Θλίψη στον παγκόσμιο κινηματογράφο προκάλεσε η είδηση του θανάτου της Νταϊάν Κίτον, μιας από τις πιο εμβληματικές μορφές του Χόλιγουντ, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών. Την είδηση επιβεβαίωσε εκπρόσωπος της οικογένειάς της στο περιοδικό PEOPLE, αναφέροντας ότι η αγαπημένη ηθοποιός πέθανε στην Καλιφόρνια, χωρίς ωστόσο να δοθούν στη δημοσιότητα περισσότερες λεπτομέρειες για τα αίτια του θανάτου της.

Νταϊάν Κίτον: Η καριέρα που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή

Η Νταϊάν Κίτον έγινε γνωστή τη δεκαετία του 1970, πρωταγωνιστώντας στις εμβληματικές ταινίες «Ο Νονός» και «Ο Νονός II», ενώ η συνεργασία της με τον σκηνοθέτη Γούντι Άλεν την καθιέρωσε ως μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της. Το 1977 κέρδισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την αξέχαστη ερμηνεία της στην ταινία «Annie Hall», έναν ρόλο που παραμένει μέχρι σήμερα σύμβολο του ανεπιτήδευτου στυλ και της γοητείας της.Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας της, πρωταγωνίστησε σε πολλές ακόμη επιτυχημένες ταινίες, όπως το «The First Wives Club», καθώς και σε σύγχρονες κινηματογραφικές παραγωγές όπως το «Book Club», ενώ συνεργάστηκε επανειλημμένα με τη σκηνοθέτιδα Νάνσι Μάγιερς.





Η Νταϊάν Κίτον γεννήθηκε το 1946 στο Λος Άντζελες με το πραγματικό όνομα Νταϊάν Χολ και ήταν η μεγαλύτερη από τέσσερα παιδιά. Ο πατέρας της ήταν πολιτικός μηχανικός, ενώ η μητέρα της νοικοκυρά, που – όπως έχει δηλώσει η ίδια – ονειρευόταν μια καλλιτεχνική ζωή. «Στο βάθος της καρδιάς της μάλλον ήθελε να γίνει καλλιτέχνιδα. Ήταν όμορφη, ταλαντούχα και πάντα η υποστηρίκτριά μου», είχε πει η Κίτον σε παλαιότερη συνέντευξή της στο PEOPLE. Η απώλειά της αφήνει πίσω ένα τεράστιο κενό στον κινηματογράφο, αλλά και μια παρακαταθήκη δημιουργικότητας, ήθους και έμπνευσης που θα μείνει ζωντανή στις μνήμες όλων.




Το βιογραφικό της

Η Κίτον ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το 1970. Απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν ερμήνευσε τον ρόλο της Κέι Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα Ο νονός (The Godfather, 1972) πλάι στους Μάρλον Μπράντο και Αλ Πατσίνο. Αλλά οι ταινίες που την καθιέρωσαν στο κινηματογραφικό στερέωμα ήταν εκείνες στις οποίες συμπρωταγωνίστησε με τον Γούντι Άλεν, με τον οποίο είχε μακροχρόνια σχέση. Η πρώτη τους ταινία μαζί ήταν το Ωραίος και σέξι (Play it Again Sam, 1972) του Χέρμπερτ Ρος, ενώ έπειτα ο Άλεν τη σκηνοθέτησε στις ταινίες Ο υπναράς (Sleeper, 1973) και Ο ειρηνοποιός (Love and Death) που ανέδειξαν το κωμικό της ταλέντο. Η τέταρτή της συνεργασία με τον Άλεν στην ταινία Νευρικός εραστής (Annie Hall, 1977), της οποίας ο τίτλος παραπέμπει στο πραγματικό επώνυμο της ηθοποιού (Χωλ), της χάρισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Ακολούθησαν άλλες δυο συνεργασίες με τον Άλεν οι ταινίες Εσωτερικές σχέσεις (Interiors, 1978) και Μανχάταν (Manhattan, 1979).





Μετά την πραγματοποίηση της ταινίας Μανχάταν η Κίτον κι ο Άλεν διέκοψαν την επιτυχημένη τους συνεργασία, η Κίτον διεύρυνε τους κινηματογραφικούς της ορίζοντες κι ήταν έτοιμη να δεχτεί νέους ρόλους φοβούμενη ότι ένας χαρακτήρας τόσο δυνατός όσο η Άννι Χωλ, θα τυποποιούσε τους ρόλους που θα της προσέφεραν στη συνέχεια. Με τη βοήθεια του Γουόρεν Μπίτι, με τον οποίο είχε ερωτική σχέση από το 1979, επέστρεψε στους δραματικούς ρόλους υποδυόμενη τη Λουίζ Μπράιαντ, σύζυγο του δημοσιογράφου και δημιουργού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ηνωμένων Πολιτειών στην ταινία του Μπίτι Οι κόκκινοι (Reds) η ταινία της απέφερε άλλη μια υποψηφιότητα για όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου αλλά έχασε από την Κάθριν Χέπμπορν για την ταινία Στη χρυσή λίμνη (On Golden Pond).



Άλλοι σημαντικοί δραματικοί ρόλοι στην καριέρα της ήταν το Αναζητώντας τον κύριο Γκούντμπαρ (Looking for Mr. Goodbar, 1977), Το πάθος της κυρίας Σοφέλ (Mrs. Soffel, 1984) και Σταγόνες αγάπης (Marvin's Room) για την οποία έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Επιτυχημένοι της κωμικοί ρόλοι ήταν επίσης στις ταινίες Baby Boom, 1987, Ο μπαμπάς της νύφης (Father of the Bride, 1991) και Κλαμπ χωρισμένων γυναικών (The First Wives Club, 1996) όπου συμπρωταγωνίστησε με τις Μπέτι Μίντλερ και Γκόλντι Χον. Το 1993 συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον μέντορά της Γούντι Άλεν στην ταινία του Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν (Manhattan Murder Mystery). Η επιτυχημένη της πορεία συνεχίστηκε και κατά τη δεκαετία του 2000, όταν έλαβε την τέταρτή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάλλιο αργά παρά αργότερα (Something's Gotta Give) όπου εμφανίστηκε πλάι στον Τζακ Νίκολσον και με τη συμμετοχή της στην ταινία Η πέτρα του σκανδάλου (The Family Stone, 2005).





Οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε η Κίτον έχουν κάνει εισπράξεις ανώτερες του 1,1 δισεκατομμυρίου στη Βόρεια Αμερική, ενώ η ίδια εκτός από την ενασχόλησή της με τον κινηματογράφο είναι φωτογράφος, συγγραφέας και ενίοτε τραγουδίστρια.