Η Ναυτική Εκπαίδευση στην Ελλάδα
Του Παναγιώτη Θωμά, Πλοιάρχου Γ' Τάξεως
Ένα θέμα για το οποίο -απ’ ό,τι φαίνεται- δεν υπάρχει χώρος για ανάλυση δημόσιας έκθεσης στη χώρα μας, είναι οι συνθήκες που επικρατούν τόσο στο ναυτικό επάγγελμα, όσο και στο επίπεδο της ναυτικής εκπαίδευσης. Παρακάτω θα αναλυθούν τα γεγονότα τα οποία αποτελούν χειροπιαστά επιχειρήματα. Αν θέλουμε να υποστηρίζουμε συνεχώς ότι η χώρα μας είναι ναυτική, τότε πρέπει να δίνουμε έμπρακτες αποδείξεις. Αντιθέτως, θα αποτελεί άλλον έναν ισχυρισμό κενού περιεχομένου.
Η δημόσια συζήτηση περιορίζεται μόνο στο αν οι εφοπλιστές πληρώνουν εθελοντικά φόρους και πόσους φόρους πληρώνουν.
Όμως, ο διάλογος περί ναυτιλίας περιορίζεται μόνο στο κόμματι περί εφοπλιστών για κομματικούς λόγους. Έχει ξεχαστεί πλέον από τον πολιτικό διάλογο το πιο χρήσιμο αντικείμενο για τη ναυτιλία: Ο ναυτικός.
Οι ναυτικοί εντός Ελλάδας για να έχουν ένα επαρκές βιογραφικό σε σχέση με το ακαδημαϊκό τους επίπεδο και να μπορούν να επιμορφωθούν περί ναυτικού δικαίου, περιβάλλοντος και διεθνών κανονισμών όσο περισσότερο τους το επιτρέπει ένα εκπαιδευτικό σύστημα, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε μεταπτυχιακά προγράμματα, αλλά και άλλες διόδους που το ελληνικό σύστημα παιδείας αποτρέπει για πολλούς και διάφορους συμφεροντολογικούς λόγους.
Ως εκπρόσωπος σπουδαστών μίας εκ των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού κατά το ακαδημαϊκό έτος 2014-2015 είχα αποστείλει ενυπόγραφη επιστολή από όλους τους σπουδαστές με τα αιτήματά μας τόσο στη κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό Ναυτιλίας τον Μ. Βαρβιτσιώτη, όσο και αργότερα στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με υπουργό Ναυτιλίας τον Θ. Δρίτσα.
Η κατεύθυνση της πρώτης κυβέρνησης βάσει τον λεγομένων του κ. Μπούσιου που διατελούσε γενικός γραμματέας του Υπ. Ναυτιλίας επί ΝΔ, ήταν όπως μας είχε πει στην ΑΕΝΙΝ (Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Ιονίων Νήσων) πως αν μας έκαναν ισότιμους με Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, τότε οι Έλληνες ναυτικοί θα παρατούσαν το ναυτικό επάγγελμα όπως έγινε στις σκανδιναβικές χώρες.
Η Βουλή των Ελλήνων μέχρι τότε δεν είχε στα πρακτικά του κοινοβουλευτικού της έργου ερωτήσεις που αφορούσαν τις ΑΕΝ της χώρας μας όπως μπορείτε να ανατρέξετε στον ιστότοπό της για επιβεβαίωση των γραφόμενών μου. Τότε ήταν που ξεκινήσαμε μία εκστρατεία, τόσο σε όλα τα τοπικά μέσα που είχαμε ευχαριστήσει για τη στήριξή τους, όσο και σε κανάλια (π.χ. IONIAN). Υπήρξε επίσης ένας συντονισμός με τις υπόλοιπες ΑΕΝ ώστε να δημοσιεύσουν κι εκείνοι αντίστοιχες επιστολές. Μέσω αυτών των προσπαθειών, καταφέραμε να κάνουμε τουλάχιστον γνωστά όσα θέλαμε στις κοινωνίες κατά τόπους. Αρκετοί βουλευτές από διάφορα κόμματα και περιοχές (λόγω των τοπικών ΑΕΝ) έφερναν πλέον ερωτήσεις εντός του Κοινοβουλίου. Υπουργοί δε μπορούσαν να πετάξουν τις επιστολές, αλλά αναγκαστικά απαντούσαν τα πρωτοκολλημένα ερωτήματα εντός Βουλής.
