EnΠέθανε ο Τζέιμς Γουάτσον, ο επιστήμονας που ανακάλυψε τη διπλή έλικα του DNA
Ήταν 97 ετών
Μαζί με τον Φράνσις Κρικ βραβεύτηκε με Νόμπελ Ιατρικής για τη σημαντική αυτή ανακάλυψη
Ο Τζέιμς Γουάτσον, που ανακάλυψε τη διπλή έλικα του DNA, πέθανε σε ηλικία 97 ετών. Ο Τζέιμς Ντιούι Γουότσον ήταν Αμερικανός μοριακός βιολόγος. Το 1962 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ιατρικής ή Φυσιολογίας για ανακάλυψη της δομής του DNA και τη σημασία του στη μεταφορά πληροφοριών στα ζωντανά συστήματα.
Σημειώνεται ότι αποκάλυψε τον τρόπο λειτουργίας των γονιδίων και ήταν ο πατέρας της μοριακής βιολογίας και της εξελικτικής φυλογενετικής.
Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε από το Εργαστήριο Cold Spring Harbor στο Λονγκ Άιλαντ, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια. Οι New York Times ανέφεραν ότι ο Γουάτσον πέθανε αυτή την εβδομάδα σε ένα άσυλο στο Λονγκ Άιλαντ.
Στα τελευταία του χρόνια, η φήμη του Γουάτσον αμαυρώθηκε από σχόλια σχετικά με τη γενετική και τη φυλή, τα οποία τον οδήγησαν στον αποκλεισμό του από το επιστημονικό κατεστημένο.
Ακόμα και ως νεότερος, ο Τζέιμς Γουάτσον ήταν γνωστός τόσο για τα γραπτά του και για την προσωπικότητά του. Πολλές φορές είχε χαρακτηριστεί «τρομακτικά απαίσιος», καθώς δεν φοβήθηκε να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα άλλου επιστήμονα για να προωθήσει τη δική του καριέρα.
Τα απομνημονεύματά του του 1968, «Η Διπλή Έλικα», ήταν μια τολμηρή, χωρίς περιστροφές αφήγηση για το πώς αυτός και ο Βρετανός φυσικός Φράνσις Κρικ ήταν οι πρώτοι που προσδιόρισαν το τρισδιάστατο σχήμα του DNA. Το επίτευγμα αυτό χάρισε στο δίδυμο ένα μερίδιο του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής του 1962 και τελικά θα οδηγούσε στη γενετική μηχανική, τη γονιδιακή θεραπεία και άλλες ιατρικές και τεχνολογίες που βασίζονται στο DNA.
Ο Κρικ παραπονέθηκε ότι το βιβλίο «παραβίασε κατάφωρα την ιδιωτικότητά μου». Ένας άλλος συνάδελφος, ο Μόρις Γουίλκινς, διαμαρτυρήθηκε για αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε «διαστρεβλωμένη και δυσμενή εικόνα των επιστημόνων». Εκτίμησε ότι ο Τζέιμς Γουάτσον παρουσίαζε τους επιστήμονες ως φιλόδοξους μηχανορράφους που είναι πρόθυμοι να εξαπατήσουν συναδέλφους και ανταγωνιστές προκειμένου να κάνουν μια ανακάλυψη.
Οι Γουάτσον και Κρικ, οι οποίοι έκαναν την έρευνά τους στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στην Αγγλία, δέχτηκαν έντονη κριτική για τη χρήση ακατέργαστων δεδομένων που συνέλεξε η κρυσταλλογράφος ακτίνων Χ Ρόζαλιντ Φράνκλιν για να κατασκευάσουν το μοντέλο DNA τους – ως δύο αλληλένδετες σκάλες. Διότι δεν αναγνώρισαν πλήρως τη συμβολή της. Όπως το έθεσε ο Τζέιμς Γουάτσον στο βιβλίο του, η επιστημονική έρευνα αισθάνεται «τις αντιφατικές έλξεις της φιλοδοξίας και της αίσθησης του δίκαιου παιχνιδιού».
Σημειώνεται ότι αποκάλυψε τον τρόπο λειτουργίας των γονιδίων και ήταν ο πατέρας της μοριακής βιολογίας και της εξελικτικής φυλογενετικής.
Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε από το Εργαστήριο Cold Spring Harbor στο Λονγκ Άιλαντ, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια. Οι New York Times ανέφεραν ότι ο Γουάτσον πέθανε αυτή την εβδομάδα σε ένα άσυλο στο Λονγκ Άιλαντ.
Στα τελευταία του χρόνια, η φήμη του Γουάτσον αμαυρώθηκε από σχόλια σχετικά με τη γενετική και τη φυλή, τα οποία τον οδήγησαν στον αποκλεισμό του από το επιστημονικό κατεστημένο.
Ακόμα και ως νεότερος, ο Τζέιμς Γουάτσον ήταν γνωστός τόσο για τα γραπτά του και για την προσωπικότητά του. Πολλές φορές είχε χαρακτηριστεί «τρομακτικά απαίσιος», καθώς δεν φοβήθηκε να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα άλλου επιστήμονα για να προωθήσει τη δική του καριέρα.
Τα απομνημονεύματά του του 1968, «Η Διπλή Έλικα», ήταν μια τολμηρή, χωρίς περιστροφές αφήγηση για το πώς αυτός και ο Βρετανός φυσικός Φράνσις Κρικ ήταν οι πρώτοι που προσδιόρισαν το τρισδιάστατο σχήμα του DNA. Το επίτευγμα αυτό χάρισε στο δίδυμο ένα μερίδιο του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής του 1962 και τελικά θα οδηγούσε στη γενετική μηχανική, τη γονιδιακή θεραπεία και άλλες ιατρικές και τεχνολογίες που βασίζονται στο DNA.
Ο Κρικ παραπονέθηκε ότι το βιβλίο «παραβίασε κατάφωρα την ιδιωτικότητά μου». Ένας άλλος συνάδελφος, ο Μόρις Γουίλκινς, διαμαρτυρήθηκε για αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε «διαστρεβλωμένη και δυσμενή εικόνα των επιστημόνων». Εκτίμησε ότι ο Τζέιμς Γουάτσον παρουσίαζε τους επιστήμονες ως φιλόδοξους μηχανορράφους που είναι πρόθυμοι να εξαπατήσουν συναδέλφους και ανταγωνιστές προκειμένου να κάνουν μια ανακάλυψη.
