνω υπέροχη, αλλά μέσα μου δεν είχα νιώσει ποτέ χειρότερα», θυμάται. 



«Το ξέρω πως ακούγεται απίστευτο αλλά θα έδινα τα πάντα για να ξαναγίνω 170 κιλά. Σήμερα δεν μπορώ ούτε να δουλέψω. Είχα καμπύλες, τώρα μοιάζω σαν αγόρι. Τα νύχια μου σπάνε, τα μαλλιά μου πέφτουν», λέει. 

«Για κάποιους έχω σώμα ονειρεμένο, για μένα όμως είναι εφιάλτης», καταλήγει.