Βίντεο: Η εισβολή του Ρουβίκωνα στο τουρκικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη
Εικόνες από την εισβολή αντιεξουσιαστών στον αύλειο χώρο του Τουρκικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη δημοσιοποίησε η Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης.
Στη δράση στήριξης «του απελευθερωτικού αγώνα στο Κουρδιστάν» συμμετείχαν 12 συνολικά άτομα, μέλη της ΕΠΘ και του Ρουβίκωνα, τα οποία προσήχθησαν στο Αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης - σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία.
Στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα εμφανίζονται τα άτομα να εισέρχονται εύκολα στον αύλειο χώρο και να ξεδιπλώνουν πανό για την τουρκική πολεμική επιχείρηση στη Συρία, φωνάζοντας συνθήματα για την αλληλεγγύη των λαών.
Δείτε το βίντεο που αναρτήθηκε στο Youtube:
Διαβάστε το κείμενο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την εισβολή:
«ΕΠΘ-Ρουβίκωνας | Εισβολή στο Τούρκικο προξενείο στη Θεσσαλονίκη
Γιατί στηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον απελευθερωτικό αγώνα στο Κουρδιστάν.
Η ιστορία της μέσης Ανατολής είναι αυτή των πολέμων, της τρομοκρατίας, κρατικής και θρησκευτικής, της σύγκρουσης υπερδυνάμεων και περιφερειακών ιμπεριαλισμών. Έτσι είναι εδώ και δεκαετίες κι έτσι συνεχίζει έως και σήμερα με επίκεντρο τον Συριακό εμφύλιο. Κι όμως κάτι έχει αλλάξει.
Μέσα στον ζόφο των δικτατοριών, της τζιχάντ, του Ισραήλ, των Αμερικάνων, των Ρώσων, της Τουρκίας του Ερντογάν ένας λαός και οι πολιτικοστρατιωτικές οργανώσεις που γεννήθηκαν στους κόλπους του, κάνει την διαφορά.
Για να το πούμε ξεκάθαρα: αν το Κουρδικό κίνημα σε Συρία και Τουρκία ήταν μια συνηθισμένη υπόθεση καταπιεσμένου λαού που ζητάει την άρση της εθνικής καταπίεσης και τη δημιουργία ενός δικού του κράτους, θα εκφράζαμε τη συμπάθειά μας. Η εθνική καταπίεση είναι μια βαριά μορφή καταπίεσης, δεν μπορούμε παρα να χαιρετίσουμε κάθε λαό που αγωνίζεται, αλλά μέχρι εκεί. Άλλο ένα κρατίδιο στην περιοχή, περισσότερο ή λιγότερο αστικοδημοκρατικό δεν σημαίνει και πολλά. Η μία καταπίεση θα διαδεχτεί την άλλη, τις χειρότερες σφαγές και στην μέση Ανατολή και παντού συνήθως τις κάνουν ομοεθνείς και ομόδοξοι, αν μη τι άλλο 8 χρόνια εμφυλίου στην Συρία το έχουν αποδείξει.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το Κουρδικό κίνημα, τον αγώνα του PKK στην Τουρκία, τον αγώνα των μονάδων προστασίας του λαού και γυναικών (YPG/YPJ) στη Συρία. Κι αυτό γιατί επέλεξαν έναν άλλο δρόμο προς την απελευθέρωση από το να βάλουν μια ελίτ βολεμένων ομοεθνών τους να κάνει κουμάντο μέσω του κράτους, όπως συνήθως κάνουν οι εθνικοαπελευθερωτικοί πόλεμοι πίσω από τα μεγάλα λόγια.
Το να μιλάς για ισότητα και φεμινισμό είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να εξασφαλίζεις τη θρησκευτική ελευθερία είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να σταθείς απέναντι στο θρησκευτικό σκοτάδι χωρίς να εκπροσωπείς ένα άλλο θρησκευτικό σκοτάδι είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να προσπαθείς να εντάξεις αλλοεθνείς και αλλόδοξους στο κίνημά σου είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να είσαι μια καταπιεσμένη εθνότητα και αντί να ζητάς δικό σου κράτος να αγωνίζεσαι ένοπλα για αυτονομία μέσα από ένα πολυφυλετικό κοινοτικό σύστημα με αμεσοδημοκρατικά στοιχεία είναι κοσμογονία για όλο τον κόσμο.
