Θεονύμφη: Πώς η τραγουδίστρια - μοναχή έχασε το ησυχαστήριό της στο Κορωπί
Άγρια μάχη για το Μοναστήρι
Ένα νέο χτύπημα ήρθε να προστεθεί στη ζωή της Μαίρης Αλεξοπούλου, νυν ηγουμένης Θεονύμφης, η οποία έχασε το ησυχαστήριό της στο Κορωπί, που δεν ήταν άλλο από το σπίτι που κάποτε στέγαζε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Η γλυκιά τραγουδίστρια, που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό όταν το 1968 τραγούδησε την ελληνική διασκευή του ιταλικού τραγουδιού «Λα Μπάμπολα», είχε συγκλονίσει με την απόφασή της να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να ακολουθήσει το δρόμο του μοναχισμού, όταν το 1984 σ’ ένα σφοδρό τροχαίο έχασε την πρωτότοκη κόρη της, λίγες μόλις ημέρες πριν η κοπέλα φύγει στο εξωτερικό για σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες.
Μέχρι τα 42 της χρόνια ζούσε μια ονειρεμένη ζωή. Όμως, ο θάνατος της 18χρονης Κωνσταντίνας «γονάτισε» τη Μαίρη Αλεξοπούλου που στράφηκε στον Θεό για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Με απόφασή του το ΣτΕ έλαβε τέλος στη δικαστική της διαμάχη με το μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, που πλέον της ζητά να εγκαταλείψει το χώρο που με προσωπικά της έξοδα αφιέρωσε στον Θεό. Μαζί της πρέπει να φύγουν από το Ιερό Ησυχαστήριο Κοιμήσεως της Θεοτόκου και τέσσερις μοναχές προερχόμενες από τη Γερμανία.
Ο μητροπολίτης την έπαυσε από ηγουμένη
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος ζήτησε με τρία πρωτόκολλα, τον περασμένο Απρίλιο, την απομάκρυνση από το χώρο όχι μόνο της Θεονύμφης αλλά και των 4 μοναχών από τη Γερμανία, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, οι αντιεκκλησιαστικές συμπεριφορές τους «είχαν προξενήσει αναστάτωση στην Εκκλησία της Ελλάδος».
Με το πρώτο πρωτόκολλο έπαυε τη μοναχή από τη θέση της καθηγουμένης του Ιερού Ησυχαστηρίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορωπίου και διόριζε ως τοποτηρήτρια τη μοναχή Σαλώμη, από την Ιερά Μονή Παντανάσσας Κερατέας. Με το δεύτερο, διέτασσε τη μοναχή Θεονύμφη να παραδώσει τα κλειδιά των εξωτερικών θυρών και του ναού, καθώς και τη σφραγίδα και τα βιβλία του ησυχαστηρίου, ενώ ταυτόχρονα απαγόρευσε να εισέρχονται σε αυτό άντρες ή γυναίκες μοναχοί άλλης εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας. Και με το τρίτο πρωτόκολλο παρήγγειλε να απομακρυνθούν άμεσα από το ησυχαστήριο τέσσερις μοναχές προερχόμενες από τη Γερμανία, για «εκκλησιολογικού χαρακτήρα αιτίες».
Ωστόσο, οι τέσσερις μοναχές είχαν εγγραφεί στο Μοναχολόγιο του Ησυχαστηρίου, αφού προηγουμένως η μοναχή, η οποία εκτελούσε χρέη Γεροντίας, είχε απορρίψει τις ενστάσεις του εν λόγω μητροπολίτη ως προς την εγγραφή τους, με το αιτιολογικό ότι στερούνται νομικού και πραγματικού ερείσματος.