Το αμέσως επόμενο ακαδημαϊκό έτος (2015-2016), ο Θ. Δρίτσας προσπαθεί να περάσει τον Μάϊο του 2016 ένα νομοσχέδιο με τίτλο «Μεταρρύθμιση του Συστήματος Εποπτείας και Ελέγχου του Ελληνικού Λιμενικού Συστήματος και άλλες διατάξεις». Ήμασταν εκεί και στηρίξαμε το Άρθρο 44 του νομοσχεδίου. Το συγκεκριμένο άρθρο ήθελε να αλλάξει το νόμο 2638/1998 και το νόμο 3450/2006 που θέλει τους Αξιωματικούς Εμπορικού Ναυτικού να φτάνουν Πλοίαρχοι Α’ Τάξεως –Καπετάνιοι δηλαδή- για να μπορούν να «πιαστούν» ισάξιοι με απόφοιτους ΤΕΙ. Αυτή η τραγική νομοθεσία ισχύει μέχρι σήμερα, μιας και το συγκεκριμένο άρθρο που προέβλεπε να είναι ισάξιοι οι Αξιωματικοί Ε.Ν. –ανεξάρτητα της τάξεώς τους- με ΤΕΙ, δε πέρασε ποτέ. Πανεπιστήμια Πειραιά και Αιγαίου δεν δέχονται Ανθυποπλοιάρχους και Υποπλοιάρχους στα μεταπτυχιακά τους προγράμματα επικαλούμενοι αυτόν τον άθλιο νόμο που κανείς δεν έχει καταφέρει να αλλάξει. Τα αιτήματά μας παραμένουν ανεκπλήρωτα μέχρι σήμερα και όλοι τα παραβλέπουν επιδεικτικά. Τα παιδιά του εμπορικού ναυτικού δεν έχουν σίτιση, φοιτητικό πάσο και τη δυνατότητα μεταπτυχιακού εντός Ελλάδας.
Οι σπουδαστές των ΑΕΝ δεν είναι παιδιά κατώτερου Θεού. Πρέπει να διαθέτουν φοιτητικό πάσο για τις μετακινήσεις τους, να διαθέτουν δωρεάν δικαίωμα σίτισης και όχι επαιτείας και τέλος, να διαθέτουν δικαίωμα μετεκπαίδευσης εντός της χώρας τους και όχι σε κάποιο Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Southampton και του Cardiff.
Η σίτιση δεν αντιμετωπίστηκε με το επίδομα σίτισης βάσει του νόμου 4504/2017 (άρθρου 145) που δίνει ετησίως 600€ για κάθε σπουδαστή. Έτσι κι αλλιώς, λόγω των sandwich courses (θεωρία – πρακτική εντός πλοίου), ο κάθε σπουδαστής λαμβάνει 300€ το εξάμηνο. Το δικαίωμα της σίτισης για κάθε σπουδαστή θα έπρεπε να είναι απαράβατο. Πρέπει να αντιμετωπιστεί κεντρικά όπως έχει αντιμετωπιστεί για όλο το υπόλοιπο εκπαιδευτικό φάσμα.
Το φοιτητικό πάσο για πολλές ΑΕΝ –αν όχι για όλες- είναι ένα κομμάτι χαρτί που το ονομάζουν «Κάρτα Σπουδαστή» που δε γίνεται αποδεκτή ως φοιτητικό πάσο. Γίνεται αποδεκτή μόνο κατ’ εξαίρεση και με καλή θέληση λεωφορείων, ΚΤΕΛ και άλλων οργανισμών. Η ταλαιπωρία και οι επιπλέον χρεώσεις πολλές φορές για έναν φοιτητή που θέλει να μεταφερθεί στην οικία του από τη περιοχή που σπουδάζει είναι τα δεδομένα σήμερα.
Η δυνατότητα μεταπτυχιακού εντός της χώρας θέλουμε να διευθετηθεί άμεσα. Δεν είναι δυνατόν να έχουν όλοι δικαίωμα μετεκπαίδευσης, εκτός από τους Αξιωματικούς του Εμπορικού Ναυτικού (με εξαίρεση όσους έχουν φτάσει στον βαθμό του Πλοιάρχου Α' Τάξεως).
