EnNew York Times: Καμία πρόοδος στη συνάντηση Τραμπ και Πούτιν στην Αλάσκα - Ο Ρώσος πρόεδρος έφυγε "χωρίς κόστος"
Ανάλυση των New York Times
Ο Πούτιν κέρδισε χρόνο και διεθνές έδαφος μετά τη συνάντηση με Τραμπ - Τι σχολίασε ο Αμερικανός πρόεδρος για τα αποτελέσματα της συνάντησης στην Αλάσκα
Η πολυαναμενόμενη συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα, στις 15 Αυγούστου, ολοκληρώθηκε χωρίς συμφωνία και χωρίς καν ένα προσωρινό πλαίσιο κατάπαυσης του πυρός - και μάλιστα μέσα σε λιγότερο από τρεισήμισι ώρες. Όπως επισημαίνει ο αναλυτής των New York Times, David E. Sanger, το αποτέλεσμα αυτό, αν και θα μπορούσε να θεωρηθεί αποτυχία, προκάλεσε ανακούφιση σε Κίεβο και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Διαβάστε: Γκάφα με το χειροκρότημα Τραμπ στον Πούτιν: Ο Λευκός Οίκος αφαίρεσε το στιγμιότυπο από τα βίντεο
Ο βασικός φόβος ήταν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα υποχωρούσε στις πιέσεις της Μόσχας, εξαναγκάζοντας τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να δεχτεί έναν οδυνηρό συμβιβασμό - ενδεχομένως και την απώλεια του 20% της ουκρανικής επικράτειας. Ο Τραμπ αποχώρησε βιαστικά, μάλιστα νωρίτερα από το προβλεπόμενο, χωρίς να έχει επιτύχει κανένα ουσιαστικό βήμα. Ο ίδιος παραδέχθηκε στους δημοσιογράφους ότι «δεν είναι χαρούμενος» με το αποτέλεσμα, ενώ στη συνέχεια, σε συνέντευξη στον Σον Χάνιτι του Fox News, έριξε την ευθύνη στον Ζελένσκι για την επίτευξη μιας κατάπαυσης του πυρός. Από την πλευρά του, ο Πούτιν περιορίστηκε σε γενικόλογες διατυπώσεις ότι «βαδίζοντας σε αυτόν τον δρόμο μπορούμε να φτάσουμε -και όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο- σε ένα τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία», χωρίς ωστόσο να εξηγήσει ποιος είναι αυτός ο δρόμος.
Ο ίδιος πάντως, ο Αμερικανός πρόεδρος, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αλλά και να δώσει μία νέα οπτική στο αποτέλεσμα μιλώντας για ανάγκη επίτευξης συνολικής ειρηνευτικής συμφωνίας
Παρότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν προχώρησε σε παραχωρήσεις σχετικά με την κυριαρχία της Ουκρανίας, ο τόνος και η στάση του απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν προκάλεσαν ανησυχία στο Κίεβο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, ο Αμερικανός πρόεδρος αναφέρθηκε επανειλημμένα στον Ρώσο ηγέτη με ιδιαίτερη θέρμη, αποκαλώντας τον διαρκώς «Βλαντιμίρ» και εκφράζοντας κατανόηση για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω των ερευνών για τη ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές εκλογές του 2016.
«Θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει σπουδαία πράγματα, αλλά είχαμε το “Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία”», φέρεται να είπε ο Τραμπ, επαναλαμβάνοντας τον γνώριμο ισχυρισμό του περί πολιτικής σκευωρίας.
Η στάση αυτή επανέφερε μνήμες από την πρώτη επαφή του Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν πριν από επτά χρόνια. Και τότε, όπως σημειώνει ο Sanger, η διπλωματία του Αμερικανού προέδρου χαρακτηριζόταν από εντυπωσιακή σκηνοθεσία, θερμές χειραψίες και προσωπικές φιλοφρονήσεις, αλλά από ουσία… ελάχιστη. «Υψηλή σε ατμόσφαιρα, χαμηλή σε περιεχόμενο», σχολιάζει εύστοχα.
Ο Robert Litwak, ειδικός στις σχέσεις υπερδυνάμεων στο Πανεπιστήμιο George Washington, παραλληλίζει τη συνάντηση με τις συνόδους κορυφής Τραμπ – Κιμ, κάνοντας λόγο για «ανεπαρκή προετοιμασία» και για τον «ηθικό κίνδυνο της νομιμοποίησης ενός εγκληματία πολέμου». Το γεγονός ότι Τραμπ και Πούτιν δεν δέχθηκαν ούτε μία ερώτηση από τους δημοσιογράφους -κάτι σπάνιο για τον Αμερικανό πρόεδρο- ενίσχυσε την αίσθηση ότι δεν υπήρχε καμία ουσία να ανακοινωθεί.
