Η μελισσοκομία είναι μια αρχαία παράδοση και οι μέλισσες διατηρούνται στην Ευρώπη εδώ και αρκετές χιλιετίες. Οι μέλισσες είναι εξαιρετικά σημαντικές στο περιβάλλον, διατηρώντας τη βιοποικιλότητα, παρέχοντας ουσιαστική επικονίαση για ένα ευρύ φάσμα καλλιεργειών και άγριων φυτών.

Eπίσης συμβάλλουν στον ανθρώπινο πλούτο και την ευημερία άμεσα μέσω της παραγωγής μελιού και άλλων ειδών διατροφής και ζωοτροφών όπως: γύρη, κερί για επεξεργασία τροφίμων, πρόπολη στην τεχνολογία τροφίμων και βασιλικό πολτό ως συμπλήρωμα διατροφής και συστατικό στα τρόφιμα.

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) εκτιμά ότι από τα 100 είδη καλλιέργειας που παρέχουν το 90% των τροφίμων παγκοσμίως, 71 επικονιάζονται από τις μέλισσες. Η πλειονότητα των καλλιεργειών που καλλιεργούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξαρτάται από την επικονίαση εντόμων. Πέρα από την ουσιαστική αξία της επικονίασης για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, η παγκόσμια ετήσια νομισματική αξία της επικονίασης εκτιμάται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ.

Λαμβάνοντας υπόψη τη σημαντική οικολογική και οικονομική αξία των μελισσών, υπάρχει ανάγκη παρακολούθησης και διατήρησης υγιών αποθεμάτων μελισσών, όχι μόνο σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο, αλλά και παγκοσμίως.

Τα τελευταία 10 έως 15 χρόνια, οι μελισσοκόμοι ανέφεραν ασυνήθιστη αποδυνάμωση του αριθμού των μελισσών και απώλειες αποικιών, ιδίως σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ελβετίας, της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, των Κάτω Χωρών, της Ιταλίας και της Ισπανίας.

Δεν έχει εντοπιστεί καμία αιτία μείωσης των αριθμών των μελισσών. Ωστόσο, έχουν προταθεί διάφοροι πιθανοί παράγοντες που δρουν σε συνδυασμό ή ξεχωριστά. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα αποτελέσματα της εντατικής γεωργίας και της χρήσης φυτοφαρμάκων, η λιμοκτονία και η κακή διατροφή των μελισσών, οι ιοί, οι επιθέσεις από παθογόνα και τα χωροκατακτητικά είδη – όπως το ακάρεο Varroa ( Varroa destructor ), το ασιατικό κεράτι ( Vespa velutina ) και ο μικρός σκαθάρι κυψέλης Aethina όγκος και περιβαλλοντικές αλλαγές (π.χ. κατακερματισμός και απώλεια ενδιαιτημάτων).