Για την παύση από τα καθήκοντα της μοναχής Θεονύμφης, σύμφωνα με το protothema.gr, ο κ. Νικόλαος επικαλέστηκε ότι ενώ της είχε απαγορεύσει να περάσουν την πόρτα του Ησυχαστηρίου οι τέσσερις μοναχές, εκείνη έστειλε επιστολές πρόσκλησης σε αυτές και στη συνέχεια τις δέχθηκε. Στο ίδιο έγγραφο ανέφερε ότι οι τέσσερις μοναχές έχουν «προβληματικό εκκλησιαστικό παρελθόν», το οποίο το συνδέει με τον πνευματικό τους πατέρα, αρχιμανδρίτη Διονύσιο Καλαμπόκα, υπό την πνευματική καθοδήγηση του οποίου βρίσκονται. Προσθέτει δε ότι ο Διονύσιος Καλαμπόκας έχει τεθεί σε αργία από το Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο, όπως και ότι του έχει επιβληθεί και άλλη ποινή προσωρινής αργίας 7,5 μηνών.
«Εποφθαλμιά το εν λόγω ακίνητο»
Οι μοναχές προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση των πρωτοκόλλων, λέγοντας ότι οι περιορισμοί που τέθηκαν για τη λειτουργία του Ησυχαστηρίου παραβιάζουν τη θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία του συνεταιρισμού, τα οποία κατοχυρώνονται τόσο από το Σύνταγμα όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σε άλλο σημείο μάλιστα αναφέρουν ότι κατά κατάχρηση εξουσίας ο μητροπολίτης αποτρέπει τη στελέχωση του Ησυχαστηρίου, αφού εποφθαλμιά το εν λόγω ακίνητο (του Ησυχαστηρίου) και επιθυμεί να το σφετεριστεί μετά το θάνατο της μοναχής Θεονύμφης, προκειμένου να το μετατρέψει ενδεχομένως σε ιδιωτική βίλα. Όμως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε από το ΣτΕ ως αναπόδεικτος.
Λίγο πριν συζητηθεί η αίτηση ακύρωσης στο Δ’ Τμήμα του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η μοναχή Θεονύμφη παραιτήθηκε από το δικόγραφο. Η δικαστική διαμάχη συνεχίστηκε με τις μοναχές από τη Γερμανία. Οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν όλους τους ισχυρισμούς των μοναχών ως αβάσιμους, απαράδεκτους και στηριζόμενους σε εσφαλμένη προϋπόθεση.
Ποια είναι η Μαίρη Αλεξοπούλου
Κόρη πολύτεκνης οικογένειας από το Περιστέρι, αγαπούσε από μικρή τη μουσική. Η μητέρα της άλλωστε προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια, με εκείνη να παίζει από μικρή μαντολίνο. Ωστόσο, συνάντησε την άρνηση του πατέρα της όταν εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει τραγουδίστρια.
Ο πατέρας της Μαίρης Αλεξοπούλου, επίτροπος τότε στη Μητρόπολη Περιστερίου, δεν ήθελε η κόρη του να ασχοληθεί ούτε με το χορό ούτε με το τραγούδι. Μάλιστα, λέγεται πως είχε τέτοια πίστη, που όταν μιλούσε στα παιδιά του για τον Θεό, τα δάκρυά του έτρεχαν ποτάμι.
Τελικά, κάποιοι φίλοι μουσικοί του παππού της τον έπεισαν για το ταλέντο της κόρης του στο τραγούδι, ενώ ένας από αυτούς κέρδισε την εμπιστοσύνη του και την πήρε μαζί του σε μια ορχήστρα στη «Χωριάτικη Ταβέρνα» της Εκάλης.
Από κει και πέρα μεσουράνησε τις δεκαετίες του ‘60 και του ’70 ως μία από τις πλέον ακριβοπληρωμένες τραγουδίστριες στις μεγαλύτερες αθηναϊκές πίστες, όπως «Δειλινά», «Αστέρια», «Παλιά Αθήνα», «Κάστρο», «Βράχος» κ.ά. Εμφανίστηκε δίπλα σε μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Γιώργος Κατσαρός αλλά και ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Βογιατζής, ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς, η Μπέσσυ Αργυράκη.
Η ζωή της νύχτας δεν της άρεσε και πάντα διατηρούσε μέσα της ασίγαστη την αγάπη της στον Θεό. Όταν τελείωνε τις εμφανίσεις της στα νυχτερινά κέντρα, πήγαινε κατευθείαν στο σπίτι της γιατί της άρεσε η ησυχία. Δεν κάπνισε ποτέ, δεν έπινε αλκοόλ, ενώ όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει: «Όλα τα ερωτικά τραγούδια που έλεγα στην πίστα τα αφιέρωνα στον Θεό. Προσπαθούσα μέσα από τον προβολέα να πάει στον ουρανό. Τόσο πολύ Τον αγαπούσα».
Η μέρα που της άλλαξε τη ζωή
Παντρεύτηκε ένα γνωστό επιχειρηματία με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες, την Κωνσταντίνα και την Ελευθερία. Μετά το γάμο της σταμάτησε τις εμφανίσεις της στα νυχτερινά κέντρα, παρά το γεγονός ότι ήταν η εποχή που είχε τραγουδήσει την «Μπάμπολα» και ο κόσμος την είχε αγαπήσει πολύ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, λόγω οικονομικών δυσκολιών του συζύγου της, επέστρεψε στις πίστες, ενώ παράλληλα είχε ξεκινήσει να υλοποιεί μια καινοτόμο για την εποχή της ιδέα, αυτή της δημιουργίας καταστημάτων που πουλούσαν αποκλειστικά υγιεινές τροφές.
Σε ένα τέτοιο κατάστημα, στην Κηφισιά, εργαζόταν και η 18χρονη κόρη της Κωνσταντίνα. Προς τα εκεί κατευθυνόταν, μάλιστα, το μοιραίο πρωινό που σε μια στροφή της Αγίας Μαρίνας βρήκε ακαριαίο θάνατο, όταν ένα φορτηγό έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό της, από την πλευρά του οδηγού.
Η είδηση του θανάτου της νεαρής κοπέλας διαδόθηκε αστραπιαία, ωστόσο ουδείς τολμούσε να το πει στη μητέρα της, όπως είχε αποκαλύψει η ίδια η Μαίρη Αλεξοπούλου, σε παλαιότερη συνέντευξή της. «Την ώρα του δυστυχήματος κοιμόμουν. Είδα στον ύπνο μου ότι άνοιξε ο ουρανός και έπεσε ο σταυρός του Χριστού πάνω στο μέτωπό μου. Σηκώθηκα και με πονούσε το κεφάλι μου. Εκείνη την ώρα είδα τον κηπουρό μας και του είπα το όνειρο. Εκείνος απόρησε. Μου είπε ότι το παιδί δεν είχε πάει στο μαγαζί».
Σαν να είχε προαίσθημα, αμέσως πήρε τηλέφωνο την Αστυνομία για να ρωτήσει αν είχε συμβεί κάποιο ατύχημα. Και η απάντηση που έλαβε από το τηλέφωνο ήταν: «Η κόρη σας, κυρία μου, είναι νεκρή».
Γυρνώντας πίσω σε εκείνη την ημέρα, θυμάται ότι βγήκε στη βεράντα και είδε ξαφνικά από ένα σύννεφο να πέφτουν χοντρές σταγόνες. Εκείνη την ώρα γύρισε το κεφάλι της στον ουρανό και είπε: «Θεέ μου, κλαις κι εσύ μαζί μου;».
Σύμφωνα με την ίδια, ο Θεός ήταν που τη βοήθησε να βγει από το πένθος της. Έβαλε τέλος στην καριέρα της και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο από τον άντρα της και να μείνει με την άλλη της κόρη, την Ελευθερία.
Η μοναχή Θεονύμφη
Εγκατέλειψε οριστικά τα φώτα της δημοσιότητας το 1986. Πηγαίνει καθημερινά στην εκκλησία και δύο χρόνια αργότερα γίνεται μοναχή. Αρχικά ρασοφόρα, στη συνέχεια μεγαλόσχημη και, τέλος, ήρθε η ηγουμενική ενθρόνισή της. Το 1992, με δικά της χρήματα μετέτρεψε το σπίτι της στο Ιερό Ησυχαστήριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λαμπρικών Κορωπίου στην Αττική. Αρχικά, έχτισε ένα μικρό εκκλησάκι και στη συνέχεια μια μεγάλη εκκλησία. Εκεί εξελίχθηκε σε καθηγουμένη, μοναχή Θεονύμφη. Μάλιστα, σύμφωνα με το καταστατικό του Ησυχαστηρίου του έτους 1996, είναι ισόβια ηγουμένη.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
Μέχρι τα 42 της χρόνια ζούσε μια ονειρεμένη ζωή. Όμως, ο θάνατος της 18χρονης Κωνσταντίνας «γονάτισε» τη Μαίρη Αλεξοπούλου που στράφηκε στον Θεό για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Με απόφασή του το ΣτΕ έλαβε τέλος στη δικαστική της διαμάχη με το μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, που πλέον της ζητά να εγκαταλείψει το χώρο που με προσωπικά της έξοδα αφιέρωσε στον Θεό. Μαζί της πρέπει να φύγουν από το Ιερό Ησυχαστήριο Κοιμήσεως της Θεοτόκου και τέσσερις μοναχές προερχόμενες από τη Γερμανία.
Ο μητροπολίτης την έπαυσε από ηγουμένη
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος ζήτησε με τρία πρωτόκολλα, τον περασμένο Απρίλιο, την απομάκρυνση από το χώρο όχι μόνο της Θεονύμφης αλλά και των 4 μοναχών από τη Γερμανία, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, οι αντιεκκλησιαστικές συμπεριφορές τους «είχαν προξενήσει αναστάτωση στην Εκκλησία της Ελλάδος».
Με το πρώτο πρωτόκολλο έπαυε τη μοναχή από τη θέση της καθηγουμένης του Ιερού Ησυχαστηρίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορωπίου και διόριζε ως τοποτηρήτρια τη μοναχή Σαλώμη, από την Ιερά Μονή Παντανάσσας Κερατέας. Με το δεύτερο, διέτασσε τη μοναχή Θεονύμφη να παραδώσει τα κλειδιά των εξωτερικών θυρών και του ναού, καθώς και τη σφραγίδα και τα βιβλία του ησυχαστηρίου, ενώ ταυτόχρονα απαγόρευσε να εισέρχονται σε αυτό άντρες ή γυναίκες μοναχοί άλλης εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας. Και με το τρίτο πρωτόκολλο παρήγγειλε να απομακρυνθούν άμεσα από το ησυχαστήριο τέσσερις μοναχές προερχόμενες από τη Γερμανία, για «εκκλησιολογικού χαρακτήρα αιτίες».
Ωστόσο, οι τέσσερις μοναχές είχαν εγγραφεί στο Μοναχολόγιο του Ησυχαστηρίου, αφού προηγουμένως η μοναχή, η οποία εκτελούσε χρέη Γεροντίας, είχε απορρίψει τις ενστάσεις του εν λόγω μητροπολίτη ως προς την εγγραφή τους, με το αιτιολογικό ότι στερούνται νομικού και πραγματικού ερείσματος.
Για την παύση από τα καθήκοντα της μοναχής Θεονύμφης, σύμφωνα με το protothema.gr, ο κ. Νικόλαος επικαλέστηκε ότι ενώ της είχε απαγορεύσει να περάσουν την πόρτα του Ησυχαστηρίου οι τέσσερις μοναχές, εκείνη έστειλε επιστολές πρόσκλησης σε αυτές και στη συνέχεια τις δέχθηκε. Στο ίδιο έγγραφο ανέφερε ότι οι τέσσερις μοναχές έχουν «προβληματικό εκκλησιαστικό παρελθόν», το οποίο το συνδέει με τον πνευματικό τους πατέρα, αρχιμανδρίτη Διονύσιο Καλαμπόκα, υπό την πνευματική καθοδήγηση του οποίου βρίσκονται. Προσθέτει δε ότι ο Διονύσιος Καλαμπόκας έχει τεθεί σε αργία από το Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο, όπως και ότι του έχει επιβληθεί και άλλη ποινή προσωρινής αργίας 7,5 μηνών.
«Εποφθαλμιά το εν λόγω ακίνητο»
Οι μοναχές προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση των πρωτοκόλλων, λέγοντας ότι οι περιορισμοί που τέθηκαν για τη λειτουργία του Ησυχαστηρίου παραβιάζουν τη θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία του συνεταιρισμού, τα οποία κατοχυρώνονται τόσο από το Σύνταγμα όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σε άλλο σημείο μάλιστα αναφέρουν ότι κατά κατάχρηση εξουσίας ο μητροπολίτης αποτρέπει τη στελέχωση του Ησυχαστηρίου, αφού εποφθαλμιά το εν λόγω ακίνητο (του Ησυχαστηρίου) και επιθυμεί να το σφετεριστεί μετά το θάνατο της μοναχής Θεονύμφης, προκειμένου να το μετατρέψει ενδεχομένως σε ιδιωτική βίλα. Όμως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε από το ΣτΕ ως αναπόδεικτος.
Λίγο πριν συζητηθεί η αίτηση ακύρωσης στο Δ’ Τμήμα του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η μοναχή Θεονύμφη παραιτήθηκε από το δικόγραφο. Η δικαστική διαμάχη συνεχίστηκε με τις μοναχές από τη Γερμανία. Οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν όλους τους ισχυρισμούς των μοναχών ως αβάσιμους, απαράδεκτους και στηριζόμενους σε εσφαλμένη προϋπόθεση.
Ποια είναι η Μαίρη Αλεξοπούλου
Κόρη πολύτεκνης οικογένειας από το Περιστέρι, αγαπούσε από μικρή τη μουσική. Η μητέρα της άλλωστε προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια, με εκείνη να παίζει από μικρή μαντολίνο. Ωστόσο, συνάντησε την άρνηση του πατέρα της όταν εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει τραγουδίστρια.
Ο πατέρας της Μαίρης Αλεξοπούλου, επίτροπος τότε στη Μητρόπολη Περιστερίου, δεν ήθελε η κόρη του να ασχοληθεί ούτε με το χορό ούτε με το τραγούδι. Μάλιστα, λέγεται πως είχε τέτοια πίστη, που όταν μιλούσε στα παιδιά του για τον Θεό, τα δάκρυά του έτρεχαν ποτάμι.
Τελικά, κάποιοι φίλοι μουσικοί του παππού της τον έπεισαν για το ταλέντο της κόρης του στο τραγούδι, ενώ ένας από αυτούς κέρδισε την εμπιστοσύνη του και την πήρε μαζί του σε μια ορχήστρα στη «Χωριάτικη Ταβέρνα» της Εκάλης.
Από κει και πέρα μεσουράνησε τις δεκαετίες του ‘60 και του ’70 ως μία από τις πλέον ακριβοπληρωμένες τραγουδίστριες στις μεγαλύτερες αθηναϊκές πίστες, όπως «Δειλινά», «Αστέρια», «Παλιά Αθήνα», «Κάστρο», «Βράχος» κ.ά. Εμφανίστηκε δίπλα σε μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Γιώργος Κατσαρός αλλά και ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Βογιατζής, ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς, η Μπέσσυ Αργυράκη.
Η ζωή της νύχτας δεν της άρεσε και πάντα διατηρούσε μέσα της ασίγαστη την αγάπη της στον Θεό. Όταν τελείωνε τις εμφανίσεις της στα νυχτερινά κέντρα, πήγαινε κατευθείαν στο σπίτι της γιατί της άρεσε η ησυχία. Δεν κάπνισε ποτέ, δεν έπινε αλκοόλ, ενώ όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει: «Όλα τα ερωτικά τραγούδια που έλεγα στην πίστα τα αφιέρωνα στον Θεό. Προσπαθούσα μέσα από τον προβολέα να πάει στον ουρανό. Τόσο πολύ Τον αγαπούσα».
