Ναρκοπέδιο θυμίζει το μονοπάτι προς μία βιώσιμη λύση εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας. Ο αναβρασμός που επικρατεί στη διεθνή διπλωματική σκηνή, με την κοινότητα της Δύσης να παρουσιάζει εικόνα διχασμού για την επόμενη μέρα στον παλαιστινιακό θύλακα, έχει μεταφερθεί και στην ισραηλινή σκηνή, με μία διάσταση απόψεων να διαφαίνεται ανάμεσα στους πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους.

Διαβάστε: Ιράν: Καταδικάζει το ισραηλινό σχέδιο για έλεγχο της Γάζας και το κατηγορεί για "εθνοκάθαρση"

Με ποιον τρόπο, όμως, μπορεί να επιβληθεί ένα σχέδιο κατάπαυσης του πυρός; Αυτό είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου, που ακόμη δεν έχει απαντηθεί. Από τη μία, το επιτελείο του Μπενιαμίν Νετανιάχου επιμένει σε εκείνο που από την αρχή προέκρινε, δηλαδή στην ολοκληρωτική νίκη επί της «Χαμάς», με ένα παράλληλο σχέδιο ολοκληρωτικής κατάληψης της Γάζας, ώστε να μπει ένα τέλος στη συνεχιζόμενη σύρραξη. Οι στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας του, ωστόσο, την ίδια στιγμή θέτουν αστερίσκους, εγείροντας προβληματισμό για την τύχη των ομήρων της ισλαμιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης σε περίπτωση νέας, σφοδρής σύγκρουσης με τα μέλη της.

Δεν αποσύρεται

Σε αυτό το χαοτικό σκηνικό, οι έμμεσες συνομιλίες ανάμεσα σε Ισραήλ και «Χαμάς» δημιουργούν συνεχιζόμενα αδιέξοδα, αντί να ανοίγουν δρόμους επίλυσης διαφορών. Οι διαδρομές προς την εκεχειρία και την παύση των εκκωφαντικών θορύβων από τους βομβαρδισμούς στη Γάζα, όπου ο λιμός δημιουργεί εικόνες σπαραγμού, μοιάζουν πλέον δαιδαλώδεις.

Η οποιαδήποτε προσπάθεια για μία αρχική λύση κατάπαυσης του πυρός έχει πέσει στο κενό, ακόμα και η αμερικανική πρωτοβουλία για ειρήνευση 60 ημερών. Με τη δραματική όμως κατάσταση στη Γάζα να εκπέμπει σήμα κινδύνου σε ολόκληρο τον κόσμο και τις χώρες της Δύσης να καλούν σε άμεση κατάπαυση του πυρός, ο τερματισμός της σφοδρής αιματοχυσίας κρίνεται επιτακτικός.

Η πλευρά της «Χαμάς», ωστόσο, έχει αποδείξει τα δύο τελευταία χρόνια, από το 2023, οπότε διαπράχθηκε η σφαγή κατά Ισραηλινών, ότι δεν είναι διατεθειμένη να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Γάζα και να κλείσει τον κύκλο τρομοκρατίας που έχει ανοίξει στα πολύπαθα αυτά εδάφη. Αντιθέτως, έχει αποδείξει ότι επιδιώκει να διαδραματίσει ρόλο διαμορφωτή στα εδάφη της Γάζας, μεγεθύνοντας κατ’ επέκταση το πρόβλημα, αφού ως τρομοκρατική οργάνωση δεν μπορεί να ηγηθεί μιας ομαλής κατάστασης, πόσο μάλλον να οδηγήσει στην ειρήνευση και σε μία εποικοδομητική συνθήκη για τους Παλαιστινίους, που αγωνιούν για το κάθε λεπτό που περνά και ονειρεύονται ένα νέο ξεκίνημα, μακριά από τρομοκρατικές ενέργειες και αλλεπάλληλα πυρά.

Σκεπτικισμός στο Ισραήλ

Ο Νετανιάχου, από την πλευρά του, εστιάζει στο αρχικό του σχέδιο: στον πλήρη αφοπλισμό και την εξόντωση της «Χαμάς». Επιταχύνει το τελευταίο διάστημα τον βηματισμό του, σχεδιάζοντας την επέκταση των στρατιωτικών του επιχειρήσεων, όμως οι χειρισμοί αποδεικνύονται δύσκολοι, εάν επιδιώκει να διανύσει με επιτυχία την τελευταία ανηφορική οδό, προτού δώσει τέλος στη σύγκρουση με τη Γάζα.