Όπως υπογραμμίζουν οι New York Times, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πέτυχε τον μεγαλύτερο στόχο του: να σπάσει το καθεστώς του διεθνούς απομονωμένου «παρία».
Η εικόνα του να προσγειώνεται σε αμερικανική στρατιωτική βάση, με τα F-22 παρατεταγμένα φτερό με φτερό, και να μπαίνει στο λιμουζίνα του Τραμπ για να μεταβεί στη συνάντηση, ήταν από μόνη της μια ισχυρή συμβολική νίκη. Για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια, ο Ρώσος πρόεδρος βρέθηκε σε αμερικανικό έδαφος, εμφανίστηκε ως συνομιλητής ισότιμος του προέδρου των ΗΠΑ και μίλησε πρώτος μετά τη συνάντηση — παραβιάζοντας την άτυπη διπλωματική πρακτική που θέλει τον οικοδεσπότη να ανοίγει τις δηλώσεις.
Παράλληλα, εξαφανίστηκαν από τη δημόσια ατζέντα οι προειδοποιήσεις του Τραμπ για «σοβαρές συνέπειες» εάν δεν υπάρξει εκεχειρία, αλλά και κάθε αναφορά σε νέες κυρώσεις ή σε δευτερογενείς κυρώσεις κατά χωρών που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο. Αντί γι’ αυτά, κυριάρχησαν οι φιλοφρονήσεις και οι διαβεβαιώσεις για μια «εξαιρετική συνάντηση». «Ήταν 10/10, με την έννοια ότι τα πήγαμε περίφημα», είπε ο Τραμπ στον Χάνιτι, αλλάζοντας το κριτήριο επιτυχίας από την ουσία στη «χημεία».
Συνολικά, η εικόνα που σκιαγραφούν οι New York Times είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος βγήκε από την Αλάσκα ενισχυμένος: χωρίς να δώσει καμία παραχώρηση, αγόρασε χρόνο, ανέστειλε τη συζήτηση για νέες κυρώσεις, αποκατέστησε τη διεθνή του εικόνα και εμφανίστηκε, έστω και προσωρινά, ως «ειρηνοποιός». Το αν αυτή η εικόνα θα κρατήσει, είναι άγνωστο. Όμως, όπως παρατηρεί ο Sanger, «για λιγότερο από τέσσερις ώρες σε αμερικανικό έδαφος, επρόκειτο για εντυπωσιακή διπλωματική νίκη».
Διαβάστε: Γκάφα με το χειροκρότημα Τραμπ στον Πούτιν: Ο Λευκός Οίκος αφαίρεσε το στιγμιότυπο από τα βίντεο
Ο βασικός φόβος ήταν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα υποχωρούσε στις πιέσεις της Μόσχας, εξαναγκάζοντας τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να δεχτεί έναν οδυνηρό συμβιβασμό - ενδεχομένως και την απώλεια του 20% της ουκρανικής επικράτειας. Ο Τραμπ αποχώρησε βιαστικά, μάλιστα νωρίτερα από το προβλεπόμενο, χωρίς να έχει επιτύχει κανένα ουσιαστικό βήμα. Ο ίδιος παραδέχθηκε στους δημοσιογράφους ότι «δεν είναι χαρούμενος» με το αποτέλεσμα, ενώ στη συνέχεια, σε συνέντευξη στον Σον Χάνιτι του Fox News, έριξε την ευθύνη στον Ζελένσκι για την επίτευξη μιας κατάπαυσης του πυρός. Από την πλευρά του, ο Πούτιν περιορίστηκε σε γενικόλογες διατυπώσεις ότι «βαδίζοντας σε αυτόν τον δρόμο μπορούμε να φτάσουμε -και όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο- σε ένα τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία», χωρίς ωστόσο να εξηγήσει ποιος είναι αυτός ο δρόμος.
