Θρίλερ χωρίς τέλος ήταν οι στιγμές που βίωσαν μετανάστες από τη Βενεζουέλα που στάλθηκαν από τις ΗΠΑ σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Ελ Σαλβαδόρ, όπου κατά τη διάρκεια κράτησης υπέστησαν βασανιστήρια, σεξουαλική βία και άλλες κακοποιήσεις, σύμφωνα με οργανώσεις προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, η Human Rights Watch (HRW) και η Cristosal, μια ΜΚΟ της Κεντρικής Αμερικής δημοσίευσαν την Τετάρτη (12/11) μια έκθεσε για τους μετανάστες στο Ελ Σαλβαδόρ, με τίτλο «Φτάσατε στην Κόλαση».

Διαβάστε: ΗΠΑ: Μείωση επικρίσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε Ελ Σαλβαδόρ, Ισραήλ και Ρωσία - Αναμένεται να εξεταστεί η "ελευθερία της έκφρασης" στην Ευρώπη

Η "κόλαση" που βίωσαν οι μετανάστες στο Ελ Σαλβαδόρ

Συγκεκριμένα, 252 Βενεζουελανοι μετανάστες μεταφέρθηκαν τον Μάρτιο και στις αρχές Απριλίου στη γιγαντιαία φυλακή υψίστης ασφαλείας Cecot, αποκαλούμενη κέντρο εγκλεισμού υπόπτων για τρομοκρατία– που κατασκευάστηκε από τον Σαλβαδοριανό πρόεδρο Ναγίμπ Μπουκέλε για να φυλακίσει τα πιο επικίνδυνα μέλη συμμοριών στη χώρα, σύμφωνα με όσα καταγράφει η έκθεση. Οι συγκεκριμένοι μετανάστες, που ζούσαν στις ΗΠΑ, κατηγορήθηκαν -χωρίς αποδείξεις- ότι ανήκουν στη συμμορία Tren de Aragua, την οποία η Ουάσινγκτον χαρακτηρίζει ως «τρομοκρατική οργάνωση». Στη συνέχεια, βάσει συμφωνίας μεταξύ του Αμερικανού πρόεδρου Ντόναλντ Τραμπ και του Σαλβαδοριανού ομολόγου του, μεταφέρθηκαν στο Cecot. Πρόκειται για μια συμφωνία που περιλάμβανε την καταβολή εκατομμυρίων δολαρίων.

Οι Βενεζουελάνοι επαναπατρίστηκαν τελικά τον Ιούλιο στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων μεταξύ Ουάσινγκτον και Βενεζουέλας, η οποία απελευθέρωσε δέκα Αμερικανούς υπηκόους και περίπου 80 πολιτικούς κρατούμενους.

Τα βασανιστήρια των κρατουμένων

Η HRW πήρε συνεντεύξεις από 40 κρατούμενους και 150 άλλους που σχετίζονται με την υπόθεση, συμπεριλαμβανομένων συγγενών και δικηγόρων, και η οργάνωση υποστηρίζει ότι η βία δεν ήταν μεμονωμένα περιστατικά αλλά συστηματική.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι κρατούμενοι κρατούνταν σε απομόνωση και ανθυγιεινές συνθήκες, υποβάλλονταν σε στέρηση τροφής, καθώς και σε καθημερινούς ξυλοδαρμούς. Τρεις Βενεζουελάνοι ανέφεραν σεξουαλική βία, μεταξύ άλλων και από φρουρούς. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, η HRW και η Cristosal ζήτησαν πληροφορίες για την τύχη των Βενεζουελάνων κρατουμένων από τις κυβερνήσεις του Ελ Σαλβαδόρ και των ΗΠΑ, αλλά δεν έλαβαν απάντηση.

Αυτή η άρνηση ισοδυναμεί με έγκλημα της «αναγκαστικής εξαφάνισης» βάσει του διεθνούς δικαίου, αναφέρει η έκθεση. Ένα από τα ευρήματα είναι ότι περίπου οι μισοί από τους Βενεζουελάνους που στάλθηκαν στη Cecot δεν είχαν ποινικές καταδίκες και μόνο το 3% είχε καταδικαστεί στις ΗΠΑ για βίαιο έγκλημα.

Μέλη οικογενειών και δικηγόροι είπαν στην HRW ότι τουλάχιστον 62 Βενεζουελάνοι απελάθηκαν ενώ οι αιτήσεις ασύλου τους στις ΗΠΑ βρίσκονταν σε διαδικασία επεξεργασίας. Η Cristosal έκλεισε τα γραφεία της στο Σαλβαδόρ τον Ιούλιο, λέγοντας ότι αναγκάστηκε σε εξορία λόγω της «κλιμακούμενης καταστολής» κατά των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την κυβέρνηση του Μπουκέλε.