Φωτιές: Στο μικροσκόπιο τυχόν προβοκάτσια - Τα τέσσερα σημεία που κινητοποίησαν την ελληνική διπλωματία και την ΕΥΠ
Η Τουρκία και ο διαχρονικός ρόλος ξένων μυστικών υπηρεσιών
Αφετηρία για τη διερεύνηση του ρόλου ξένων μυστικών υπηρεσιών στην εκδήλωση και αναζωπύρωση των τεράστιων πυρκαγιών του τελευταίου 15ημέρου αποτελεί η εντολή του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου αναφορικά με την πιθανότητα δράσης οργανωμένων ομάδων.
Πλέον, η εποπτεύουσα την ΕΥΠ εισαγγελική Αρχή αποκτά πρόσβαση σε συναφείς με εμπρησμούς ενέργειες ανά την επικράτεια.
Τέσσερα σημεία προκάλεσαν την κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας και των υπηρεσιών ασφαλείας: α) Οι δηλώσεις, την 30ή Ιουλίου, του Τούρκου αξιωματούχου Τζιχάτ Γιαϊτζί ότι το κράτος του «αντιμετωπίζει σοβαρή τρομοκρατική απειλή από τους Ελληνες και τους Κούρδους του PKK» και πως οι πυρκαγιές «στα νότια, εύφορα τμήματα (σ.σ.: της γείτονος) μπήκαν από πρόθεση». β) Η επανεμφάνιση του Ντογού Περιντσέκ, μιας εντελώς αμφιλεγόμενης προσωπικότητας της τουρκικής πολιτικής σκηνής. γ) Ο χρόνος έναρξης της φωτιάς στη Βαρυμπόμπη, στις 4 Αυγούστου, ανήμερα της επετείου της μεταξικής δικτατορίας και δ) η ραγδαία εξάπλωση του μετώπου προς το φράγμα της λίμνης Μαραθώνα, του κατ’ εξοχήν στρατηγικού στόχου του λεκανοπεδίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες των «Π», η ελληνική πλευρά κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στη δικογραφία και στα πρακτικά της δίκης της οργάνωσης «Εργκένεκον», μιας πολυάριθμης ομάδας στρατιωτικών, πολιτικών, δημοσιογράφων και πανεπιστημιακών, που εξύφαιναν σχέδιο εκτροπής του Τούρκου προέδρου την περίοδο 2006-2008.
Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας σε δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης, οι στρατιωτικοί είχαν καταθέσει συγκεκριμένα στοιχεία για αποστολές τους σε νησιά του Ανατολικού και Νότιου Αιγαίου (Χίος, Ρόδος, Σάμος) και στην ηπειρωτική ενδοχώρα, όπου προέβαιναν στις αποκαλούμενες «πυροπροβοκάτσιες» σε βάρος της Ελλάδας, με απώτερο σκοπό την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και την ενίσχυση της έντασης με την Τουρκία.
Η καταδίκη του Περιντσέκ ανακλήθηκε και αμέσως έκανε στροφή 180 μοιρών, στηρίζοντας τον Ερντογάν στο διεθνές κυνήγι των οπαδών του εξόριστου Φ. Γκιουλέν, όπως και ο σχεδόν συνομήλικός του Πεκίν.
Την περίοδο του Πάσχα, ολιγομελές κλιμάκιο του Πεκίν αναφέρεται ότι μετέβη στην Ελλάδα, συνοδεύοντας τον υφυπουργό Εσωτερικών της γειτονικής κυβέρνησης, Γιαβούζ Σελίμ Κιράν, στην Κομοτηνή. Ο μεν Κιράν αποχώρησε (6 Μαΐου) από την Κομοτηνή, το κλιμάκιο όμως παρέμεινε, αναζητώντας «γκιουλενιστές» στη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα και κατόπιν στην Αθήνα. Τα συστήματα συνακροάσεων κατέγραψαν ύποπτες συνομιλίες, οι οποίες εξετάστηκαν.
Το παράνομο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο ήταν δικής του έμπνευσης, όπως και η στρατηγική για τη «γαλάζια πατρίδα», ωστόσο πέρυσι υπέπεσε σε δυσμένεια και εκδιώχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό. Γύρισε ως «βασιλικότερος του βασιλέως», αναλαμβάνοντας κορυφαία θέση στην παρακρατική διοίκηση, με «βιτρίνα» κάποιο «Κέντρο Θαλάσσιας και Παγκόσμιας Στρατηγικής» του Πανεπιστημίου Μπαχτσεσεχίρ.
Οι δραστηριότητες των Γιαϊτζί, Περιντσέκ και Πεκίν απασχολούν τον πληροφοριακό κρατικό βραχίονα από τη δεκαετία του 1990, όταν τα ονόματά τους είχαν συμπεριληφθεί στη «δεύτερη λίστα» του Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος μάλιστα, όταν αποχώρησε από την πολιτική σκηνή, τους είχε καταγγείλει ότι ήλεγχαν «μισθοφόρους» που δρούσαν κατά της Ελλάδας.
Πρόκειται για σκοτεινές φιγούρες, που διανύουν την 7η - 8η δεκαετία της ζωής τους, αφήνοντας ενίοτε το εγκληματικό τους στίγμα. Στην Ελλάδα, ως θιασώτες του μεταξικού καθεστώτος ή της χούντας, προέβαιναν συνεχώς σε σαμποτάζ κατά τη Μεταπολίτευση. «Ξημερώνοντας 4η Αυγούστου 1981. Να είναι όλα τυχαία;», αναρωτιόταν 40 χρόνια πριν στο πρωτοσέλιδό της η «Ελευθεροτυπία» για τις τεράστιες πυρκαγιές που είχαν κατακάψει 600.000 στρέμματα γης, ενώ μία από τις πολλές προβοκάτσιες τους ήταν και η τοποθέτηση βομβών στις 24 Ιουλίου 1978 σε στρατόπεδα.
Στην Τουρκία, οι αντίστοιχοι έχτιζαν και αυτοί καριέρες ως εντεταλμένοι σαμποτέρ στα πραξικοπήματα του '71, του '80 κ.τ.λ. Αμφότεροι ανέπτυξαν επαφές μεταξύ τους πηγαινοερχόμενοι σε Ελλάδα - Τουρκία, γεγονότα που αποτυπώνονται στις απόρρητες εκθέσεις του πανίσχυρου τότε διοικητή της ΚΥΠ Μιχ. Ρουφογάλη.
Πλέον, η εποπτεύουσα την ΕΥΠ εισαγγελική Αρχή αποκτά πρόσβαση σε συναφείς με εμπρησμούς ενέργειες ανά την επικράτεια.
Τέσσερα σημεία προκάλεσαν την κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας και των υπηρεσιών ασφαλείας: α) Οι δηλώσεις, την 30ή Ιουλίου, του Τούρκου αξιωματούχου Τζιχάτ Γιαϊτζί ότι το κράτος του «αντιμετωπίζει σοβαρή τρομοκρατική απειλή από τους Ελληνες και τους Κούρδους του PKK» και πως οι πυρκαγιές «στα νότια, εύφορα τμήματα (σ.σ.: της γείτονος) μπήκαν από πρόθεση». β) Η επανεμφάνιση του Ντογού Περιντσέκ, μιας εντελώς αμφιλεγόμενης προσωπικότητας της τουρκικής πολιτικής σκηνής. γ) Ο χρόνος έναρξης της φωτιάς στη Βαρυμπόμπη, στις 4 Αυγούστου, ανήμερα της επετείου της μεταξικής δικτατορίας και δ) η ραγδαία εξάπλωση του μετώπου προς το φράγμα της λίμνης Μαραθώνα, του κατ’ εξοχήν στρατηγικού στόχου του λεκανοπεδίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες των «Π», η ελληνική πλευρά κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στη δικογραφία και στα πρακτικά της δίκης της οργάνωσης «Εργκένεκον», μιας πολυάριθμης ομάδας στρατιωτικών, πολιτικών, δημοσιογράφων και πανεπιστημιακών, που εξύφαιναν σχέδιο εκτροπής του Τούρκου προέδρου την περίοδο 2006-2008.
Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας σε δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης, οι στρατιωτικοί είχαν καταθέσει συγκεκριμένα στοιχεία για αποστολές τους σε νησιά του Ανατολικού και Νότιου Αιγαίου (Χίος, Ρόδος, Σάμος) και στην ηπειρωτική ενδοχώρα, όπου προέβαιναν στις αποκαλούμενες «πυροπροβοκάτσιες» σε βάρος της Ελλάδας, με απώτερο σκοπό την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και την ενίσχυση της έντασης με την Τουρκία.