Αυτά υπερασπιζόμαστε στον Κουρδικό αγώνα. Για αυτά επαναστάτες από όλο τον κόσμο πάνε και πολεμούν και πεθαίνουν στις ερήμους της Συρίας. Για αυτή την προοπτική που κατάφερε να ανθίσει στο πιο αφιλόξενο για αυτή μέρος του πλανήτη. Για αυτό τον λόγο, και με συνείδηση του συμβολικού μεγέθους της παρέμβασής μας επιλέξαμε αυτή την δράση.
Δεν είμαστε ούτε αφελείς, ούτε ψάχνουμε ένα διεθνή αγώνα να γατζώσουμε τυφλά τις ανατρεπτικές μας ελπίδες. Εδώ και δεκαετίες το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα έχει χτίσει διαύλους πολιτικής και αγωνιστικής κοινότητας με το ηρωικό Τουρκικό και Κουρδικό κίνημα. Εχουμε βρεθεί μαζί με αυτόν τον κόσμο σε αγώνες και κάποιοι από εμάς έχουν πολεμήσει στο πλευρό τους. Ξέρουμε καλά για τι μιλάμε.
Το κίνημα αυτό βρέθηκε στο επίκεντρο του πλέον βάρβαρου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Βρέθηκε να έχει απέναντί του τους πάντες. Πολέμησε και νίκησε τις ορδές του ένοπλου παπαδαριού της Τζιχάντ, βρέθηκε απέναντι στην δικτατορική κυβέρνηση της Συρίας του Άσσαντ, στον Τουρκικό γενοκτονικό ιμπεριαλισμό. Βρέθηκε στην μέγγενη της Ρωσοαμερικανικής διένεξης. Υποχρεώθηκε σε τακτικές συμμαχίες. Γιατί ήταν ένα κίνημα που πραγματοποιούσε τον αγώνα του στο πεδίο κι όχι σε δοκιμαστικούς σωλήνες ιδεολογικής καθαρολογίας. Ασφαλώς και περίμεναν ότι οι ΗΠΑ στο τέλος θα τους πουλήσουν. Ασφαλώς και δεν έχει κανέναν νόημα να κακίσουμε μια υπερδύναμη γιατί δεν είχε «ηθικές αξίες» και εγκατέλειψε τους «συμμάχους της».
Και ασφαλώς οι Κούρδοι γνωρίζουν ότι και η νέα συμφωνία με τους Ρώσους (ο Ασσαντ πλέον και η κυβέρνησή του δεν είναι παρά μια ασήμαντη μαριονέτα) θα οδηγήσει σε νέα πουλήματα, σε νέα δεινά. Αλλά οι νεκροί δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Ο Κουρδικός λαός στην Συρία πρέπει να επιβιώσει για να μπορεί να συνεχίσει να ελπίζει. Αυτή είναι πάντα η ιστορία των κινημάτων που πραγματοποιούν μια επανάσταση σε σχέση με αυτά που απλά μιλάνε για μια επανάσταση.
Το παιχνίδι του Τουρκικού κράτους είναι τρομακτικό όσο και κοινότοπο στους εθνικούς ανταγωνισμούς. Ο στόχος του είναι να μεταφέρει μερικά εκατομμύρια δυστυχισμένους πρόσφυγες που ζουν στην Τουρκία στις κουρδικές περιοχές. Πληθυσμούς που αναγκαστικά ελέγχει και θα τους χρησιμοποιήσει σαν εργαλεία πληθυσμιακής αλλοίωσης, σαν μέσο για τον διωγμό των Κούρδων και την εθνική του επέκταση. Μην ακούτε τις δήθεν διαμαρτυρίες των κρατών σε Ευρώπη και Ελλάδα κατά του τούρκικου επεκτατισμού. Εκτός από συμβόλαια δισεκατομμυρίων ευρώ των Ευρωπαίων καπιταλιστών με την Τουρκία, στην πραγματικότητα οι καθεστωτικοί προσεύχονται για την νίκη του Τουρκικού στρατού. Μόνο με μια τέτοια νίκη η ρατσιστική και ξενοφοβική Ευρώπη και η Ελλάδα «θα γλιτώσει» από τις μάζες προσφύγων που έχουν γίνει το πλέον απάνθρωπο εργαλείο εξωτερική πολιτικής του Ερντογάν.