Όλα αυτά θα είχαν λυθεί αν η ισοτιμία του πτυχίου μας με πανεπιστημιακά ιδρύματα ήταν γεγονός. Φαίνεται όμως ότι υπάρχει ένα «αόρατο ταβάνι» για τους σπουδαστές του εμπορικού ναυτικού και για αυτά που μπορούν να διεκδικήσουν. Τα ΤΕΙ γνώρισαν πανεπιστημιοποίηση και οι υπόλοιποι συζητούν για την πραγματικότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης και αν πρέπει ή δε πρέπει να ιδρύονται Ιδιωτικά Πανεπιστήμια την ίδια στιγμή που σε ναυτικούς δίνεται ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ αν θέλουν να συνεχίσουν να επιμορφώνονται. Υποκρισία και διγλωσσία όταν υπάρχει σύνολο ανθρώπων που βλέπει αυτούς τους διαλόγους από τη γωνία του απορημένο για το αν είναι πολίτες β’ διαλογής τελικά. Η φορολογία των ναυτικών και τα μηδενικά προνόμια που έχουν εγκαθιδρυθεί με μία νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση της γνωστής «ίσης αντιμετώπισης» προς όλα τα επαγγέλματα ανεξάρτητα από το ψυχολογικό και σωματικό κόστος και προς όλες τις φύσεις των επαγγελμάτων είναι η πραγματικότητα των Ελλήνων ναυτικών.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα εκπαιδευτικά προβλήματα οφείλονται στο ότι οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δεν υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά στο Υπουργείο Ναυτιλίας. Αυτά όμως είναι τεχνικές λεπτομέρειες που αν υπάρξει κάποτε ισχυρή πολιτική βούληση, είτε το ένα Υπουργείο, είτε το άλλο με γόνιμο τρόπο θα συνεννοηθούν ώστε να καθιερωθούν αυτά που επιβάλλεται να καθιερωθούν βασιζόμενα σε ένα συνολικό σύστημα Παιδείας με κρατικό – δημόσιο σχεδιασμό. Μη μας παραβλέπετε. Μη μας αγνοείτε. Μη μιλάτε μόνο για τον έναν βασικό οικονομικό πυλώνα της εθνικής οικονομίας που είναι ο τουρισμός. Υπάρχει και ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας που είναι η ναυτιλία. Εργαζόμαστε και φορολογούμαστε από την ελληνική σημαία. Σεβαστείτε σπουδαστές και Αξιωματικούς. Ας μπει έστω και την ύστατη στιγμή στον δημόσιο διάλογο η ναυτιλία. Ας κοιτάξετε τα θέματα αυτά με μία κατεύθυνση υπέρ του εργαζόμενου και όχι υπέρ αυτών που θέλουν οι ισχυροί.
Θέλουμε μορφωμένους ναυτικούς με γεμάτα βιογραφικά. Θέλουμε ναυτικούς εξελίξιμους όχι μόνο εντός των μπουλμέδων. Η ναυτοσύνη μπορεί να εξελιχθεί σε απίστευτα μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που της επιτρέπετε σήμερα. Ο Διονύσης Τεμπονέρας -Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης- μου «είπε» (και τον ευχαριστώ για τις γραπτές απαντήσεις) πως η τελευταία κυβέρνηση πέρασε νομοσχέδια που βοήθησαν στις κατευθύνσεις που θέλουμε (Αύξηση οργανικών θέσεων, Νεοιδρυθείσα ΑΕΝ Καλύμνου, 1 000 000€ για το Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης κάθε χρόνο κ.λπ.).
Όντως υπήρξαν όλα τα παραπάνω και σε συσχετισμό με την αναγνώριση πιστωτικών μονάδων όπως γίνεται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ βάσει του νόμου 4597/2019, τα πράγματα δείχνουν τη σωστή κατεύθυνση χωρίς να έχουν επιτευχθεί τα σημαντικότερα όμως.
Κάνω λοιπόν δημόσια έκκληση ως ναυτικός και ως πολίτης. Στηρίξτε δημόσια τον κάθε άνθρωπο που σέβεται τη δουλειά του σε βαθμό αυτοθυσίας. Στηρίξτε το ναυτικό επάγγελμα και τους ναυτικούς του. Στηρίξτε κάθε προσπάθεια δωρεάν μόρφωσης και μετεκπαίδευσης. Στηρίξτε μας και δώστε απαντήσεις που οφείλετε απέναντι σε μία ναυτική χώρα. Οφείλετε όλοι απαντήσεις για το πλάνο που έχετε –αν έχετε- για τη ναυτική εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση –όποια κι αν είναι σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο- μη γυρνάει σε λογικές που δεν έχουν σκοπό να προσθέσουν τίποτα στη ναυτική εκπαίδευση. Μην αφήσετε για άλλη μία φορά σπουδαστές και Αξιωματικούς στη μοίρα τους.
