Ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να διαμεσολαβήσει για μια συμφωνία εκεχειρίας για τη Γάζα, όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία παραμένει ανεπίλυτος παρά τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Η ουκρανική σύγκρουση αποδεικνύεται πολύ πιο περίπλοκη διπλωματικά από την κρίση στη Μέση Ανατολή, καθώς εμπλέκει δύο ισχυρές πλευρές με σημαντικούς συμμάχους.

Διαβάστε: Τραμπ: Τι γίνεται μετά την προσωπική του επιτυχία για τη Γάζα; Ο φόβος του... "χρυσόψαρου" και το μεγάλο στοίχημα


Η διαφορά μεταξύ Γάζας και Ουκρανίας

Σε αντίθεση με την κατάσταση στη Γάζα, όπου η μία πλευρά έχει καταστεί πλήρως εξαρτημένη από εξωτερική βοήθεια, ο πόλεμος στην Ουκρανία χαρακτηρίζεται από ισορροπία δυνάμεων. Η Ουκρανία διαθέτει την υποστήριξη της Ευρώπης και των ΗΠΑ, που παρά τις αδυναμίες της αντιστοιχεί σε τεράστιους πόρους. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία βασίζεται στο σοβιετικό οπλοστάσιό της και στη βοήθεια από Κίνα και Βόρεια Κορέα.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει εμπλακεί σε μια νοοτροπία «βυθισμένου κόστους», πιστεύοντας ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θα υποχωρήσουν τελικά. Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη συνεχίζουν να παραβιάζουν τον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, δείχνοντας την αυξανόμενη τόλμη της Μόσχας.


Η επιτυχία του Τραμπ στη Μέση Ανατολή

Η χαρακτηριστική αλαζονεία και η φωνακλάδικη προσέγγιση του Τραμπ απέδωσε καρπούς στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης. Σε αυτή την περίπτωση, το Ισραήλ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αμερικανική βοήθεια και την προστασία του αμερικανικού βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτή η εξάρτηση έδωσε στον Τραμπ το απαραίτητο μοχλό πίεσης.

Η συμφωνία εκεχειρίας μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ αποτελεί διπλωματική επιτυχία, παρόλο που η βιωσιμότητά της παραμένει αμφίβολη. Το Ισραήλ έχει παραβιάσει παρόμοιες συμφωνίες στο παρελθόν, γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά για τη μακροπρόθεσμη εφαρμογή της.


Οι προκλήσεις του ουκρανικού πολέμου

Ο πόλεμος στην Ουκρανία απαιτεί εξαιρετικά εξειδικευμένη διπλωματική προσέγγιση που ξεπερνά τις δυνατότητες της παραδοσιακής αμερικανικής πίεσης. Σε αντίθεση με τη Χαμάς, η Ουκρανία αντιστέκεται αποτελεσματικά και διαθέτει ισχυρούς συμμάχους ακόμη και χωρίς την άμεση αμερικανική συμμετοχή.

Η Ρωσία, ως ο σαφής επιτιθέμενος, δεν εξαρτάται από την αμερικανική προστασία και διαθέτει αυτονομία στις αποφάσεις της. Αυτή η κατάσταση δεν ευνοεί την προσέγγιση του Τραμπ που βασίζεται σε άμεση και σκληρή πίεση.


Το σχέδιο για τη Γάζα ως παράδειγμα

Το σχέδιο των 20 σημείων για τη Γάζα αποκαλύπτει τη μεθοδολογία του Τραμπ. Περιλαμβάνει τυπικά στοιχεία τερματισμού συγκρούσεων, παράξενα διακοσμητικά στοιχεία και πλήρη συνθηκολόγηση της Χαμάς. Προβλέπει:

• Ισραηλινή αποχώρηση και παροχή βοήθειας
• Διοίκηση της Γάζας από επιτροπή υπό τον Τραμπ και τον Τόνι Μπλερ
• Δημιουργία ειδικής οικονομικής ζώνης
• Οικονομικό σχέδιο ανάπτυξης για την ανοικοδόμηση
• Πλήρη διάλυση της Χαμάς και παράδοση όλων των όπλων


Η πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Ρωσία έχει σημειώσει σταδιακή πρόοδο με τεράστιο κόστος. Έχει υποστεί περίπου ένα εκατομμύριο απώλειες, εξαντλήσει το μεγαλύτερο μέρος του σοβιετικού στρατιωτικού εξοπλισμού και βλέπει την οικονομία της να καταρρέει.

Η Ουκρανία έχει υποστεί αναλογικά λιγότερες απώλειες αλλά σημαντικές ζημιές στις πολιτικές υποδομές από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς. Παράλληλα, έχει αρχίσει να στοχεύει τις ρωσικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, παρεμποδίζοντας τον κύριο οικονομικό πόρο της Ρωσίας. Παρά τις υποσχέσεις του Τραμπ για τερματισμό του πολέμου «από την πρώτη μέρα», οι εχθροπραξίες συνεχίζονται.