Την στιγμή αυτή το Κουρδικό κίνημα αναγκάστηκε να προσφύγει στη Ρωσια για να επιβιώσει. Κανείς δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω από τα ιμπεριαλιστικά νταλαβέρια και ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι του καθένα. Το βέβαιο είναι ότι ο Κουρδικός λαός στην Συρία θα δει ένα μέρος της γης που κατοικεί να εθνοκαθάρεται από τον Τουρκικό στρατό, βλέπει ήδη εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδων να ξεριζώνονται και σύντομα θα δει την καταπίεση και την επιβολή από τον Ασσαντ και τους Ρώσους. στα δικαιώματα που ένοπλα κατέκτησε. Θα επιβιώσει αλλά νέα δεινά κατευθύνονται προς το μέρος του. Και σε αυτά τα δεινά, όπως και στα προηγούμενα, όπως και στα σημερινά, θα σταθούμε στο πλευρό του.
Αυτή την στιγμή ο εχθρός είναι το τουρκικό κράτος και ενάντια σε αυτόν στρεφόμαστε. Το ίδιο θα στραφούμε ενάντια και στους μελλοντικούς εχθρούς. Γιατί αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η επιβίωση μιας εθνικής ομάδας. Είναι μια αχτίδα φωτός στο μέρος που κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι. Είναι μια ελπίδα για όλο τον κόσμο. Η ελπίδα ότι μπορείς να κατανικήσεις τις εθνικοθρησκευτικές καταπιέσεις χωρίς να τις αναπαράγεις, η ελπίδα που δίνουν οι ελευθεριακές ιδέες, από τις οποίες το Κουρδικό κίνημα εμπνεύστηκε τη στρατηγική του, ότι μπορούν να λύσουν τα δολοφονικά αδιέξοδα που παράγουν οι ιδέες και οι πρακτικές της εξουσίας.
Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε έμπρακτα αλληλέγγυοι. Ας το θυμούνται όλοι αυτό.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ/ΙΣΣΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ/ΙΣΣΩΝ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας»
Στη δράση στήριξης «του απελευθερωτικού αγώνα στο Κουρδιστάν» συμμετείχαν 12 συνολικά άτομα, μέλη της ΕΠΘ και του Ρουβίκωνα, τα οποία προσήχθησαν στο Αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης - σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία.
Στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα εμφανίζονται τα άτομα να εισέρχονται εύκολα στον αύλειο χώρο και να ξεδιπλώνουν πανό για την τουρκική πολεμική επιχείρηση στη Συρία, φωνάζοντας συνθήματα για την αλληλεγγύη των λαών.
Δείτε το βίντεο που αναρτήθηκε στο Youtube:
Διαβάστε το κείμενο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την εισβολή:
«ΕΠΘ-Ρουβίκωνας | Εισβολή στο Τούρκικο προξενείο στη Θεσσαλονίκη
Γιατί στηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον απελευθερωτικό αγώνα στο Κουρδιστάν.
Η ιστορία της μέσης Ανατολής είναι αυτή των πολέμων, της τρομοκρατίας, κρατικής και θρησκευτικής, της σύγκρουσης υπερδυνάμεων και περιφερειακών ιμπεριαλισμών. Έτσι είναι εδώ και δεκαετίες κι έτσι συνεχίζει έως και σήμερα με επίκεντρο τον Συριακό εμφύλιο. Κι όμως κάτι έχει αλλάξει.
Μέσα στον ζόφο των δικτατοριών, της τζιχάντ, του Ισραήλ, των Αμερικάνων, των Ρώσων, της Τουρκίας του Ερντογάν ένας λαός και οι πολιτικοστρατιωτικές οργανώσεις που γεννήθηκαν στους κόλπους του, κάνει την διαφορά.
