Η εκτίμηση για τα βασιλικά κοσμήματα αξίας 88 εκατ. ευρώ, που απέσπασαν κλέφτες την Κυριακή, σκαρώνοντας παροιμιώδες, που θα μείνει μνημειώδες, ριφιφί στο μουσείο του Λούβρου, την κλοπή μέσα σε επτά λεπτά, είναι ότι θα διαλυθούν. Αυτό το σενάριο συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες από το να τα πουλήσουν ως κομμάτια. Προφανώς, οποιαδήποτε προσπάθεια πώλησής τους αυτουσίων, θα είναι υψηλού ρίσκου για τους κλέφτες, οι οποίοι θα απευθυνθούν σε κατηγορία ανθρώπων που αυξάνεται και πληθύνεται: εκείνους, δηλαδή, που αγοράζουν χρυσό. Μάλιστα, οι κλέφτες πρέπει να... μετανιώνουν που άφησαν το διάδημα της αυτοκράτειρας Ευγενίας, το οποίο ανιχνεύτηκε κατεστραμμένο. Πρόκειται για κόσμημα με 1.400 διαμάντια και 56 σμαράγδια. 

Διαβάστε: Τα πιο διάσημα "ριφιφί" από το Μουσείο του Λούβρου: Από την κλοπή της "Μόνα Λίζα" έως τη κινηματογραφική ληστεία των βασιλικών κοσμημάτων

Ουσιαστικά, πάντως, με αυτό που είπε ο Ρόμπερτ Γουίτμαν, εγκαλεί την γαλλική αστυνομία. "Όποιος το έκανε, είναι τολμηρός αλλά ερασιτέχνης", σχολίασε ο πρώην πράκτορας του FBI και ειδικός σε εγκλήματα τέχνης. Άφησε, έτσι, να εννοηθεί ότι οι Γάλλοι δεν μπορούν να πιάσουν κάποιους που δεν είναι ειδικοί σε θέματα κλοπών. 

Στη μαύρη αγορά

Αυξημένα είναι, πάντως, τα κρούσματα κλοπών σε μουσεία. Νέο πλήγμα, εξάλλου, σημειώθηκε την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου στο "Ντιντιέ Ντιντερό" του Λαγκρ, όταν κλέφτες άρπαξαν 1.952 κοσμήματα, τα 1.633 ασημένια και τα 319 χρυσά. Πάντως, ο διευθυντής της διαδικτυακής εταιρείας κοσμημάτων 77 Diamonds, Τόμπιας Κόρμιντ, έδωσε την εξήγησή του στην άνοδο των τιμών του χρυσού. Αυτό δίνει κίνητρο και στους επίδοξους κλέφτες. Έτσι, αφού η ούγγια του χρυσού κάνει 4.000 δολάρια, λογικό είναι να βλέπουν σε αυτόν το ριψοκίνδυνο τρόπο πλουτισμό. 

Φυσικά, οι κλέφτες δεν περιμένουν να πιάσουν την τιμή των κοσμημάτων τα υλικά. Επίσης, ακόμα κι αν τα πουλούσαν αυτούσια δεν θα έβγαζαν τα χρήματα της τιμής. Ωστόσο, σε μια μπάζα που κοστολογείται σε 88 εκατομμύρια δολάρια, ακόμα και τα 10 εκατομμύρια -που εκτιμάται ότι θα έπιαναν- λύνουν τα προβλήματά τους. Αν τα πουλήσουν όπως είναι, φυσικά, αγοράζουν μέσω αυτής της έκπτωσης και τη σιωπή του μεσάζοντα, πλην της προμήθειάς του. Έτσι, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, οι υπεύθυνοι προτιμούν να απευθυνθούν σε δίκτυα που υπάγονται στην παγκόσμια παράνομη αγορά τέχνης και κοσμημάτων. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχουν εργαστήρια κοπής διαμαντιών στο Ντουμπάι και το Δελχί και κοσμηματοπωλεία στη Νέα Υόρκη, την Αμβέρσα και το Τελ Αβίβ. Μόνο στις ΗΠΑ, οι κλοπές κοσμημάτων ξεπερνούν το 1,2 δισεκατομμύριο δολάρια τον χρόνο.

Η δουλειά των κοσμηματοπωλών

Οι κλέφτες του Λούβρου, λοιπόν, μπορεί να έκαναν λαθάκια, ωστόσο βρίσκονται σε θέση ισχύος. Με βάση ερευνητές, τα κλεμμένα κοσμήματα πιθανώς θα οδηγηθούν σε παράνομους κοσμηματοπώλες που θα τα επεξεργαστούν ξανά για να τα καταστήσουν μη ανιχνεύσιμα. Τα παλαιότερα κοσμήματα, όπως αυτά του 19ου αιώνα, δεν διαθέτουν μικροσκοπικές σειριακές χαράξεις, σε αντίθεση με τα σύγχρονα ή εργαστηριακά διαμάντια, πράγμα που καθιστά σχεδόν αδύνατη την ταυτοποίησή τους.

Έτσι, μια και δεν υπάρχει διεθνής βάση δεδομένων για κοσμήματα, αντίστοιχη του Art Loss Register που αφορά σε άλλα έργα τέχνης, οι κλέφτες μπορεί να βγάλουν ακόμα περισσότερα σε σχέση με το 10% της τιμής που ενδεχομένως να έπιαναν. Επιπλέον, οι ποινές για κλοπές κοσμημάτων παραμένουν σχετικά ελαφριές συγκριτικά με βίαια εγκλήματα.

Ο Κρις Μαρινέλο, ιδρυτής της Art Recovery International, πρότεινε αυστηρότερες ποινές, χαρακτηρίζοντας τέτοιες πράξεις "πολιτιστική τρομοκρατία". Επίσης, τόνισε πως τα μουσεία θα πρέπει να ενισχύσουν τα μέτρα ασφαλείας και τον έλεγχο των επισκεπτών, αν και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τεράστιες ουρές. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για το Λούβρο, λοιπόν, όπου πάντως συνεχίζεται η έρευνα με σύμπραξη των υπευθύνων και της Αστυνομίας.