Για την επόμενη μέρα στην περιοχή φαίνεται να σχεδιάζει ένα ολιστικό σχέδιο, μία προσέγγιση που θα βασίζεται όχι μόνο στην προσάρτηση εδαφών, αλλά στην πλήρη κατάληψη του θύλακα. Το πλάνο, όμως, προσκρούει σε διαφωνίες. Στο εσωτερικό της κυβέρνησής του, ο Νετανιάχου συναντά σκεπτικισμό, αφού ο αρχηγός των IDF διαφωνεί με ένα σχέδιο ολοκληρωτικής κατάκτησης της Γάζας, τη στιγμή που υπογραμμίζει το ενδεχόμενο της θανάτωσης ομήρων από τη «Χαμάς» στην περίπτωση κλιμάκωσης των εχθροπραξιών.

Κλίμα αγωνίας επικρατεί και στην ισραηλινή κοινωνία, αφού πλήθος πολιτών βιώνει έναν αδιανόητο εφιάλτη για τους συγγενείς που κρατούνται από τη «Χαμάς». Η απελευθέρωσή τους τίθεται ως πρωταρχικός στόχος, με την ανησυχία να εντείνεται μήπως οι πιο ριζοσπαστικές κινήσεις φέρουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Διχασμός επικρατεί και στη Δύση, με χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Βρετανία να προκρίνουν –υπό προϋποθέσεις– την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, ενώ το αμερικανικό ρεπουμπλικανικό επιτελείο θέτει ως βασική προτεραιότητα την απρόσκοπτη εισροή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.

Οι ΗΠΑ, την ίδια ώρα, δεν φαίνεται να απορρίπτουν τα σχέδια κατάληψης της περιοχής από τον Νετανιάχου, με τον Ντόναλντ Τραμπ να διαμηνύει πως κάτι τέτοιο έγκειται αποκλειστικά στην κρίση του Ισραηλινού πρωθυπουργού. Το ευρωπαϊκό μπλοκ, με τη σειρά του, έχει εκφράσει την αντίθεσή του σε ένα σχέδιο κατάληψης, στέλνοντας το μήνυμα πως μια ενέργεια αυτής της έντασης θα προκαλούσε ντόμινο γεωπολιτικών επιπτώσεων και θα ήταν «απαράδεκτη».

Πιέσεις και προς τις ΗΠΑ

Την ίδια ώρα, εκατοντάδες συνταξιούχοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών, εξέδωσαν τη Δευτέρα κοινή επιστολή προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ, καλώντας τον να ασκήσει πίεση στον Νετανιάχου, ώστε να μην προχωρήσει ένα σχέδιο ολοκληρωτικής κατάληψης της Γάζας.

Τα νέα σχέδια του Νετανιάχου υπενθυμίζεται ότι έγιναν γνωστά πριν από λίγα 24ωρα, όμως ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί πώς θα επιτευχθεί ένα πλήρες σχέδιο στρατιωτικού ελέγχου της Γάζας στην πρώτη φάση και ποια θα μπορούσε να είναι μια ενδεχόμενη νέα διοίκηση με την εμπλοκή αραβικών χωρών στην περιοχή.

Πιθανώς, ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να εγγυηθούν μια μεταβατική κατάσταση, όμως στρατιωτικοί της χώρας αλλά και πρώην αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας εκφράζουν τις ενστάσεις τους αναφορικά με την έκβαση μιας τέτοιας επιχείρησης, αν αναλογιστεί κανείς την αγωνία για την τύχη των ομήρων της «Χαμάς», τις ζωές των Ισραηλινών στρατιωτών αλλά και τον παλμό της κοινωνίας στο Ισραήλ.

Ψηλά στην ατζέντα θέτουν το ζήτημα της απελευθέρωσης των ομήρων και οι Αμερικανοί, με τον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ για τη Μέση Ανατολή, Στιβ Γουίτκοφ, να κρούει τον κώδωνα για τους αιχμαλώτους της «Χαμάς».

Οι επόμενες ώρες θα αποδειχθούν, αν μη τι άλλο, καθοριστικής σημασίας, όποια κι αν είναι η απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης για την επόμενη μέρα στη Γάζα.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά