Το πρόσφατο περιστατικό στον Έβρο κατέδειξε, για μία ακόμη μία φορά, πως η φύλαξη τον συνόρων, αλλά και ο δημόσιος διάλογος γύρω από αυτήν, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με ελαφρότητα.

Μια ομάδα 38 μεταναστών μετατράπηκε από την Τουρκία σε όχημα εργαλειοποίησης του Μεταναστευτικού και υπενθύμισε σε όλους πως τα γεγονότα του Μαρτίου του 2020 δεν πρέπει να ξεθωριάζουν στο μυαλό μας. Η εγρήγορση των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να είναι διαρκής και τα αντανακλαστικά μας οξυμένα, όταν έχουμε δίπλα μας έναν άσπονδο γείτονα.

Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα. Οι μετανάστες αυτοί προωθήθηκαν βίαια (push forward για τους λάτρεις των αγγλικών ορολογιών στη δημόσια σφαίρα) από τις τουρκικές αρχές. Με περίσσια αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή. Βέβαια, αναντιστοιχίες στις καταθέσεις των μεταναστών αυτών ακόμα εξετάζονται και σχηματίστηκε σχετική δικογραφία με πρωτοβουλία του αρμόδιου Υπουργού.

Αυτά είναι τα γεγονότα. Πάμε όμως και στη διαστρέβλωση τους με σκοπό κάποιοι να αποκομίσουν μικροπολιτικά οφέλη ή να μείνουν πιστοί στις ιδεοληψίες τους.

Από την πρώτη στιγμή, δυνάμεις του αντιπολιτευτικού τόξου εναντιώθηκαν στους χειρισμούς της Κυβέρνησης, υποδεικνύοντας ακόμα και μεθόδους διάσωσης που θα σήμαιναν εισχώρηση σε τουρκικό έδαφος και κατ’ επέκταση ανεξέλεγκτες συνέπειες. Είναι, άλλωστε, αξιοσημείωτο ότι δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, έτειναν σε αυτή τη λύση. Αγνοώντας όχι μόνο τις τεταμένες σχέσεις που έχουμε με την γείτονα χώρα, αλλά και την πρότερη εμπειρία των δικών τους χρόνων διακυβέρνησης.

Όταν συνελήφθησαν δύο Έλληνες στρατιώτες, διότι «πέρασαν» σε τουρκικό έδαφος κατά τη διάρκεια της περιπολίας τους, οδηγήθηκαν στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Ανδριανούπολης και αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από 168 ημέρες. Η χώρα μας ορθώς πορεύεται πάντοτε με γνώμονα τη διεθνή νομιμότητα και το σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας.

Και ορισμένοι καλό θα ήταν να αντικαταστήσουν την στείρα κριτική με τη νηφαλιότητα, τη αμετροέπεια με την μετριοπάθεια, τον φαρισαϊσμό με τη λογική.

Και τώρα ας δούμε τις «επιπλοκές» μιας ούτως ή άλλως ζόρικης ιστορίας. ΜΚΟ χρησιμοποιήθηκε ως ο αόρατος μανδύας ενός ανταποκριτή ξένου μέσου, προκειμένου να παρεισφρήσει στο ΚΥΤ Φυλακίου Έβρου, όπου και κρατούνται οι 38 μετανάστες, σύμφωνα με την καταγγελία του αρμόδιου Υπουργείου.

Καταστρατηγώντας, δηλαδή, κάθε έννοια δημοσιογραφικής δεοντολογίας από πλευράς δημοσιογράφου, αλλά και καλής συνεργασίας με το ελληνικό κράτος από πλευράς της ΜΚΟ. Η Κοινωνία των Πολιτών πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν μπορεί να ενεργεί με έκνομο τρόπου ούτε και να φορά ένα επίπλαστο ανθρωπιστικό προσωπείο. Στις δομές φιλοξενίας, όπως και στην υπόλοιπη Επικράτεια, ισχύουν νόμοι και κανόνες. Όποιος θεωρεί εαυτόν υπεράνω αυτών, πρέπει να περιμένει και τις ανάλογες νομικές συνέπειες.

Η Ελλάδα είναι χώρα και όχι χώρος αποθήκευσης ή διέλευση μεταναστών και πόσω μάλλον ανεξέλεγκτης δράσης δικαιωματιστών!

Ο Έβρος ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα αδάμαστο σύμβολο εθνικής κυριαρχίας, η εσχατιά της χώρας μας, η περηφάνια των πολιτών της.

* Η Χριστίνα Τσιλιγκίρη είναι Οικονομικός Σύμβουλος MSc, Πρόεδρος Σ.Ε.Φ., Πολιτευτής ΝΔ Β' Πειραιά, Τομεάρχης Αθλητισμού και ΑΜΕΑ UNESCO Πειραιώς και Νήσων