Μια έρευνα του BBC αποκάλυψε ένα σκοτεινό κύκλωμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης με έδρα το Ντουμπάι, φέρνοντας στο προσκήνιο τον Charles Mwesigwa, έναν Ουγκαντέζο πρώην οδηγό λεωφορείου στο Λονδίνο. Ο Mwesigwa φέρεται να στρατολογούσε νεαρές γυναίκες –κυρίως από την Ουγκάντα– υποσχόμενος εργασίες σε ξενοδοχεία ή σούπερ μάρκετ. Ωστόσο, μόλις οι γυναίκες έφταναν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, βρισκόντουσαν παγιδευμένες σε κύκλωμα πορνείας και στα λεγόμενα πάρτι «Porta potty».

Διαβάστε: Ντουμπάι: Σε αμαξίδιο η Ουκρανή influencer μετά από "porta potty" πάρτι - Της λείπουν 10 εκατοστά οστού από το πόδι

 Ρεπόρτερ του BBC παγίδευσε τον "εγκέφαλο" των πάρτι Porta Potty του Ντουμπάι 

Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι γυναίκες υποχρεώνονταν να αποπληρώσουν τεράστια χρέη που ο ίδιος τους «φόρτωνε», δήθεν για αεροπορικά εισιτήρια, βίζες και έξοδα διαμονής. Σε σύντομο διάστημα, οι οφειλές τους εκτοξεύονταν σε δεκάδες χιλιάδες δολάρια, αναγκάζοντάς τες να ικανοποιούν ακόμη και τις πιο ακραίες επιθυμίες πλούσιων πελατών – κυρίως λευκών Ευρωπαίων, όπως ανέφεραν θύματα. Μία γυναίκα αποκάλυψε ότι πελάτες ζητούσαν εξευτελιστικές και βίαιες πράξεις, ενώ άλλες κατήγγειλαν αδιαφορία από την τοπική αστυνομία, η οποία φέρεται να απαντούσε: «Δεν θέλουμε να μπλεχτούμε σε προβλήματα Αφρικανών».

Το όνομα του Mwesigwa συνδέεται και με δύο μυστηριώδεις θανάτους Ουγκαντέζων γυναικών, της Monic Karungi και της Kayla Birungi, που βρέθηκαν νεκρές μετά από πτώση από πολυώροφα κτίρια στο Ντουμπάι. Παρότι οι αρχές μίλησαν για αυτοκτονίες, συγγενείς και φίλοι καταγγέλλουν ότι οι υποθέσεις δεν διερευνήθηκαν σωστά, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Mwesigwa διαχειριζόταν τα διαμερίσματα όπου διέμεναν. Σε μία περίπτωση μάλιστα, συγγενής της Monic τον αντιμετώπισε και εκείνος φέρεται να είπε: «[Δεν είναι] η πρώτη που πεθαίνει. Και δεν θα είναι η τελευταία».

Πως λειτουργούσε το δίκτυο 

Το δίκτυο, όπως προκύπτει, λειτουργούσε με πλήρη μυστικότητα. Ο Mwesigwa χρησιμοποιούσε διαφορετικά ονόματα, πλήρωνε για «προστασία» σε νυχτερινά κέντρα και φρόντιζε τα συμβόλαια για σπίτια και αυτοκίνητα να μην εμφανίζονται ποτέ στο δικό του όνομα. Σε συνομιλία με ρεπόρτερ του BBC που δεν είχε αποκαλύψει την ιδιότητά του, μάλιστα, μίλησε ανοιχτά για «25 κορίτσια διαθέσιμα» με αμοιβή από 1.000 δολάρια τη βραδιά, ενώ για «πιο τρελά πράγματα» η τιμή ανέβαινε σημαντικά. Ο ίδιος έδειχνε ατάραχος, λέγοντας: «Θα μπορούσα να κερδίσω το λαχείο και πάλι θα έκανα αυτή τη δουλειά… είναι πια κομμάτι μου».

Η υπόθεση φωτίζει ένα ευρύτερο φαινόμενο: χιλιάδες νέοι από την Ουγκάντα και άλλες αφρικανικές χώρες αναζητούν εργασία στον Κόλπο, τροφοδοτώντας μια τεράστια βιομηχανία «εξαγωγής εργατικού δυναμικού», με κίνδυνο όμως να βρεθούν σε κυκλώματα εκμετάλλευσης. Ο Mwesigwa που παραμένει ατιμώρητος, σήμερα ζει σε μεσαία συνοικία του Ντουμπάι, ενσαρκώνει –όπως καταγγέλλεται– αυτή τη σκοτεινή πλευρά, με την έρευνα του βρετανικού μέσου να τον αποκαλύπτει ως τον άνθρωπο πίσω από ένα δίκτυο που συνδέεται με βία, χρέη, σεξουαλική κακοποίηση και θανάτους.