Ο ίδιος πάντως, ο Αμερικανός πρόεδρος, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αλλά και να δώσει μία νέα οπτική στο αποτέλεσμα μιλώντας για ανάγκη επίτευξης συνολικής ειρηνευτικής συμφωνίας
Έντονος προβληματισμός στο Κίεβο για τη στάση Τραμπ απέναντι στον Πούτιν
Παρότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν προχώρησε σε παραχωρήσεις σχετικά με την κυριαρχία της Ουκρανίας, ο τόνος και η στάση του απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν προκάλεσαν ανησυχία στο Κίεβο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, ο Αμερικανός πρόεδρος αναφέρθηκε επανειλημμένα στον Ρώσο ηγέτη με ιδιαίτερη θέρμη, αποκαλώντας τον διαρκώς «Βλαντιμίρ» και εκφράζοντας κατανόηση για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω των ερευνών για τη ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές εκλογές του 2016.«Θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει σπουδαία πράγματα, αλλά είχαμε το “Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία”», φέρεται να είπε ο Τραμπ, επαναλαμβάνοντας τον γνώριμο ισχυρισμό του περί πολιτικής σκευωρίας.
Η στάση αυτή επανέφερε μνήμες από την πρώτη επαφή του Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν πριν από επτά χρόνια. Και τότε, όπως σημειώνει ο Sanger, η διπλωματία του Αμερικανού προέδρου χαρακτηριζόταν από εντυπωσιακή σκηνοθεσία, θερμές χειραψίες και προσωπικές φιλοφρονήσεις, αλλά από ουσία… ελάχιστη. «Υψηλή σε ατμόσφαιρα, χαμηλή σε περιεχόμενο», σχολιάζει εύστοχα.
Ο Robert Litwak, ειδικός στις σχέσεις υπερδυνάμεων στο Πανεπιστήμιο George Washington, παραλληλίζει τη συνάντηση με τις συνόδους κορυφής Τραμπ – Κιμ, κάνοντας λόγο για «ανεπαρκή προετοιμασία» και για τον «ηθικό κίνδυνο της νομιμοποίησης ενός εγκληματία πολέμου». Το γεγονός ότι Τραμπ και Πούτιν δεν δέχθηκαν ούτε μία ερώτηση από τους δημοσιογράφους -κάτι σπάνιο για τον Αμερικανό πρόεδρο- ενίσχυσε την αίσθηση ότι δεν υπήρχε καμία ουσία να ανακοινωθεί.
Ο Πούτιν ως "κερδισμένος της ημέρας"
Όπως υπογραμμίζουν οι New York Times, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πέτυχε τον μεγαλύτερο στόχο του: να σπάσει το καθεστώς του διεθνούς απομονωμένου «παρία».Η εικόνα του να προσγειώνεται σε αμερικανική στρατιωτική βάση, με τα F-22 παρατεταγμένα φτερό με φτερό, και να μπαίνει στο λιμουζίνα του Τραμπ για να μεταβεί στη συνάντηση, ήταν από μόνη της μια ισχυρή συμβολική νίκη. Για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια, ο Ρώσος πρόεδρος βρέθηκε σε αμερικανικό έδαφος, εμφανίστηκε ως συνομιλητής ισότιμος του προέδρου των ΗΠΑ και μίλησε πρώτος μετά τη συνάντηση — παραβιάζοντας την άτυπη διπλωματική πρακτική που θέλει τον οικοδεσπότη να ανοίγει τις δηλώσεις.
Παράλληλα, εξαφανίστηκαν από τη δημόσια ατζέντα οι προειδοποιήσεις του Τραμπ για «σοβαρές συνέπειες» εάν δεν υπάρξει εκεχειρία, αλλά και κάθε αναφορά σε νέες κυρώσεις ή σε δευτερογενείς κυρώσεις κατά χωρών που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο. Αντί γι’ αυτά, κυριάρχησαν οι φιλοφρονήσεις και οι διαβεβαιώσεις για μια «εξαιρετική συνάντηση». «Ήταν 10/10, με την έννοια ότι τα πήγαμε περίφημα», είπε ο Τραμπ στον Χάνιτι, αλλάζοντας το κριτήριο επιτυχίας από την ουσία στη «χημεία».
Συνολικά, η εικόνα που σκιαγραφούν οι New York Times είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος βγήκε από την Αλάσκα ενισχυμένος: χωρίς να δώσει καμία παραχώρηση, αγόρασε χρόνο, ανέστειλε τη συζήτηση για νέες κυρώσεις, αποκατέστησε τη διεθνή του εικόνα και εμφανίστηκε, έστω και προσωρινά, ως «ειρηνοποιός». Το αν αυτή η εικόνα θα κρατήσει, είναι άγνωστο. Όμως, όπως παρατηρεί ο Sanger, «για λιγότερο από τέσσερις ώρες σε αμερικανικό έδαφος, επρόκειτο για εντυπωσιακή διπλωματική νίκη».