Η δημόσια συζήτηση περιορίζεται μόνο στο αν οι εφοπλιστές πληρώνουν εθελοντικά φόρους και πόσους φόρους πληρώνουν.
Όμως, ο διάλογος περί ναυτιλίας περιορίζεται μόνο στο κόμματι περί εφοπλιστών για κομματικούς λόγους. Έχει ξεχαστεί πλέον από τον πολιτικό διάλογο το πιο χρήσιμο αντικείμενο για τη ναυτιλία: Ο ναυτικός.
Οι ναυτικοί εντός Ελλάδας για να έχουν ένα επαρκές βιογραφικό σε σχέση με το ακαδημαϊκό τους επίπεδο και να μπορούν να επιμορφωθούν περί ναυτικού δικαίου, περιβάλλοντος και διεθνών κανονισμών όσο περισσότερο τους το επιτρέπει ένα εκπαιδευτικό σύστημα, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε μεταπτυχιακά προγράμματα, αλλά και άλλες διόδους που το ελληνικό σύστημα παιδείας αποτρέπει για πολλούς και διάφορους συμφεροντολογικούς λόγους.
Ως εκπρόσωπος σπουδαστών μίας εκ των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού κατά το ακαδημαϊκό έτος 2014-2015 είχα αποστείλει ενυπόγραφη επιστολή από όλους τους σπουδαστές με τα αιτήματά μας τόσο στη κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό Ναυτιλίας τον Μ. Βαρβιτσιώτη, όσο και αργότερα στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με υπουργό Ναυτιλίας τον Θ. Δρίτσα.
Η κατεύθυνση της πρώτης κυβέρνησης βάσει τον λεγομένων του κ. Μπούσιου που διατελούσε γενικός γραμματέας του Υπ. Ναυτιλίας επί ΝΔ, ήταν όπως μας είχε πει στην ΑΕΝΙΝ (Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Ιονίων Νήσων) πως αν μας έκαναν ισότιμους με Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, τότε οι Έλληνες ναυτικοί θα παρατούσαν το ναυτικό επάγγελμα όπως έγινε στις σκανδιναβικές χώρες.
Η Βουλή των Ελλήνων μέχρι τότε δεν είχε στα πρακτικά του κοινοβουλευτικού της έργου ερωτήσεις που αφορούσαν τις ΑΕΝ της χώρας μας όπως μπορείτε να ανατρέξετε στον ιστότοπό της για επιβεβαίωση των γραφόμενών μου. Τότε ήταν που ξεκινήσαμε μία εκστρατεία, τόσο σε όλα τα τοπικά μέσα που είχαμε ευχαριστήσει για τη στήριξή τους, όσο και σε κανάλια (π.χ. IONIAN). Υπήρξε επίσης ένας συντονισμός με τις υπόλοιπες ΑΕΝ ώστε να δημοσιεύσουν κι εκείνοι αντίστοιχες επιστολές. Μέσω αυτών των προσπαθειών, καταφέραμε να κάνουμε τουλάχιστον γνωστά όσα θέλαμε στις κοινωνίες κατά τόπους. Αρκετοί βουλευτές από διάφορα κόμματα και περιοχές (λόγω των τοπικών ΑΕΝ) έφερναν πλέον ερωτήσεις εντός του Κοινοβουλίου. Υπουργοί δε μπορούσαν να πετάξουν τις επιστολές, αλλά αναγκαστικά απαντούσαν τα πρωτοκολλημένα ερωτήματα εντός Βουλής.
