Bloomberg: Η "παγίδα" των εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία - Το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ και οι εναλλακτικές
Τι αναφέρεται
Τι προβλέπει το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ και γιατί αναφέρεται τόσο συχνά στις διαπραγματεύσεις - Οι εναλλακτικές που προσφέρονται στην Ουκρανία

Σε κομβικό σημείο βρίσκεται η Ουκρανία σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις του Κιέβου και τις παρεχόμενες σε αυτό εγγυήσεις ασφαλείας, καθώς οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου συνεχίζονται σε εντατικούς ρυθμούς. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αναλάβει διαμεσολαβητικές πρωτοβουλίες για μια ειρηνευτική συμφωνία, με το Bloomberg να αναφέρει πως οι εγγυήσεις ασφαλείας παραμένουν αναπόφευκτο εμπόδιο για την Ουκρανία, την ώρα που η χώρα προσβλέπει σε μια ισχυρή διεθνή στήριξη για να αποφευχθεί οποιαδήποτε μελλοντική ρωσική επιθετικότητα.
Ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, επιμένει σε μια σθεναρή στάση, ζητώντας από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη να αναλάβουν δεσμεύσεις για την προστασία της χώρας του. Η ανάγκη για εγγυήσεις είναι επιτακτική, καθώς το Μνημόνιο της Βουδαπέστης του 1994, το οποίο υπογράφηκε από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, απέτυχε να προστατεύσει την Ουκρανία από την ρωσική επιθετικότητα, παρά τις υποσχέσεις για σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Εν μέσω αυτής της αβεβαιότητας, η Ιταλία προτείνει μια λύση «τύπου Άρθρου 5» για την Ουκρανία, χωρίς όμως να συμμετέχει πλήρως στη Συμμαχία. Η πρόταση προβλέπει τη δημιουργία ενός μηχανισμού συλλογικής άμυνας, όπου οι χώρες που έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες με την Ουκρανία θα αποφασίζουν εντός 24 ωρών για την αποστολή βοήθειας σε περίπτωση νέας ρωσικής επίθεσης.
Η Ουκρανία, παρά τις αναταράξεις, συνεχίζει να επιδιώκει την ένταξή της στην ΕΕ ως έναν τρόπο για να ενισχύσει την ασφάλειά της και να αποκτήσει πολιτική και οικονομική στήριξη. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή είναι γεμάτη εμπόδια, κυρίως λόγω των αντιρρήσεων χωρών όπως η Ουγγαρία.
Στην ίδια κατεύθυνση, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας «Συμμαχίας των Προθύμων», η οποία ενδέχεται να αναλάβει την ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία μετά την κατάπαυση του πυρός.
Η πρόοδος προς μια βιώσιμη και αποτελεσματική ειρηνική λύση φαίνεται να περνά μέσα από την ενίσχυση της στρατιωτικής ικανότητας της Ουκρανίας και τη δημιουργία διεθνών μηχανισμών που θα μπορούσαν να προασπίσουν την ασφάλεια της χώρας, χωρίς να εμπλέκονται σε άμεσο στρατιωτικό πόλεμο με τη Ρωσία.
Ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, επιμένει σε μια σθεναρή στάση, ζητώντας από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη να αναλάβουν δεσμεύσεις για την προστασία της χώρας του. Η ανάγκη για εγγυήσεις είναι επιτακτική, καθώς το Μνημόνιο της Βουδαπέστης του 1994, το οποίο υπογράφηκε από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, απέτυχε να προστατεύσει την Ουκρανία από την ρωσική επιθετικότητα, παρά τις υποσχέσεις για σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Ουκρανία: Οι εναλλακτικές σε σχέση με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ - Το Άρθρο 5 και η ιταλική πρόταση
Η Ουκρανία, παρά τη διαρκή πίεση από τη Ρωσία, επιθυμεί να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, εξασφαλίζοντας την προστασία του Άρθρου 5 της Συμμαχίας. Ωστόσο, η ένταξή της στο ΝΑΤΟ παραμένει αμφίβολη, κυρίως λόγω της έντονης αντίθεσης της Ρωσίας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί την επέκταση του ΝΑΤΟ ως μια «κόκκινη» γραμμή, ενώ η στάση αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Γερμανία και η Ουγγαρία, καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την ένταξη.Εν μέσω αυτής της αβεβαιότητας, η Ιταλία προτείνει μια λύση «τύπου Άρθρου 5» για την Ουκρανία, χωρίς όμως να συμμετέχει πλήρως στη Συμμαχία. Η πρόταση προβλέπει τη δημιουργία ενός μηχανισμού συλλογικής άμυνας, όπου οι χώρες που έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες με την Ουκρανία θα αποφασίζουν εντός 24 ωρών για την αποστολή βοήθειας σε περίπτωση νέας ρωσικής επίθεσης.
Πόσο πιθανή είναι η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι σηματοδοτεί για την ασφάλεια της χώρας
Όπως αναφέρει το Bloomberg, η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ αποτελεί επίσης μια στρατηγική επιλογή για τη χώρα, παρά την πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται. Η ΕΕ έχει μια δική της ρήτρα αμοιβαίας άμυνας στο Άρθρο 42.7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία παρέχει ενίσχυση σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης κατά ενός κράτους-μέλους. Ωστόσο, η ενεργοποίησή της παραμένει υπό αίρεση και σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται στρατιωτική υποστήριξη.Η Ουκρανία, παρά τις αναταράξεις, συνεχίζει να επιδιώκει την ένταξή της στην ΕΕ ως έναν τρόπο για να ενισχύσει την ασφάλειά της και να αποκτήσει πολιτική και οικονομική στήριξη. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή είναι γεμάτη εμπόδια, κυρίως λόγω των αντιρρήσεων χωρών όπως η Ουγγαρία.
Ουκρανία: Τα διδάγματα από τη στρατηγική της Ιαπωνίας
Σε περίπτωση που η ένταξη στο ΝΑΤΟ και η πλήρης ένταξη στην ΕΕ αποδειχθούν αδύνατες, η Ουκρανία μπορεί να στραφεί σε διμερείς συμφωνίες αμοιβαίας άμυνας με πιο στρατηγικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ. Η ιστορία της Ιαπωνίας με τις ΗΠΑ είναι χαρακτηριστική, όπου μια συνθήκη του 1951 διασφάλισε την προστασία της Ιαπωνίας, χωρίς να επιβαρύνει τους στρατιωτικούς πόρους των ΗΠΑ σε περίπτωση επιθέσεων.Στην ίδια κατεύθυνση, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας «Συμμαχίας των Προθύμων», η οποία ενδέχεται να αναλάβει την ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία μετά την κατάπαυση του πυρός.
Ο περίπλοκος δρόμος για την Ουκρανία: Προοπτικές και προκλήσεις για την ασφάλεια της χώρας
Παρά τη συνεχιζόμενη διεθνή κινητοποίηση, η επίτευξη μιας συμφωνίας για την ασφάλεια της Ουκρανίας είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία. Οι γεωπολιτικές αντιφάσεις, η στρατηγική αντίσταση της Ρωσίας και η ανασφάλεια στην περιοχή καθιστούν τις διαπραγματεύσεις ακόμα πιο περίπλοκες.Η πρόοδος προς μια βιώσιμη και αποτελεσματική ειρηνική λύση φαίνεται να περνά μέσα από την ενίσχυση της στρατιωτικής ικανότητας της Ουκρανίας και τη δημιουργία διεθνών μηχανισμών που θα μπορούσαν να προασπίσουν την ασφάλεια της χώρας, χωρίς να εμπλέκονται σε άμεσο στρατιωτικό πόλεμο με τη Ρωσία.