Έφυγε ο υπεραιωνόβιος Ιερολοχίτης – Καταδρομέας Στρατηγός Κόρκας μόλις τέλειωσε το ετήσιο Μνημόσυνο των πεσόντων Καταδρομέων στο οποίο παρίστατο
Μετά το πέρας της τελετής και ενώ όλοι βρίσκονταν στον παρακείμενο χώρο για τη μικρή δεξίωση, ο Στρατηγός Κόρκας δήλωσε ότι δεν αισθάνεται καλά και κατέρρευσε για να μεταφερθεί άμεσα με το ασθενοφόρο που υπήρχε στο χώρο της τελετής στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του
Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών έχοντας συμπληρώσει τα 101 χρόνια του, πριν από λίγη ώρα, ο Ιερολοχίτης – Καταδρομέας Στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Κόρκας, έτσι όπως ακριβώς θα το ήθελε.
Μόλις είχε τελειώσει το ετήσιο Μνημόσυνο των πεσόντων Ιερολοχιτών – Καταδρομέων στο Καβούρι, στο οποίο παρίστατο, και όπου είχε καταθέσει στεφάνι στους νεκρούς συμπολεμιστές του υποβασταζόμενος από τον επίσης Καταδρομέα Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο.
Μετά το πέρας της τελετής και ενώ όλοι βρίσκονταν στον παρακείμενο χώρο για τη μικρή δεξίωση, ο Στρατηγός Κόρκας δήλωσε ότι δεν αισθάνεται καλά και κατέρρευσε για να μεταφερθεί άμεσα με το ασθενοφόρο που υπήρχε στο χώρο της τελετής στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Ένας θάνατος που ήλθε ανήμερα της επετείου της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και αφού ο Στρατηγός είχε εκπληρώσει το ετήσιο «καθήκον» του προς τους νεκρούς συμπολεμιστές του, μετά το πέρας του οποίου έσπευσε και αυτός να τους συναντήσει στους ουρανούς!
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τραγική σύμπτωση ο Στρατηγός Φλώρος κατά την ομιλία του στην τελετή είχε αναφερθεί ονομαστικώς στο έργο και προσφορά του Τσιγάντε ως ιδρυτού του Ιερού Λόχου και του Κόρκα ως ζωντανού συνεχιστή και φάρου μεταλαμπαδεύσεως στους νεότερους Καταδρομείς του καταδρομικού πνεύματος του Ιερού Λόχου!
Ποιος ήταν ο Στρατηγός Κ.Κόρκας
Ο Στρατηγός Κόρκας Κωνσταντίνος του Αθανασίου γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας το έτος 1921. Εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1940 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1943 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού (ΠΖ). Αποστρατεύθηκε το 1980 με το βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς.
Διοίκησε :
- Τον 14ο Λόχο Ορεινών Καταδρομών (1947 – 49)
- Τη Γ΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών (1954 – 55)
- Το 3ο Σύνταγμα Πεζικού «Ρίμινι» (1971 – 72)
- Την ΧΙ (11η) Μεραρχία Πεζικού (1973 – 74)
- Το Β΄ Σώμα Στρατού (1974-1976)
- Το Δ΄ Σώμα Στρατού, του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής το 1976
- Την 1η Στρατιά
Υπηρέτησε ως αξιωματικός του:
- Μ.Ο. 4 - 133 Δύναμης το 1944.
- Στο ΝΑΤΟ LSE το 1955 – 57.
- Ως Ακόλουθος Ενόπλων Δυνάμεων Βουκουρεστίου–Βουδαπέστης (1968–70)
- Ως Α΄ Υπαρχηγός ΓΕΣ (1977)
- Ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού του ΓΕΣ (1979 – 80).
Συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης, με τους υπόλοιπους συμμαθητές του Πρωτοετείς Ευέλπιδες (1941) , ως Ιερολοχίτης στις επιχειρήσεις της Βορείου Αφρικής
(1942-43) και των νησιών του Αιγαίου και Δωδεκανήσων (1943 – 45), καθώς και στις πολεμικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου περιόδου 1947 – 49, όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Τιμήθηκε με τις εξής ηθικές αμοιβές :
α. Προαγωγή επ΄ ανδραγαθία.
β. Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
γ. Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄.
δ. Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.
ε. Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α΄.
στ. Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας (εξάκις)
ζ. Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξεως.
η. Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως (επτάκις)
θ. Μετάλλιο Εξαιρέτου πράξεων (Τρις)
ι. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β΄ Τάξεως
ια. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
ιβ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940 – 41.
ιγ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941 – 45
ιδ. Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας
ιε. Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.