Το αμέσως επόμενο ακαδημαϊκό έτος (2015-2016), ο Θ. Δρίτσας προσπαθεί να περάσει τον Μάϊο του 2016 ένα νομοσχέδιο με τίτλο «Μεταρρύθμιση του Συστήματος Εποπτείας και Ελέγχου του Ελληνικού Λιμενικού Συστήματος και άλλες διατάξεις». Ήμασταν εκεί και στηρίξαμε το Άρθρο 44 του νομοσχεδίου. Το συγκεκριμένο άρθρο ήθελε να αλλάξει το νόμο 2638/1998 και το νόμο 3450/2006 που θέλει τους Αξιωματικούς Εμπορικού Ναυτικού να φτάνουν Πλοίαρχοι Α’ Τάξεως –Καπετάνιοι δηλαδή- για να μπορούν να «πιαστούν» ισάξιοι με απόφοιτους ΤΕΙ. Αυτή η τραγική νομοθεσία ισχύει μέχρι σήμερα, μιας και το συγκεκριμένο άρθρο που προέβλεπε να είναι ισάξιοι οι Αξιωματικοί Ε.Ν. –ανεξάρτητα της τάξεώς τους- με ΤΕΙ, δε πέρασε ποτέ. Πανεπιστήμια Πειραιά και Αιγαίου δεν δέχονται Ανθυποπλοιάρχους και Υποπλοιάρχους στα μεταπτυχιακά τους προγράμματα επικαλούμενοι αυτόν τον άθλιο νόμο που κανείς δεν έχει καταφέρει να αλλάξει. Τα αιτήματά μας παραμένουν ανεκπλήρωτα μέχρι σήμερα και όλοι τα παραβλέπουν επιδεικτικά. Τα παιδιά του εμπορικού ναυτικού δεν έχουν σίτιση, φοιτητικό πάσο και τη δυνατότητα μεταπτυχιακού εντός Ελλάδας.
Οι σπουδαστές των ΑΕΝ δεν είναι παιδιά κατώτερου Θεού. Πρέπει να διαθέτουν φοιτητικό πάσο για τις μετακινήσεις τους, να διαθέτουν δωρεάν δικαίωμα σίτισης και όχι επαιτείας και τέλος, να διαθέτουν δικαίωμα μετεκπαίδευσης εντός της χώρας τους και όχι σε κάποιο Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Southampton και του Cardiff.
Η σίτιση δεν αντιμετωπίστηκε με το επίδομα σίτισης βάσει του νόμου 4504/2017 (άρθρου 145) που δίνει ετησίως 600€ για κάθε σπουδαστή. Έτσι κι αλλιώς, λόγω των sandwich courses (θεωρία – πρακτική εντός πλοίου), ο κάθε σπουδαστής λαμβάνει 300€ το εξάμηνο. Το δικαίωμα της σίτισης για κάθε σπουδαστή θα έπρεπε να είναι απαράβατο. Πρέπει να αντιμετωπιστεί κεντρικά όπως έχει αντιμετωπιστεί για όλο το υπόλοιπο εκπαιδευτικό φάσμα.
Το φοιτητικό πάσο για πολλές ΑΕΝ –αν όχι για όλες- είναι ένα κομμάτι χαρτί που το ονομάζουν «Κάρτα Σπουδαστή» που δε γίνεται αποδεκτή ως φοιτητικό πάσο. Γίνεται αποδεκτή μόνο κατ’ εξαίρεση και με καλή θέληση λεωφορείων, ΚΤΕΛ και άλλων οργανισμών. Η ταλαιπωρία και οι επιπλέον χρεώσεις πολλές φορές για έναν φοιτητή που θέλει να μεταφερθεί στην οικία του από τη περιοχή που σπουδάζει είναι τα δεδομένα σήμερα.
Η δυνατότητα μεταπτυχιακού εντός της χώρας θέλουμε να διευθετηθεί άμεσα. Δεν είναι δυνατόν να έχουν όλοι δικαίωμα μετεκπαίδευσης, εκτός από τους Αξιωματικούς του Εμπορικού Ναυτικού (με εξαίρεση όσους έχουν φτάσει στον βαθμό του Πλοιάρχου Α' Τάξεως).
