Ούτε θέσφατα είναι οι διαπιστώσεις των ιατροδικαστών ούτε οι ίδιοι είναι αλάνθαστοι επιστήμονες στο λειτούργημά τους, αλλά αυτοί πρέπει να τηρούν πάντα τους κανόνες της δεοντολογίας στις δημόσιες δηλώσεις τους.

Αυτό τονίζει σήμερα στα parapolitika.gr ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας (ΕΙΕ) Γρηγόρης Λέων, σε μία συνέντευξη, με αφορμή το τραγικό λάθος ενός ιατροδικαστή, σχετικά με τα αίτια του θανάτου του 11 μηνών βρέφους στο νοσοκομείο παίδων της Αθήνας «Π. και Α. Κυριακού».

- Κύριε πρόεδρε, ο ιατροδικαστής, ο οποίος έκανε το πρόσφατο τραγικό λάθος σχετικά με την νεκροψία στο 11 μηνών βρέφος, θεωρείται ένας έμπειρος και προσεκτικός επαγγελματίας. Τι πιστεύετε ότι προκάλεσε αυτό το λάθος;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ιατροδικαστές οι οποίοι συμμετείχαν στην ιατροδικαστική διερεύνηση του άτυχου βρέφους είναι έμπειροι συνάδελφοι που έχουν χειριστεί σημαντικό αριθμό υποθέσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορώ να ερμηνεύσω τις άστοχες, βεβιασμένες και, όπως αποδείχθηκε, λανθασμένες δηλώσεις που έκαναν δημόσια.

- Μήπως, κατά τη γνώμη σας, θα έπρεπε να καθιερωθεί οι όποιες δηλώσεις των ιατροδικαστών να πραγματοποιούνται μόνον εφόσον έχει καταρτισθεί το πόρισμα και έχουν μπει και οι υπογραφές;

Για να διευκρινίσουμε, οι ιατροδικαστές των δημοσίων υπηρεσιών, ως πραγματογνώμονες, οφείλουν τα αποτελέσματα των εξετάσεών τους να τα κοινοποιούν στην εντολοδότρια αρχή τους. Δηλαδή, για να το πούμε απλά, ο ιατροδικαστής αν έχει λάβει εντολή από ένα αστυνομικό τμήμα θα πρέπει το πόρισμά του να το παραδώσει στο ίδιο το τμήμα.

Σε κάθε περίπτωση, οι όποιες δηλώσεις γίνονται από ιατροδικαστές θα πρέπει να τηρούν τους κανόνες της δεοντολογίας, και κυρίως να περιορίζονται σε βασικά στοιχεία και μόνο εφόσον τα στοιχεία αυτά είναι πλήρως τεκμηριωμένα.

- Η κοινωνική κατακραυγή, την οποία προκάλεσαν οι πρόωρες δηλώσεις του συναδέλφου σας, έχει επιπτώσεις στον κάδο σας; Είχατε αντιδράσεις, οι οποίες απαξιώνουν το έργο του ιατροδικαστή;

Πράγματι, οι δημόσιες δηλώσεις των ιατροδικαστών είχαν έντονο κοινωνικό αντίκτυπο και αν κάποιος παρακολουθούσε τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα έβλεπε ότι η όλη υπόθεση έτεινε να λάβει διαστάσεις κοινωνικής έκρηξης.

Προφανώς και τέτοιες δηλώσεις έχουν επίπτωση γενικότερα σε έναν επιστημονικό κλάδο. Ειδικά όμως, στη συγκεκριμένη υπόθεση, τόσο η επιστημονική μας εταιρεία, όσο και οι συνδικαλιστές συνάδελφοι του υπουργείου Δικαιοσύνης με την αντίδρασή μας, νομίζω ότι καταδείξαμε ότι το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν μεμονωμένο και δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την πορεία της επιστήμης στη χώρα μας, η οποία αδιαμφισβήτητα τείνει συνεχώς βελτιούμενη.

- Μας δίνει το δικαίωμα αυτή η υπόθεση να σκεφθούμε ότι ακόμη και η εργασία των ιατροδικαστών δεν είναι ένα έργο το οποίο δεν περιλαμβάνει και λάθη; Είχαμε συνηθίσει να ακούμε ως θέσφατα τις απόψεις των συναδέλφων σας…

Να διευκρινίσουμε ότι οι επιστημονικές απόψεις κρίνονται ελεύθερα από το κάθε δικαστήριο. Επίσης, πρέπει να τονίσουμε ότι η νομοθεσία μάς δίνει τη δυνατότητα όχι μιας και μοναδικής πραγματογνωμοσύνης αλλά και διορισμού τεχνικών συμβούλων ή και περισσότερων πραγματογνωμόνων.

Συνεπώς, οι απόψεις των ιατροδικαστών δεν κρίνονται ως θέσφατα. Αν και σίγουρα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, το δικαστικό μας σύστημα έχει προβλέψει δικλείδες ασφαλείας, ώστε τελικά να αποδίδεται δικαιοσύνη.

- Κύριε πρόεδρε, είναι τόσο ατιμωτικό να ζητήσει ο συνάδελφός σας δημοσίως συγγνώμη για το τραγικό λάθος του, όπως του ζητεί η οικογένεια του 11 μηνών βρέφους; Δεν θα ήταν η συγγνώμη μία κάθαρση, εάν, μάλιστα, συνοδευόταν επίσης από τις απαραίτητες εξηγήσεις σχετικά με το τι πήγε στραβά;

Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι ο συνάδελφός μας βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση. Είμαι βέβαιος ότι έχει αντιληφθεί πλήρως το σφάλμα του. Όμως, είναι αποκλειστικά δικό του δικαίωμα το αν και πότε θα ζητήσει δημόσια συγγνώμη.

- Είναι, πράγματι, η πρώτη φορά κατά την οποία πέφτουμε πάνω σε λάθος του ιατροδικαστή ή στην ιστορία του λειτουργήματός σας μπορείτε να θυμηθείτε αντίστοιχη περίπτωση στο παρελθλόν;

Όταν εργαζόμαστε σε έντονους και δύσκολους ρυθμούς ως ιατροδικαστές, είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή να υπάρξει κάποια παράλειψη.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, αν μου επιτρέπεται, η σημαντικότερη παράλειψη δεν ήταν αυτή της λήψης του ιστορικού, καθώς αυτό θα μπορούσε να γίνει και σε δεύτερο χρόνο και μέχρι τη σύνταξη της εκθέσεως.

Το κυρίως σφάλμα ήταν η δημόσια δήλωση περί σεξουαλικής κακοποίησης όταν δεν υπήρχαν τα απαραίτητα στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός. Αυτό που ελπίζουμε, είναι το πάθημα να μας γίνει μάθημα και να είμαστε όλοι μας πολύ πιο προσεκτικοί στο μέλλον.