Η Εκκλησία της Ελλάδος τίμησε τον ιδρυτή της στον ιερό Βράχο του Αρείου Πάγου
Μεγάλος Πανηγυρικός Εσπερινός τελέστηκε το απόγευμα στον ιερό Βράχο του Αρείου Πάγου, προς τιμήν του Αποστόλου των Εθνών Παύλου και σε ανάμνηση του κηρύγματός του προς τους Αθηναίους.
Παρουσία συνοδικών μητροπολιτών και άλλων αρχιερέων, υπουργών, βουλευτών, πολιτευτών, εκπροσώπων των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, κληρικών και πλήθους πιστών, στον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ενώ μίλησε ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Παπαθωμάς, ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Τελετάρχης ήταν ο πρωτοσύγκελός της επίσκοπος Θεσπιών Συμεών.
Ειδικότερα, ο π. Γρηγόριος αναφέρθηκε στην προσφορά και στον λόγο του Αποστόλου Παύλου προς τους Αθηναίους, αλλά και στην απογοήτευση που αισθάνθηκε από την περιφρόνηση που δέχτηκε. Επιπλέον, μίλησε για τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου προς τους Αθηναίους με τις οποίες αγκάλιαζε τον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο.
«Μπορεί ο Απόστολος Παύλος να έφυγε τότε απογοητευμένος από ετούτον εδώ τον Βράχο της Ακρόπολης, αλλά η παρουσία όλων μας σήμερα εδώ, γύρω από αυτόν τον ίδιο Βράχο, στον οποίο στάθηκε ομιλών και ο ίδιος πριν από 2.000 χρόνια, φανερώνει ότι ο κόπος του και η αναστάσιμη μαρτυρία του δεν πήγαν χαμένα, για να επαληθεύεται έτσι ο λόγος του ποιητή μας Νικηφόρου Βρεττάκου, στο έργο του ‘'Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη'', όταν λέγει χαρακτηριστικά ‘'Ούτε η δάφνη εμαράνθη ούτε το λάλον ύδωρ απέσβετο''! Σήμερα, λοιπόν, τιμούμε αυτόν τον άνθρωπο, τον Απόστολο, που κόμισε ‘'την Ζωή'' και περίσσεια ζωής σε ετούτον εδώ τον τόπο και σε ετούτον τον λαό, που τον ταλαιπωρούσε από καιρό το ψέμα της Δωδεκαθεΐας και τον ταλάνιζε η υπαρξιακή απάτη σε καθημερινό (οντολογικό) επίπεδο… Και χάρη στον ερχομό αυτού του Αποστόλου, που μας πρόσφερε τελικά Ζωή και Ανάσταση, ζούμε…, υπάρχουμε… και έχει η ζωή μας οντολογικό νόημα και περιεχόμενο και αντίκρυσμα ζωής! Γι' αυτό και τον τιμούμε διπλά εδώ σήμερα…», τόνισε, μεταξύ άλλων, ο π. Γρηγόριος, ενώ παράλληλα σε άλλο σημείο του λόγου του επισήμανε τι ακριβώς πρότεινε και πέτυχε τελικά «από τούτον εδώ τον Βράχο της Ακροπόλεως για την Ελλάδα, για την Ευρώπη και για ολάκερο τον κόσμο» ο Απόστολος Παύλος.
Το πρωί, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τίμησε τη μνήμη του με θρησκευτική λαμπρότητα. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου της οδού Ψαρών, στην Αθήνα, ενώ συλλειτούργησαν συνοδικοί μητροπολίτες.
Κατά τη Θεία Λειτουργία, τον θείο λόγο κήρυξε ο συνοδικός μητροπολίτης Ελασσώνος Χαρίτων, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «Η μνήμη των αγίων αποστόλων μας δίδει την ευκαιρία ακόμα να εκτιμήσουμε την ανεκτίμητη προσφορά τους στον κόσμο. Διότι το κήρυγμα και το έργο των Αποστόλων ανεμόρφωσαν την οικουμένη• οδήγησαν τους λαούς που βρίσκονταν ‘'εν χώρα και εν σκιά θανάτου'' στο φως της θεογνωσίας• έθεσαν τα θεμέλια του πολιτισμού• μετέβαλαν τις χώρες της ειδωλολατρίας, στις οποίες φύτρωναν μόνον αγκάθια, σε τόπους χλοερούς και κήπους, όπου τα άνθη της αρετής και της αγιότητος στόλισαν με την ομορφιά τους και σκόρπισαν τη θαυμάσια ευωδία τους. Έγιναν οι στύλοι της Εκκλησίας, ταυτόχρονα δε και τα θεμέλια του τείχους της επουρανίου πόλεως. Όλα αυτά ασφαλώς τα πνευματικά επιτεύγματα δεν έγιναν με τις ικανότητες και τα μέσα τα κοσμικά. Η ομάδα των αγίων αποστόλων στην πλειοψηφία της ήταν κατ' άνθρωπον αγράμματοι ψαράδες, στερούμενοι την κατά κόσμον σοφίαν και δύναμιν».