Για να το πούμε ξεκάθαρα: αν το Κουρδικό κίνημα σε Συρία και Τουρκία ήταν μια συνηθισμένη υπόθεση καταπιεσμένου λαού που ζητάει την άρση της εθνικής καταπίεσης και τη δημιουργία ενός δικού του κράτους, θα εκφράζαμε τη συμπάθειά μας. Η εθνική καταπίεση είναι μια βαριά μορφή καταπίεσης, δεν μπορούμε παρα να χαιρετίσουμε κάθε λαό που αγωνίζεται, αλλά μέχρι εκεί. Άλλο ένα κρατίδιο στην περιοχή, περισσότερο ή λιγότερο αστικοδημοκρατικό δεν σημαίνει και πολλά. Η μία καταπίεση θα διαδεχτεί την άλλη, τις χειρότερες σφαγές και στην μέση Ανατολή και παντού συνήθως τις κάνουν ομοεθνείς και ομόδοξοι, αν μη τι άλλο 8 χρόνια εμφυλίου στην Συρία το έχουν αποδείξει.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το Κουρδικό κίνημα, τον αγώνα του PKK στην Τουρκία, τον αγώνα των μονάδων προστασίας του λαού και γυναικών (YPG/YPJ) στη Συρία. Κι αυτό γιατί επέλεξαν έναν άλλο δρόμο προς την απελευθέρωση από το να βάλουν μια ελίτ βολεμένων ομοεθνών τους να κάνει κουμάντο μέσω του κράτους, όπως συνήθως κάνουν οι εθνικοαπελευθερωτικοί πόλεμοι πίσω από τα μεγάλα λόγια.
Το να μιλάς για ισότητα και φεμινισμό είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να εξασφαλίζεις τη θρησκευτική ελευθερία είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να σταθείς απέναντι στο θρησκευτικό σκοτάδι χωρίς να εκπροσωπείς ένα άλλο θρησκευτικό σκοτάδι είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να προσπαθείς να εντάξεις αλλοεθνείς και αλλόδοξους στο κίνημά σου είναι κοσμογονία στη Μέση Ανατολή. Το να είσαι μια καταπιεσμένη εθνότητα και αντί να ζητάς δικό σου κράτος να αγωνίζεσαι ένοπλα για αυτονομία μέσα από ένα πολυφυλετικό κοινοτικό σύστημα με αμεσοδημοκρατικά στοιχεία είναι κοσμογονία για όλο τον κόσμο.
Αυτά υπερασπιζόμαστε στον Κουρδικό αγώνα. Για αυτά επαναστάτες από όλο τον κόσμο πάνε και πολεμούν και πεθαίνουν στις ερήμους της Συρίας. Για αυτή την προοπτική που κατάφερε να ανθίσει στο πιο αφιλόξενο για αυτή μέρος του πλανήτη. Για αυτό τον λόγο, και με συνείδηση του συμβολικού μεγέθους της παρέμβασής μας επιλέξαμε αυτή την δράση.
Δεν είμαστε ούτε αφελείς, ούτε ψάχνουμε ένα διεθνή αγώνα να γατζώσουμε τυφλά τις ανατρεπτικές μας ελπίδες. Εδώ και δεκαετίες το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα έχει χτίσει διαύλους πολιτικής και αγωνιστικής κοινότητας με το ηρωικό Τουρκικό και Κουρδικό κίνημα. Εχουμε βρεθεί μαζί με αυτόν τον κόσμο σε αγώνες και κάποιοι από εμάς έχουν πολεμήσει στο πλευρό τους. Ξέρουμε καλά για τι μιλάμε.
Το κίνημα αυτό βρέθηκε στο επίκεντρο του πλέον βάρβαρου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Βρέθηκε να έχει απέναντί του τους πάντες. Πολέμησε και νίκησε τις ορδές του ένοπλου παπαδαριού της Τζιχάντ, βρέθηκε απέναντι στην δικτατορική κυβέρνηση της Συρίας του Άσσαντ, στον Τουρκικό γενοκτονικό ιμπεριαλισμό. Βρέθηκε στην μέγγενη της Ρωσοαμερικανικής διένεξης. Υποχρεώθηκε σε τακτικές συμμαχίες. Γιατί ήταν ένα κίνημα που πραγματοποιούσε τον αγώνα του στο πεδίο κι όχι σε δοκιμαστικούς σωλήνες ιδεολογικής καθαρολογίας. Ασφαλώς και περίμεναν ότι οι ΗΠΑ στο τέλος θα τους πουλήσουν. Ασφαλώς και δεν έχει κανέναν νόημα να κακίσουμε μια υπερδύναμη γιατί δεν είχε «ηθικές αξίες» και εγκατέλειψε τους «συμμάχους της».