Η μέρα που της άλλαξε τη ζωή
Παντρεύτηκε ένα γνωστό επιχειρηματία με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες, την Κωνσταντίνα και την Ελευθερία. Μετά το γάμο της σταμάτησε τις εμφανίσεις της στα νυχτερινά κέντρα, παρά το γεγονός ότι ήταν η εποχή που είχε τραγουδήσει την «Μπάμπολα» και ο κόσμος την είχε αγαπήσει πολύ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, λόγω οικονομικών δυσκολιών του συζύγου της, επέστρεψε στις πίστες, ενώ παράλληλα είχε ξεκινήσει να υλοποιεί μια καινοτόμο για την εποχή της ιδέα, αυτή της δημιουργίας καταστημάτων που πουλούσαν αποκλειστικά υγιεινές τροφές.
Σε ένα τέτοιο κατάστημα, στην Κηφισιά, εργαζόταν και η 18χρονη κόρη της Κωνσταντίνα. Προς τα εκεί κατευθυνόταν, μάλιστα, το μοιραίο πρωινό που σε μια στροφή της Αγίας Μαρίνας βρήκε ακαριαίο θάνατο, όταν ένα φορτηγό έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό της, από την πλευρά του οδηγού.
Η είδηση του θανάτου της νεαρής κοπέλας διαδόθηκε αστραπιαία, ωστόσο ουδείς τολμούσε να το πει στη μητέρα της, όπως είχε αποκαλύψει η ίδια η Μαίρη Αλεξοπούλου, σε παλαιότερη συνέντευξή της. «Την ώρα του δυστυχήματος κοιμόμουν. Είδα στον ύπνο μου ότι άνοιξε ο ουρανός και έπεσε ο σταυρός του Χριστού πάνω στο μέτωπό μου. Σηκώθηκα και με πονούσε το κεφάλι μου. Εκείνη την ώρα είδα τον κηπουρό μας και του είπα το όνειρο. Εκείνος απόρησε. Μου είπε ότι το παιδί δεν είχε πάει στο μαγαζί».
Σαν να είχε προαίσθημα, αμέσως πήρε τηλέφωνο την Αστυνομία για να ρωτήσει αν είχε συμβεί κάποιο ατύχημα. Και η απάντηση που έλαβε από το τηλέφωνο ήταν: «Η κόρη σας, κυρία μου, είναι νεκρή».
Γυρνώντας πίσω σε εκείνη την ημέρα, θυμάται ότι βγήκε στη βεράντα και είδε ξαφνικά από ένα σύννεφο να πέφτουν χοντρές σταγόνες. Εκείνη την ώρα γύρισε το κεφάλι της στον ουρανό και είπε: «Θεέ μου, κλαις κι εσύ μαζί μου;».
Σύμφωνα με την ίδια, ο Θεός ήταν που τη βοήθησε να βγει από το πένθος της. Έβαλε τέλος στην καριέρα της και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο από τον άντρα της και να μείνει με την άλλη της κόρη, την Ελευθερία.
Η μοναχή Θεονύμφη
Εγκατέλειψε οριστικά τα φώτα της δημοσιότητας το 1986. Πηγαίνει καθημερινά στην εκκλησία και δύο χρόνια αργότερα γίνεται μοναχή. Αρχικά ρασοφόρα, στη συνέχεια μεγαλόσχημη και, τέλος, ήρθε η ηγουμενική ενθρόνισή της. Το 1992, με δικά της χρήματα μετέτρεψε το σπίτι της στο Ιερό Ησυχαστήριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λαμπρικών Κορωπίου στην Αττική. Αρχικά, έχτισε ένα μικρό εκκλησάκι και στη συνέχεια μια μεγάλη εκκλησία. Εκεί εξελίχθηκε σε καθηγουμένη, μοναχή Θεονύμφη. Μάλιστα, σύμφωνα με το καταστατικό του Ησυχαστηρίου του έτους 1996, είναι ισόβια ηγουμένη.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
