Μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές του θαλάσσιου κόσμου βρήκε επιτέλους εξήγηση. Μετά από 12 χρόνια έρευνας, οι επιστήμονες εντόπισαν τον αόρατο εχθρό που εξολόθρευσε τους αστερίες του Ειρηνικού. Η ανακάλυψη δίνει ελπίδα για αποκατάσταση των οικοσυστημάτων που εξαρτώνται από αυτούς.

Η σημαντική αυτή ανακάλυψη προσδιορίζει ένα συγκεκριμένο βακτήριο ως υπεύθυνο για την επιδημία, πραγματοποιώντας ένα κρίσιμο βήμα προς τη διάσωση αυτών των εμβληματικών θαλάσσιων πλασμάτων, αναφέρει ο Independent.

Από το 2013, μια μυστηριώδης ασθένεια που προσβάλλει τους αστερίες έχει προκαλέσει μαζική θνησιμότητα από το Μεξικό έως την Αλάσκα, επηρεάζοντας πάνω από 20 είδη και συνεχίζοντας την καταστροφική της πορεία μέχρι και σήμερα.

Ο αστερίας-ηλιοτρόπιο (Pycnopodia helianthoides) επλήγη ιδιαίτερα, χάνοντας περίπου το 90% του πληθυσμού του μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια της επιδημίας.

 «Είναι πραγματικά φρικτό», δήλωσε η οικολόγος θαλάσσιων ασθενειών Αλίσα Γκέμαν από το Ινστιτούτο Χακάι του Καναδά, η οποία συνέβαλε στον εντοπισμό της αιτίας. Όπως περιέγραψε, οι υγιείς αστερίες έχουν συνήθως φουσκωμένους βραχίονες που προεξέχουν, αλλά η ασθένεια τους προκαλεί νέκρωση και τους ακρωτηριάζει.

Το ένοχο βακτήριο

Η πολυαναμενόμενη απάντηση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Ecology and Evolution, υποδεικνύει ένα βακτήριο που έχει επίσης βρεθεί να μολύνει τα οστρακοειδή. H ταυτοποίηση της αιτίας αποδείχθηκε μια πολύπλοκη προσπάθεια που διήρκεσε μια δεκαετία και ήταν γεμάτη λανθασμένες ενδείξεις.

Ανάμεσα στα λάθη που έγιναν είναι ότι οι ερευνητές μελετούσαν δείγματα ιστών από νεκρούς αστερίες που δεν περιείχαν πλέον το ζωτικό σωματικό υγρό που περιβάλλει τα όργανα τους. Η τελευταία μελέτη, ωστόσο, ανέλυσε σχολαστικά αυτό το υγρό, γνωστό ως υγρό του σπλαγχνικού κοιλώματος, όπου τελικά ανακαλύφθηκε το βακτήριο Vibrio pectenicida.

Μετά την ταυτοποίηση της αιτίας, οι επιστήμονες βρίσκονται πλέον σε καλύτερη θέση για να παρέμβουν. Θα μπορούσαν τώρα να εξετάσουν την υγεία των υπόλοιπων αστεριών της θάλασσας και να εξετάσουν το ενδεχόμενο μετακίνησης ή προγραμμάτων αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία, προκειμένου να τους επανεισαγάγουν σε περιοχές όπου οι αστερίες-ηλιοτρόπια έχουν αποδεκατιστεί.

Μπορούν επίσης να διερευνήσουν εάν ορισμένοι πληθυσμοί διαθέτουν φυσική ανοσία ή εάν θεραπείες όπως τα προβιοτικά θα μπορούσαν να ενισχύσουν την αντοχή στην ασθένεια.

Γιατί χρειάζονται οι αστερίες

Η ανάκαμψη των πληθυσμών των αστεριών στη θάλασσα δεν αφορά απλώς τη διάσωση ενός είδους, αλλά είναι ζωτικής σημασίας για ολόκληρο το οικοσύστημα του Ειρηνικού. Οι υγιείς αστερίες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στον έλεγχο των πληθυσμών των αχινών. Η δραματική μείωσή τους οδήγησε σε έκρηξη του πληθυσμού των αχινών, οι οποίοι με τη σειρά τους κατέστρεψαν περίπου το 95% των δασών κελπιών της Βόρειας Καλιφόρνιας μέσα σε μια δεκαετία.

Αυτά τα δάση κελπιών (είδος φυκιών) είναι κρίσιμα ενδιαιτήματα, που παρέχουν τροφή και καταφύγιο σε μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας ζωής, όπως ψάρια, θαλάσσιες ενυδρίδες και φώκιες. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι αυτές οι νέες ανακαλύψεις θα τους επιτρέψουν να αποκαταστήσουν τους πληθυσμούς των αστεριών και, κατά συνέπεια, να αναγεννήσουν τα δάση κελπιών.