Γκίκας Μαγιορκίνης στα Παραπολιτικά: Διερευνάται η νιγηριανή μετάλλαξη του Covid-19 που βρέθηκε στην Ελλάδα
Άρθρο του Γκίκα Μαγιορκίνη, επίκουρου καθηγητή Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλους της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας
Το στέλεχος Β.1.1.318 αποτελεί το δεύτερο σε συχνότητα αποµόνωσης στέλεχος στην Ελλάδα τους τελευταίους µήνες. Τι γνωρίζουµε για αυτό;
Προέλευση:
Επί του παρόντος, έχει αποµονωθεί σε πολλές χώρες, όπως σε Ηνωµένο Βασίλειο, Βέλγιο, Αυστρία, Γερµανία, Σουηδία, Φινλανδία, Γαλλία, Λουξεµβούργο, Ελβετία, Σλοβενία, Λετονία, Ισπανία, Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Μπαγκλαντές, Αργεντινή, Γκάµπια, Γκαµπόν και Τουρκία. Η προέλευση του στελέχους που έχει αποµονωθεί στην Ελλάδα διερευνάται, αλλά θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να προήλθε από την αρχική πηγή, δηλαδή τη Νιγηρία, καθότι η διασύνδεση της Ελλάδας µε τις υπόλοιπες χώρες στις οποίες κυκλοφορεί είναι πιο συχνή.
Μεταδοτικότητα:
Αν και το στέλεχος έχει αποµονωθεί σε αρκετές χώρες, δεν υπάρχουν αναφορές για συστηµατικές αυξήσεις του στελέχους αυτού σε άλλες χώρες, προς το παρόν. Για να µπορέσουµε να καταλάβουµε αν η παρατηρούµενη σχετική αύξηση του στελέχους στην Ελλάδα σχετίζεται µε αυξηµένη µεταδοτικότητα ή µε συγκυριακή εξάπλωση, θα πρέπει να συγκριθούν τα δεδοµένα αυτά µε αντίστοιχα δεδοµένα από άλλες χώρες. Αυτές οι αναλύσεις είναι υπό εξέλιξη και διευκολύνονται µέσα από τις ηλεκτρονικές πλατφόρµες GISAID και Nextstrain.
Ενα βασικό ερώτηµα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το πώς δηµιουργούνται στελέχη µε βελτιωµένες ιδιότητες. Το πιο πιθανό είναι ότι η φυσική επιλογή παίζει τον καθοριστικό ρόλο, όπως στα περισσότερα εξελικτικά άλµατα που οδηγούν σε τροποποιήσεις των βιολογικών ιδιοτήτων των οργανισµών. Μια από τις πιο βασικές υποθέσεις που έχει προταθεί είναι ότι κάποια από αυτά τα στελέχη βρίσκουν την ευκαιρία να εξελιχθούν σε ανοσοκατεσταλµένους ασθενείς. Στις ανεπτυγµένες χώρες οι ανοσοκατεσταλµένοι είναι κυρίως ασθενείς που λαµβάνουν χηµειοθεραπείες λόγω κακοήθειας ή ανοσοτροποποιητικά φάρµακα λόγω αυτοανοσίας ή ανοσοκαταστολή λόγω µεταµόσχευσης. Σε αρκετές αναπτυσσόµενες χώρες υπάρχει µία επιπλέον κατηγορία, οι ασθενείς που έχουν σύνδροµο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS), καθότι δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή αντιρετροϊκή θεραπεία. Ετσι, λοιπόν, φαίνεται η µεγάλη σηµασία που έχει για το παγκόσµιο χωριό η πρόσβαση σε θεραπείες και εµβόλια τόσο στον ανεπτυγµένο όσο και στον αναπτυσσόµενο κόσµο.
Προέλευση:
Επί του παρόντος, έχει αποµονωθεί σε πολλές χώρες, όπως σε Ηνωµένο Βασίλειο, Βέλγιο, Αυστρία, Γερµανία, Σουηδία, Φινλανδία, Γαλλία, Λουξεµβούργο, Ελβετία, Σλοβενία, Λετονία, Ισπανία, Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Μπαγκλαντές, Αργεντινή, Γκάµπια, Γκαµπόν και Τουρκία. Η προέλευση του στελέχους που έχει αποµονωθεί στην Ελλάδα διερευνάται, αλλά θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να προήλθε από την αρχική πηγή, δηλαδή τη Νιγηρία, καθότι η διασύνδεση της Ελλάδας µε τις υπόλοιπες χώρες στις οποίες κυκλοφορεί είναι πιο συχνή.
Μεταδοτικότητα:
Αν και το στέλεχος έχει αποµονωθεί σε αρκετές χώρες, δεν υπάρχουν αναφορές για συστηµατικές αυξήσεις του στελέχους αυτού σε άλλες χώρες, προς το παρόν. Για να µπορέσουµε να καταλάβουµε αν η παρατηρούµενη σχετική αύξηση του στελέχους στην Ελλάδα σχετίζεται µε αυξηµένη µεταδοτικότητα ή µε συγκυριακή εξάπλωση, θα πρέπει να συγκριθούν τα δεδοµένα αυτά µε αντίστοιχα δεδοµένα από άλλες χώρες. Αυτές οι αναλύσεις είναι υπό εξέλιξη και διευκολύνονται µέσα από τις ηλεκτρονικές πλατφόρµες GISAID και Nextstrain.
Αν και το στέλεχος έχει απομονωθεί σε αρκετές χώρες, δεν υπάρχουν αναφορές για συστηματικές αυξήσεις του σε άλλες, προς το παρόν
Ενα βασικό ερώτηµα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το πώς δηµιουργούνται στελέχη µε βελτιωµένες ιδιότητες. Το πιο πιθανό είναι ότι η φυσική επιλογή παίζει τον καθοριστικό ρόλο, όπως στα περισσότερα εξελικτικά άλµατα που οδηγούν σε τροποποιήσεις των βιολογικών ιδιοτήτων των οργανισµών. Μια από τις πιο βασικές υποθέσεις που έχει προταθεί είναι ότι κάποια από αυτά τα στελέχη βρίσκουν την ευκαιρία να εξελιχθούν σε ανοσοκατεσταλµένους ασθενείς. Στις ανεπτυγµένες χώρες οι ανοσοκατεσταλµένοι είναι κυρίως ασθενείς που λαµβάνουν χηµειοθεραπείες λόγω κακοήθειας ή ανοσοτροποποιητικά φάρµακα λόγω αυτοανοσίας ή ανοσοκαταστολή λόγω µεταµόσχευσης. Σε αρκετές αναπτυσσόµενες χώρες υπάρχει µία επιπλέον κατηγορία, οι ασθενείς που έχουν σύνδροµο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS), καθότι δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή αντιρετροϊκή θεραπεία. Ετσι, λοιπόν, φαίνεται η µεγάλη σηµασία που έχει για το παγκόσµιο χωριό η πρόσβαση σε θεραπείες και εµβόλια τόσο στον ανεπτυγµένο όσο και στον αναπτυσσόµενο κόσµο.
