H ιταλική κυβέρνηση μείωσε τον χρόνο που χρειάζεται προκειμένου να εκδοθεί ένα διαζύγιο από τα 3 χρόνια στους 6 μήνες, μια εξέλιξη που καταδεικνύει το γεγονός ότι η επιρροή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ολοένα και φθίνει στην καθημερινότητα των Ιταλών αλλά και την πολιτική ζωή.

Η αλλαγή αυτή εντάσσεται στις προσπάθειες που καταβάλλει ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι να περιορίσει την γραφειοκρατία, που συνεχίζει να εξοργίζει τους πολίτες.

«Άλλη μία υπόσχεση τηρήθηκε. Ας πάμε μπροστά» έγραψε ο ίδιος σε ένα μήνυμα που ανήρτησε στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter αφού το νομοσχέδιο εγκρίθηκε από το ιταλικό κοινοβούλιο χθες το βράδυ.

Η ταχεία έγκριση του νομοσχεδίου αποτελεί επιπλέον μια ένδειξη για το πώς σταδιακά εξασθενεί η επιρροή της καθολικής εκκλησίας στα ήθη και έθιμα της Ιταλίας. Ολοένα και περισσότεροι νεαροί Καθολικοί συγκατοικούν και αποκτούν παιδιά εκτός γάμου. Πολλοί δήμαρχοι αναγνώρισαν τους γάμους που τελέστηκαν μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου εκτός της Ιταλίας.

Σήμερα μόνο η καθολική εφημερίδα Avvenire εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για το νομοσχέδιο σχετικά με τα διαζύγια, το οποίο χαρακτήρισε «μια ολέθρια διολίσθηση σε βάρος της οικογένειας».

Ο «νόμος για την ταχεία έκδοση του διαζυγίου», τον οποίο υπερψήφισε η βουλή των αντιπροσώπων με 398 ψήφους υπέρ και 28 κατά, μειώνει τον χρόνο που οι Ιταλοί πρέπει να περιμένουν για την έκδοση του διαζυγίου τους στους 6 μήνες όταν το διαζύγιο είναι συναινετικό και σε 12 μήνες όταν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των πρώην συζύγων.

«Η Εκκλησία δε μπήκε καν στον κόπο να έρθει σε αντιπαράθεση σε αυτήν την χρονική περίοδο διότι συνειδητοποίησε ότι θα ήταν μια χαμένη μάχη και δεν ήθελε να βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό της με μια άχρηστη πράξη ηρωισμού» είπε ο Αλμπέρτο Μελόνι, ένα ιστορικός, ειδικός στην εκκλησιαστική ιστορία, στο πρακτορείο Ρόιτερς.

Η Ιταλία έχει εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό από το 1961, την εποχή που προβλήθηκε η κλασική κωμωδία «Διαζύγιο αλά Ιταλικά» όπου ένας Σικελός, τον οποίο υποδυόταν ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, αναζητούσε απεγνωσμένα έναν εραστή για τη σύζυγό του προκειμένου να μπορέσει να τους πιάσει επ’ αυτοφώρω κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης, να τους σκοτώσει σε ένα «έγκλημα τιμής», να εκτίσει μια μικρή ποινή κάθειρξης και να παντρευτεί την νεαρότερη ξαδέλφη του.

Το διαζύγιο δε νομιμοποιήθηκε παρά 9 χρόνια μετά την προβολή της ταινίας. Υπακούοντας στις επιταγές της εκκλησίας, ο νόμος που εγκρίθηκε το 1970 υποχρέωνε το ζευγάρι να παραμείνει σε διάσταση για ένα διάστημα 5 ετών προκειμένου οι δύο σύζυγοι να επανεξετάσουν την απόφασή τους. Το 1987, το διάστημα αυτό μειώθηκε στα 3 χρόνια.