Και ασφαλώς οι Κούρδοι γνωρίζουν ότι και η νέα συμφωνία με τους Ρώσους (ο Ασσαντ πλέον και η κυβέρνησή του δεν είναι παρά μια ασήμαντη μαριονέτα) θα οδηγήσει σε νέα πουλήματα, σε νέα δεινά. Αλλά οι νεκροί δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Ο Κουρδικός λαός στην Συρία πρέπει να επιβιώσει για να μπορεί να συνεχίσει να ελπίζει. Αυτή είναι πάντα η ιστορία των κινημάτων που πραγματοποιούν μια επανάσταση σε σχέση με αυτά που απλά μιλάνε για μια επανάσταση.
Το παιχνίδι του Τουρκικού κράτους είναι τρομακτικό όσο και κοινότοπο στους εθνικούς ανταγωνισμούς. Ο στόχος του είναι να μεταφέρει μερικά εκατομμύρια δυστυχισμένους πρόσφυγες που ζουν στην Τουρκία στις κουρδικές περιοχές. Πληθυσμούς που αναγκαστικά ελέγχει και θα τους χρησιμοποιήσει σαν εργαλεία πληθυσμιακής αλλοίωσης, σαν μέσο για τον διωγμό των Κούρδων και την εθνική του επέκταση. Μην ακούτε τις δήθεν διαμαρτυρίες των κρατών σε Ευρώπη και Ελλάδα κατά του τούρκικου επεκτατισμού. Εκτός από συμβόλαια δισεκατομμυρίων ευρώ των Ευρωπαίων καπιταλιστών με την Τουρκία, στην πραγματικότητα οι καθεστωτικοί προσεύχονται για την νίκη του Τουρκικού στρατού. Μόνο με μια τέτοια νίκη η ρατσιστική και ξενοφοβική Ευρώπη και η Ελλάδα «θα γλιτώσει» από τις μάζες προσφύγων που έχουν γίνει το πλέον απάνθρωπο εργαλείο εξωτερική πολιτικής του Ερντογάν.
Την στιγμή αυτή το Κουρδικό κίνημα αναγκάστηκε να προσφύγει στη Ρωσια για να επιβιώσει. Κανείς δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω από τα ιμπεριαλιστικά νταλαβέρια και ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι του καθένα. Το βέβαιο είναι ότι ο Κουρδικός λαός στην Συρία θα δει ένα μέρος της γης που κατοικεί να εθνοκαθάρεται από τον Τουρκικό στρατό, βλέπει ήδη εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδων να ξεριζώνονται και σύντομα θα δει την καταπίεση και την επιβολή από τον Ασσαντ και τους Ρώσους. στα δικαιώματα που ένοπλα κατέκτησε. Θα επιβιώσει αλλά νέα δεινά κατευθύνονται προς το μέρος του. Και σε αυτά τα δεινά, όπως και στα προηγούμενα, όπως και στα σημερινά, θα σταθούμε στο πλευρό του.
Αυτή την στιγμή ο εχθρός είναι το τουρκικό κράτος και ενάντια σε αυτόν στρεφόμαστε. Το ίδιο θα στραφούμε ενάντια και στους μελλοντικούς εχθρούς. Γιατί αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η επιβίωση μιας εθνικής ομάδας. Είναι μια αχτίδα φωτός στο μέρος που κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι. Είναι μια ελπίδα για όλο τον κόσμο. Η ελπίδα ότι μπορείς να κατανικήσεις τις εθνικοθρησκευτικές καταπιέσεις χωρίς να τις αναπαράγεις, η ελπίδα που δίνουν οι ελευθεριακές ιδέες, από τις οποίες το Κουρδικό κίνημα εμπνεύστηκε τη στρατηγική του, ότι μπορούν να λύσουν τα δολοφονικά αδιέξοδα που παράγουν οι ιδέες και οι πρακτικές της εξουσίας.
Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε έμπρακτα αλληλέγγυοι. Ας το θυμούνται όλοι αυτό.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ/ΙΣΣΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ/ΙΣΣΩΝ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας»