Όλα αυτά θα είχαν λυθεί αν η ισοτιμία του πτυχίου μας με πανεπιστημιακά ιδρύματα ήταν γεγονός. Φαίνεται όμως ότι υπάρχει ένα «αόρατο ταβάνι» για τους σπουδαστές του εμπορικού ναυτικού και για αυτά που μπορούν να διεκδικήσουν. Τα ΤΕΙ γνώρισαν πανεπιστημιοποίηση και οι υπόλοιποι συζητούν για την πραγματικότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης και αν πρέπει ή δε πρέπει να ιδρύονται Ιδιωτικά Πανεπιστήμια την ίδια στιγμή που σε ναυτικούς δίνεται ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ αν θέλουν να συνεχίσουν να επιμορφώνονται. Υποκρισία και διγλωσσία όταν υπάρχει σύνολο ανθρώπων που βλέπει αυτούς τους διαλόγους από τη γωνία του απορημένο για το αν είναι πολίτες β’ διαλογής τελικά. Η φορολογία των ναυτικών και τα μηδενικά προνόμια που έχουν εγκαθιδρυθεί με μία νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση της γνωστής «ίσης αντιμετώπισης» προς όλα τα επαγγέλματα ανεξάρτητα από το ψυχολογικό και σωματικό κόστος και προς όλες τις φύσεις των επαγγελμάτων είναι η πραγματικότητα των Ελλήνων ναυτικών.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα εκπαιδευτικά προβλήματα οφείλονται στο ότι οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δεν υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά στο Υπουργείο Ναυτιλίας. Αυτά όμως είναι τεχνικές λεπτομέρειες που αν υπάρξει κάποτε ισχυρή πολιτική βούληση, είτε το ένα Υπουργείο, είτε το άλλο με γόνιμο τρόπο θα συνεννοηθούν ώστε να καθιερωθούν αυτά που επιβάλλεται να καθιερωθούν βασιζόμενα σε ένα συνολικό σύστημα Παιδείας με κρατικό – δημόσιο σχεδιασμό. Μη μας παραβλέπετε. Μη μας αγνοείτε. Μη μιλάτε μόνο για τον έναν βασικό οικονομικό πυλώνα της εθνικής οικονομίας που είναι ο τουρισμός. Υπάρχει και ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας που είναι η ναυτιλία. Εργαζόμαστε και φορολογούμαστε από την ελληνική σημαία. Σεβαστείτε σπουδαστές και Αξιωματικούς. Ας μπει έστω και την ύστατη στιγμή στον δημόσιο διάλογο η ναυτιλία. Ας κοιτάξετε τα θέματα αυτά με μία κατεύθυνση υπέρ του εργαζόμενου και όχι υπέρ αυτών που θέλουν οι ισχυροί.
Θέλουμε μορφωμένους ναυτικούς με γεμάτα βιογραφικά. Θέλουμε ναυτικούς εξελίξιμους όχι μόνο εντός των μπουλμέδων. Η ναυτοσύνη μπορεί να εξελιχθεί σε απίστευτα μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που της επιτρέπετε σήμερα. Ο Διονύσης Τεμπονέρας -Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης- μου «είπε» (και τον ευχαριστώ για τις γραπτές απαντήσεις) πως η τελευταία κυβέρνηση πέρασε νομοσχέδια που βοήθησαν στις κατευθύνσεις που θέλουμε (Αύξηση οργανικών θέσεων, Νεοιδρυθείσα ΑΕΝ Καλύμνου, 1 000 000€ για το Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης κάθε χρόνο κ.λπ.).
Όντως υπήρξαν όλα τα παραπάνω και σε συσχετισμό με την αναγνώριση πιστωτικών μονάδων όπως γίνεται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ βάσει του νόμου 4597/2019, τα πράγματα δείχνουν τη σωστή κατεύθυνση χωρίς να έχουν επιτευχθεί τα σημαντικότερα όμως.
Κάνω λοιπόν δημόσια έκκληση ως ναυτικός και ως πολίτης. Στηρίξτε δημόσια τον κάθε άνθρωπο που σέβεται τη δουλειά του σε βαθμό αυτοθυσίας. Στηρίξτε το ναυτικό επάγγελμα και τους ναυτικούς του. Στηρίξτε κάθε προσπάθεια δωρεάν μόρφωσης και μετεκπαίδευσης. Στηρίξτε μας και δώστε απαντήσεις που οφείλετε απέναντι σε μία ναυτική χώρα. Οφείλετε όλοι απαντήσεις για το πλάνο που έχετε –αν έχετε- για τη ναυτική εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση –όποια κι αν είναι σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο- μη γυρνάει σε λογικές που δεν έχουν σκοπό να προσθέσουν τίποτα στη ναυτική εκπαίδευση. Μην αφήσετε για άλλη μία φορά σπουδαστές και Αξιωματικούς στη μοίρα τους.
