Πέρα από τον σεβασμό πού απαιτείται, λόγω του θεσμικού του αξιώματος, είναι γεγονός ότι η τοποθέτηση του κ. Χάρη Λακαφώση, κατά τη διάρκεια της ημερίδας «Διαφάνεια στον Αθλητισμό» όπου ήταν εκ των ομιλητών, μου προκάλεσε έντονο προβληματισμό. Ο κ. Λακαφώσης, αναφέρθηκε στο ποδόσφαιρο, όχι βεβαίως σαν άθλημα, αλλά σαν χώρο γενικότερα και ευρύτερα, όπου αναπτύσσονται και εκδηλώνονται διάφορες δράσεις διαφόρων, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε ευρύτερο χώρο, αθλητικό ή κοινωνικό.

Ας δούμε όμως τι ακριβώς καταλόγισε στον ποδοσφαιρικό χώρο ο κ. Λακαφώσης στο επίμαχο σημείο της ομιλίας του :

«Στο χώρο του ποδοσφαίρου τα στόματα κρατιούνται κλειστά. Μάρτυρες εκβιάζονται, μαγαζιά καίγονται. Δεν ξέρουμε ότι και στον χώρο του ποδοσφαίρου το οργανωμένο έγκλημα καλά κρατεί ; Μπράβοι, νονοί της νύχτας ; Δεν τα γνωρίζουμε αυτά ; Διαιτητές πού εκβιάζονται, λοιδορούνται, στοχοποιούνται. Μεγάλο μου παράπονο. Οσες φορές έχω σκεφτεί να ζητήσω βοήθεια από κάποιους πού έχουν θέσεις στους μηχανισμούς διοίκησης του αθλητισμού – και ξέρω ότι ξέρουν – έχω συναντήσει άρνηση».

Προβληματίζομαι : Ο κ. Λακαφώσης μας παρουσίασε ένα χώρο σήψης και σαπίλας, πού προσπάθησε να τεκμηριώσει με παραδείγματα από απόμακρο χρόνο. Μας ανέφερε καταστάσεις πού δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά, τώρα, πέρυσι, πρόπερσι, πριν από δέκα χρόνια κ.λ.π. Μας ανέφερε πράγματα και καταστάσεις πού ΥΠΗΡΧΑΝ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ και ( δυστυχώς, αν κρίνουμε από τα λεγόμενά του θα συνεχίσουν να υπάρχουν ) ανέκαθεν.

Ο χώρος του ποδοσφαίρου, είναι ακριβώς αυτό πού αναφέρεται : Χώρος του αθλήματος του ποδοσφαίρου. Το αν σ’ αυτό τον χώρο παρασιτοβιούν ή κατοικοεδρεύουν διάφοροι με εγκληματική δραστηριότητα τύποι, δεν είναι πρόβλημα του χώρου του ποδοσφαίρου. Είναι πρόβλημα της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, εκλεκτό μέρος της οποίας είναι και ο εισαγγελικός θεσμός.

Η περιγραφή λοιπόν πού μας έκανε ο κ. Λακαφώσης, μπορεί να είναι θαυμάσια ως περιγραφή, αλλά δεν θίγει το ποδόσφαιρο και το χώρο του. Θίγει άμεσα και έντονα, τον χώρο του καταλογισμού και απονομής Δικαιοσύνης. Μπορεί, όντως, όλα όσα ανέπτυξε ο Εισαγγελέας να είναι υπαρκτά, να είναι χρόνια νοσηρές καταστάσεις. Όμως η ύπαρξη, η συντήρηση και η εμμονή τους, οφείλονται στη δυσλειτουργία του θεσμού της Δικαιοσύνης και γενικότερα της έννομης τάξης στη χώρα μας.

Το ότι δεν ανοίγουν τα στόματα, δεν έχει καμία σχέση με τους κανόνες ποδοσφαίρου, αλλά με τους κανόνες της «νύχτας». Η «νύχτα» και το «Δίκαιό» της ( αν τολμήσουμε να το τοποθετήσουμε έτσι ) είναι το πρόβλημα, δεν είναι το ποδόσφαιρο. Ποιος θα το αντιμετωπίσει, αυτό το πρόβλημα λοιπόν ; Ποιος είναι ο εντεταλμένος θεσμικά και νομικά να το καταπολεμήσει ; Φυσικά, ο εισαγγελέας, η εισαγγελική αρχή. Τι μας το λέει και μας το επισημαίνει λοιπόν ο κ. Λακαφώσης ; Για να ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΟΥΜΕ εντελώς από το πώς εμφανίζεται ΑΝΗΜΠΟΡΗ η ελληνική Δικαιοσύνη να αντιμετωπίσει τους κακοποιούς και τις νοσηρότητες στο ΣΥΣΤΗΜΑ πού απαγορεύουν στους φιλόδοξους, ρομαντικούς και άμεμπτους δικαστικούς να έχουν επιτυχίες ;

Για όλα αυτά, η ομιλία του κ. Λακαφώση με προβλημάτισε και εν τέλει, με απογοήτευσε. Το ποδόσφαιρο, δεν έχει καμία σχέση με την ύπαρξη κακοποιών στοιχείων στον ευρύτερο χώρο του. Πρόκειται για δυσλειτουργία του συστήματος, πού ξεκινάει βεβαίως - όπως όλες οι δυσλειτουργίες – από την πολιτική – νομοθετική εξουσία. Και αυτά τα γνωρίζει ο κάθε δικαστικός, καλύτερα από εμένα.

Θύμα χωρίς δικαίωση εδώ και δεκαέξι χρόνια !

Να προσθέσω, για τον απαισιόδοξο κ. Εισαγγελέα, ότι και εγώ προσωπικά, πριν από δεκαέξι χρόνια ( 28 Ιανουαρίου 1998 ) έπεσα θύμα γκανγκστερικής επιθέσεως με ξυλοδαρμό έξω από το σπίτι μου και μπροστά στα μάτια της συζύγου και των παιδιών μου. Και τα συμβάντα έχουν καταγραφεί και τα δημοσιεύματα υπάρχουν. Φυσικά, επρόκειτο για μία βίαιη προσπάθεια ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΩΝ στοιχείων, τρομοκρατώντας με να φιμώσουν την δημοσιογραφική μου πέννα.

Τα χρόνια πέρασαν. Προσωπικά, κάποια στιγμή ΕΜΑΘΑ περί του ποιοι, πως και γιατί. Οσα έμαθα, τα κατέθεσα στην Ασφάλεια ενυπογράφως. Ανέφερα ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ και ΤΑ ΠΑΝΤΑ, όλες όσες πληροφορίες είχα.

Φυσικά, δεν έγινε τίποτα. Ούτε και τώρα βεβαίως ( άλλωστε ο πρωταγωνιστής – ηθικός αυτουργός πρόεδρος ΠΑΕ έχει αποβιώσει ) περιμένω ότι κάτι θα μπορούσε να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως, τα συμπεράσματά μου τα έχω βγάλει προ καιρού. Το πρόβλημα, δεν ανήκει στον ποδοσφαιρικό χώρο. Ανήκει σε ΠΟΛΛΟΥΣ άλλους. Και – λυπάμαι πού το λέω – ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ απ’ όλους, στον χώρο της Δικαιοσύνης …

Μανώλης Γαβαθιώτης