Φοίτησε στις σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως :
- Του Όπλου του Πεζικού
- Στις Σχολές Πεζικού Αγγλίας και ΗΠΑ
- Στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών ΗΠΑ
- Στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Αμύνης
-Στη Βιομηχανική Σχολή Ενόπλων Δυνάμεων ΗΠΑ.
Ήταν έγγαμος με μία κόρη.
Αιωνία η Μνήμη σου Στρατηγέ!
Μόλις είχε τελειώσει το ετήσιο Μνημόσυνο των πεσόντων Ιερολοχιτών – Καταδρομέων στο Καβούρι, στο οποίο παρίστατο, και όπου είχε καταθέσει στεφάνι στους νεκρούς συμπολεμιστές του υποβασταζόμενος από τον επίσης Καταδρομέα Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο.
Μετά το πέρας της τελετής και ενώ όλοι βρίσκονταν στον παρακείμενο χώρο για τη μικρή δεξίωση, ο Στρατηγός Κόρκας δήλωσε ότι δεν αισθάνεται καλά και κατέρρευσε για να μεταφερθεί άμεσα με το ασθενοφόρο που υπήρχε στο χώρο της τελετής στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Ένας θάνατος που ήλθε ανήμερα της επετείου της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και αφού ο Στρατηγός είχε εκπληρώσει το ετήσιο «καθήκον» του προς τους νεκρούς συμπολεμιστές του, μετά το πέρας του οποίου έσπευσε και αυτός να τους συναντήσει στους ουρανούς!
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τραγική σύμπτωση ο Στρατηγός Φλώρος κατά την ομιλία του στην τελετή είχε αναφερθεί ονομαστικώς στο έργο και προσφορά του Τσιγάντε ως ιδρυτού του Ιερού Λόχου και του Κόρκα ως ζωντανού συνεχιστή και φάρου μεταλαμπαδεύσεως στους νεότερους Καταδρομείς του καταδρομικού πνεύματος του Ιερού Λόχου!
Ποιος ήταν ο Στρατηγός Κ.Κόρκας
Ο Στρατηγός Κόρκας Κωνσταντίνος του Αθανασίου γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας το έτος 1921. Εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1940 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1943 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού (ΠΖ). Αποστρατεύθηκε το 1980 με το βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς.Διοίκησε :
- Τον 14ο Λόχο Ορεινών Καταδρομών (1947 – 49)
- Τη Γ΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών (1954 – 55)
- Το 3ο Σύνταγμα Πεζικού «Ρίμινι» (1971 – 72)
- Την ΧΙ (11η) Μεραρχία Πεζικού (1973 – 74)
- Το Β΄ Σώμα Στρατού (1974-1976)
- Το Δ΄ Σώμα Στρατού, του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής το 1976
- Την 1η Στρατιά
Υπηρέτησε ως αξιωματικός του:
- Μ.Ο. 4 - 133 Δύναμης το 1944.
- Στο ΝΑΤΟ LSE το 1955 – 57.
- Ως Ακόλουθος Ενόπλων Δυνάμεων Βουκουρεστίου–Βουδαπέστης (1968–70)
- Ως Α΄ Υπαρχηγός ΓΕΣ (1977)
- Ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού του ΓΕΣ (1979 – 80).
Συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης, με τους υπόλοιπους συμμαθητές του Πρωτοετείς Ευέλπιδες (1941) , ως Ιερολοχίτης στις επιχειρήσεις της Βορείου Αφρικής
(1942-43) και των νησιών του Αιγαίου και Δωδεκανήσων (1943 – 45), καθώς και στις πολεμικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου περιόδου 1947 – 49, όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Τιμήθηκε με τις εξής ηθικές αμοιβές :
α. Προαγωγή επ΄ ανδραγαθία.
β. Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
γ. Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄.
δ. Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.
ε. Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α΄.
στ. Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας (εξάκις)
ζ. Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξεως.
η. Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως (επτάκις)
θ. Μετάλλιο Εξαιρέτου πράξεων (Τρις)
ι. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β΄ Τάξεως
ια. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
ιβ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940 – 41.
ιγ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941 – 45
ιδ. Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας
ιε. Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.
Φοίτησε στις σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως :
- Του Όπλου του Πεζικού
- Στις Σχολές Πεζικού Αγγλίας και ΗΠΑ
- Στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών ΗΠΑ
- Στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Αμύνης
-Στη Βιομηχανική Σχολή Ενόπλων Δυνάμεων ΗΠΑ.
Ήταν έγγαμος με μία κόρη.
Αιωνία η Μνήμη σου Στρατηγέ!