Μια δυσθεώρητη «μαύρη τρύπα» στη δημόσια νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη, που οφείλεται στην οφθαλμοφανή κακοδιαχείριση και στον ανορθολογισμό, εις βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων, αφήνει πίσω της η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ., η οποία ευαγγελίσθηκε, δήθεν, την εξυγίανση των σχετικών δαπανών και τη συνετή διαχείριση των οικονομικών πόρων. Εάν συνυπολογίσει κανείς τα στοιχεία και τη σχετική υπέρβαση της φαρμακευτικής δαπάνης του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), καταλαβαίνει ότι πρόκειται για συνολική υπέρβαση των συμπεφωνημένων με τους δανειστές ορίων, η οποία φθάνει σε ένα ύψος το οποίο δεν έχει σημειωθεί ποτέ στα σχετικά χρονικά: περίπου 1,2 δισ. ευρώ για το 2019.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των νοσοκομείων του ΕΣΥ, η προϋπολογισμένη φαρμακευτική δαπάνη των οποίων για το 2015 ήταν στα 520 εκατ. ευρώ, με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. να την εκτοξεύει, κυριολεκτικά, στα ύψη των 848 εκατ. ευρώ για το 2019, μια αύξηση της τάξης του 55,5%.

Η αιτία 

Σύμφωνα με τις σχετικές αναλύσεις εκ μέρους των ειδικών επιτελείων του υπουργού Υγείας, Βασίλη Κικίλια, στην πρωτόγνωρη αύξηση της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισαν η κακοδιαχείριση, η ανευθυνότητα της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας και η έλλειψη θεσμικών κινήτρων για τις διοικήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας, προκειμένου να καθίστανται σεβαστά τα συμπεφωνημένα και προϋπολογισθέντα όρια (πλαφόν) στη δημόσια νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη.

Αλλωστε, σε σχέση με το clawback, την υπέρβαση της προϋπολογισμένης δαπάνης δηλαδή, ενώ γι’ αυτήν ευθύνονται το Δημόσιο και οι διοικήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ, αυτοί ακριβώς οι παράγοντες της εξίσωσης είναι εκείνοι που απαλλάσσονται του λογαριασμού. Αυτή την ανορθολογική -ή, μήπως, ορθολογική;- χρήση του clawback εις βάρος των δαπανών των νοσοκομείων του ΕΣΥ καλλιέργησε στο έπακρο η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Σε κάθε περίπτωση, είναι ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας, εκείνος ο οποίος έχει στα χέρια του πλέον την «καυτή πατάτα» και γνωρίζει ότι οφείλει να συμμαζέψει τάχιστα τα ασυμμάζευτα, δηλαδή τα απόνερα από την κακοδιαχείριση και τον ανορθολογισμό των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ., όσον αφορά τη δημόσια νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη.

Μια ιδέα έχει ήδη αρχίσει να συζητείται τόσο μεταξύ των ειδικών των οικονομικών της Υγείας όσο και στο πλαίσιο της φαρμακευτικής αγοράς της χώρας μας: να θεσπιστεί αυστηρό όριο για την υπέρβαση (clawback) της δημόσιας νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης και τη νέα υπέρβαση του συμπεφωνημένου ορίου να τη μοιράζονται το Δημόσιο και η φαρμακοβιομηχανία. Είναι η λεγόμενη «συνυπευθυνότητα» για τη σχετική υπέρβαση, μέτρο το οποίο θα αποτελούσε ένα πολύ ισχυρό αντικίνητρο για νέες υπερβάσεις τόσο για το Δημόσιο όσο και για τις συγκεκριμένες διοικήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας, καθώς όσο θα αυξάνεται η σχετική υπέρβαση -όσο, δηλαδή, οι διοικήσεις των νοσοκομείων θα αυξάνουν αστόχαστα τις προμήθειες σε φάρμακα- τόσο θα αυξάνεται η οικονομική ευθύνη του Δημοσίου για την κάλυψη ενός μεγάλου μέρους της συγκεκριμένης υπέρβασης. Θα δίνουν λόγο οι διοικήσεις των νοσοκομείων για τη διαχείριση της φαρμακευτικής δαπάνης στα ιδρύματα, κάτι το οποίο ήταν «άγνωστη γη» μέχρι σήμερα...

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 24/8/2019