Την «άγνωστη πλευρά της Ελλάδας που προσκαλεί σε πλούσια σε βιώματα ταξίδια μακριά από διακοπές στις παραλίες»,παρουσιάζει σε αφιέρωμά της,με τίτλο «Ελλάδα : Διακοπές μακριά από όλα τα κλισέ των νησιών», η μεγαλύτερης κυκλοφορίας αυστριακή εφημερίδα «Κρόνε Τσάιτουνγκ»,περιγράφοντας τις ομορφιές και τις δυνατότητες για «μοναδικές διακοπές» που προσφέρονται στον επισκέπτη στις περιοχές των Μετεώρων, της Πίνδου και των Ζαγοροχωρίων.

«Διακοπές στην Ελλάδα, που πολλοί από εμάς από παλιά γνωρίζουν και αγαπούν, σημαίνει νησιά, παραλίες, ταβέρνες, άσπρα σπίτια με γαλάζια παράθυρα και πόρτες, αρχαίοι ναοί, ωστόσο προγραμματίζοντας κανείς τις διακοπές του αγνοεί σχεδόν πλήρως το ότι η Ελλάδα, με ένα ποσοστό 79,7% του εδάφους της να καλύπτεται με βουνά, αποτελεί γεωγραφικά μια ορεινή χώρα, και το πόσο κρίμα είναι αυτή η παράλειψη, δείχνει μια επί τόπου επίσκεψη στα Βόρεια της χώρας, στα μοναδικά μοναστήρια των Μετεώρων και στην περιοχή των Ζαχοροχωρίων», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ακολουθούν περιγραφές των Τρικάλων,«της μοναδικής πόλης στην Ελλάδα στις όχθες ενός ποταμού», των προσφορών που βιώνει εκεί ο επισκέπτης -- από τον πεζόδρομο, τα αναρίθμητα καφέ και τις ταβέρνες, την κλασική ελληνική μουσική του μπουζουκιού, μέχρι τα τοπικά παραδοσιακά εδέσματα και το τσίπουρο - και των Μετεώρων με τα 24 μοναστήρια τους, στα οποία καταφθάνουν ετησίως χιλιάδες λεωφορεία με επισκέπτες.

Περιγράφεται στη συνέχεια η διαδρομή μέσω της οροσειράς της Πίνδου προς τα Ζαγοροχώρια, που είναι πάνω από 45 και που - όπως τονίζεται - ποτέ, στη χιλιετή ιστορία τους, δεν κατακτήθηκαν, ούτε από τους Τούρκους ούτε από τους ναζιστές στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σημειώνεται, επίσης, πως ο τρόπος ζωής των κατοίκων οι οποίοι ζουν κυρίως από την κτηνοτροφία, παρέμενε αμετάβλητος για αιώνες, ωστόσο πολλοί από αυτούς ξενιτεύτηκαν τη δεκαετία του 1960 και επιστρέφοντας αργότερα ασχολήθηκαν με τον τουρισμό, χάρις στον οποίο η περιοχή σώθηκε από την πλήρη ερήμωση και επιπλέον τα τελευταία χρόνια έρχονται εκεί ολοένα και περισσότεροι νέοι, καλύτερα καταρτισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, δεν βρίσκουν εργασία στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. 

Αναφορές γίνονται, μεταξύ άλλων, στον ποταμό Βοϊδομάτη, «με τα καθαρότερα νερά στην Ευρώπη», στα κομψά με ανέσεις ξενοδοχεία που όμως φιλοξενούνται σε παραδοσιακά πέτρινα κτίρια και όχι σε μοντέρνες κατασκευές, που «ευτυχώς» δεν επιτρέπονται, στην «θαυμάσια σπιτική κουζίνα» που προσφέρεται στις ταβέρνες, αλλά και σε μια περιήγηση στο φαράγγι του Βίκου, το οποίο έχει καταγραφεί στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες ως το με το μεγαλύτερο βάθος στον κόσμο, σε σχέση με το πλάτος του.

Το αφιέρωμα της «Κρόνεν Τσάιτουνγκ» καταλήγει με τη διαπίστωση ότι τέτοιες διακοπές στην ορεινή Ελλάδα, σίγουρα δεν είναι λιγότερο όμορφες από εκείνες των γνωστών κλισέ «ρετσίνα, σουβλάκι, νησί».