Η Ομάδα
Τότε, ο 79χρονος πλέον Περιντσέκ, επικεφαλής του μικρού κόμματος των Εργατικών, είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 117 ετών, ενώ ο διοικητής της Υπηρεσίας Πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων, Ισμαήλ Χακί Πεκίν, σε επτά χρόνια. Αμφότεροι αποφυλακίστηκαν σχετικά νωρίς, καθώς ειπώθηκε ότι τα προσκομισθέντα αποδεικτικά των πράξεών τους στοιχεία ήταν χαλκευμένα.Η καταδίκη του Περιντσέκ ανακλήθηκε και αμέσως έκανε στροφή 180 μοιρών, στηρίζοντας τον Ερντογάν στο διεθνές κυνήγι των οπαδών του εξόριστου Φ. Γκιουλέν, όπως και ο σχεδόν συνομήλικός του Πεκίν.
Την περίοδο του Πάσχα, ολιγομελές κλιμάκιο του Πεκίν αναφέρεται ότι μετέβη στην Ελλάδα, συνοδεύοντας τον υφυπουργό Εσωτερικών της γειτονικής κυβέρνησης, Γιαβούζ Σελίμ Κιράν, στην Κομοτηνή. Ο μεν Κιράν αποχώρησε (6 Μαΐου) από την Κομοτηνή, το κλιμάκιο όμως παρέμεινε, αναζητώντας «γκιουλενιστές» στη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα και κατόπιν στην Αθήνα. Τα συστήματα συνακροάσεων κατέγραψαν ύποπτες συνομιλίες, οι οποίες εξετάστηκαν.
Καταγγελίες
Πάντως, τη μεγάλη «ομπρέλα» φαίνεται ότι κρατά ο πρώην αντιναύαρχος Γιαϊτζί, προσφάτως επανακάμψας στο περιβάλλον του Τούρκου προέδρου.Το παράνομο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο ήταν δικής του έμπνευσης, όπως και η στρατηγική για τη «γαλάζια πατρίδα», ωστόσο πέρυσι υπέπεσε σε δυσμένεια και εκδιώχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό. Γύρισε ως «βασιλικότερος του βασιλέως», αναλαμβάνοντας κορυφαία θέση στην παρακρατική διοίκηση, με «βιτρίνα» κάποιο «Κέντρο Θαλάσσιας και Παγκόσμιας Στρατηγικής» του Πανεπιστημίου Μπαχτσεσεχίρ.
Οι δραστηριότητες των Γιαϊτζί, Περιντσέκ και Πεκίν απασχολούν τον πληροφοριακό κρατικό βραχίονα από τη δεκαετία του 1990, όταν τα ονόματά τους είχαν συμπεριληφθεί στη «δεύτερη λίστα» του Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος μάλιστα, όταν αποχώρησε από την πολιτική σκηνή, τους είχε καταγγείλει ότι ήλεγχαν «μισθοφόρους» που δρούσαν κατά της Ελλάδας.
Επαφές
Οι βαθύτεροι γνώστες του παρασκηνίου μιλούν για «συγκοινωνούντα δοχεία» των μηχανισμών Αθήνας - Θεσσαλονίκης - Κωνσταντινούπολης - Αγκυρας, με ιδεολογικό πεδίο τον υπερεθνικισμό.Πρόκειται για σκοτεινές φιγούρες, που διανύουν την 7η - 8η δεκαετία της ζωής τους, αφήνοντας ενίοτε το εγκληματικό τους στίγμα. Στην Ελλάδα, ως θιασώτες του μεταξικού καθεστώτος ή της χούντας, προέβαιναν συνεχώς σε σαμποτάζ κατά τη Μεταπολίτευση. «Ξημερώνοντας 4η Αυγούστου 1981. Να είναι όλα τυχαία;», αναρωτιόταν 40 χρόνια πριν στο πρωτοσέλιδό της η «Ελευθεροτυπία» για τις τεράστιες πυρκαγιές που είχαν κατακάψει 600.000 στρέμματα γης, ενώ μία από τις πολλές προβοκάτσιες τους ήταν και η τοποθέτηση βομβών στις 24 Ιουλίου 1978 σε στρατόπεδα.
Στην Τουρκία, οι αντίστοιχοι έχτιζαν και αυτοί καριέρες ως εντεταλμένοι σαμποτέρ στα πραξικοπήματα του '71, του '80 κ.τ.λ. Αμφότεροι ανέπτυξαν επαφές μεταξύ τους πηγαινοερχόμενοι σε Ελλάδα - Τουρκία, γεγονότα που αποτυπώνονται στις απόρρητες εκθέσεις του πανίσχυρου τότε διοικητή της ΚΥΠ Μιχ. Ρουφογάλη.