Παρουσία συνοδικών μητροπολιτών και άλλων αρχιερέων, υπουργών, βουλευτών, πολιτευτών, εκπροσώπων των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, κληρικών και πλήθους πιστών, στον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ενώ μίλησε ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Παπαθωμάς, ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Τελετάρχης ήταν ο πρωτοσύγκελός της επίσκοπος Θεσπιών Συμεών.
Ειδικότερα, ο π. Γρηγόριος αναφέρθηκε στην προσφορά και στον λόγο του Αποστόλου Παύλου προς τους Αθηναίους, αλλά και στην απογοήτευση που αισθάνθηκε από την περιφρόνηση που δέχτηκε. Επιπλέον, μίλησε για τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου προς τους Αθηναίους με τις οποίες αγκάλιαζε τον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο.
«Μπορεί ο Απόστολος Παύλος να έφυγε τότε απογοητευμένος από ετούτον εδώ τον Βράχο της Ακρόπολης, αλλά η παρουσία όλων μας σήμερα εδώ, γύρω από αυτόν τον ίδιο Βράχο, στον οποίο στάθηκε ομιλών και ο ίδιος πριν από 2.000 χρόνια, φανερώνει ότι ο κόπος του και η αναστάσιμη μαρτυρία του δεν πήγαν χαμένα, για να επαληθεύεται έτσι ο λόγος του ποιητή μας Νικηφόρου Βρεττάκου, στο έργο του ‘'Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη'', όταν λέγει χαρακτηριστικά ‘'Ούτε η δάφνη εμαράνθη ούτε το λάλον ύδωρ απέσβετο''! Σήμερα, λοιπόν, τιμούμε αυτόν τον άνθρωπο, τον Απόστολο, που κόμισε ‘'την Ζωή'' και περίσσεια ζωής σε ετούτον εδώ τον τόπο και σε ετούτον τον λαό, που τον ταλαιπωρούσε από καιρό το ψέμα της Δωδεκαθεΐας και τον ταλάνιζε η υπαρξιακή απάτη σε καθημερινό (οντολογικό) επίπεδο… Και χάρη στον ερχομό αυτού του Αποστόλου, που μας πρόσφερε τελικά Ζωή και Ανάσταση, ζούμε…, υπάρχουμε… και έχει η ζωή μας οντολογικό νόημα και περιεχόμενο και αντίκρυσμα ζωής! Γι' αυτό και τον τιμούμε διπλά εδώ σήμερα…», τόνισε, μεταξύ άλλων, ο π. Γρηγόριος, ενώ παράλληλα σε άλλο σημείο του λόγου του επισήμανε τι ακριβώς πρότεινε και πέτυχε τελικά «από τούτον εδώ τον Βράχο της Ακροπόλεως για την Ελλάδα, για την Ευρώπη και για ολάκερο τον κόσμο» ο Απόστολος Παύλος.
Το πρωί, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τίμησε τη μνήμη του με θρησκευτική λαμπρότητα. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου της οδού Ψαρών, στην Αθήνα, ενώ συλλειτούργησαν συνοδικοί μητροπολίτες.
Κατά τη Θεία Λειτουργία, τον θείο λόγο κήρυξε ο συνοδικός μητροπολίτης Ελασσώνος Χαρίτων, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «Η μνήμη των αγίων αποστόλων μας δίδει την ευκαιρία ακόμα να εκτιμήσουμε την ανεκτίμητη προσφορά τους στον κόσμο. Διότι το κήρυγμα και το έργο των Αποστόλων ανεμόρφωσαν την οικουμένη• οδήγησαν τους λαούς που βρίσκονταν ‘'εν χώρα και εν σκιά θανάτου'' στο φως της θεογνωσίας• έθεσαν τα θεμέλια του πολιτισμού• μετέβαλαν τις χώρες της ειδωλολατρίας, στις οποίες φύτρωναν μόνον αγκάθια, σε τόπους χλοερούς και κήπους, όπου τα άνθη της αρετής και της αγιότητος στόλισαν με την ομορφιά τους και σκόρπισαν τη θαυμάσια ευωδία τους. Έγιναν οι στύλοι της Εκκλησίας, ταυτόχρονα δε και τα θεμέλια του τείχους της επουρανίου πόλεως. Όλα αυτά ασφαλώς τα πνευματικά επιτεύγματα δεν έγιναν με τις ικανότητες και τα μέσα τα κοσμικά. Η ομάδα των αγίων αποστόλων στην πλειοψηφία της ήταν κατ' άνθρωπον αγράμματοι ψαράδες, στερούμενοι την κατά κόσμον σοφίαν και δύναμιν».