Ένα 19χρονο κορίτσι, που έζησε στην «Κιβωτό», μίλησε αποκλειστικά στο MEGA και περιέγραψε στην κάμερα τα βασανιστήρια που έζησε η ίδια και άλλα παιδιά.

«Ήταν σαν φυλακή»

«Εγώ και τα πέντε αδέρφια μου βιώσαμε πράγματα τα οποία ήταν βασανιστήρια. Σαν φυλακή εκεί μέσα. Μας έβαζαν και κάναμε πράγματα τα οποία δε θέλαμε και σε ότι τους λέγαμε ‘όχι’, μας έβαζαν τιμωρία. Η τιμωρία αυτή, μας έλεγαν ‘μια μέρα εσύ δε θα φας, πήγαινε κάτω», λέει η 19χρονη στην κάμερα του MEGA και συγκλονίζει.

«Πετούσαν παιδιά από τις σκάλες»

Σε μια σοκαριστική εξομολόγηση, περιγράφει:

«Μερικά που ήταν λίγο πιο άτακτα, τα χτύπαγαν, τα ‘πιάναν από το αυτί και τα πετούσαν από τις σκάλες. Τους φέρονται εκεί μέσα σαν να είναι κακοποιοί, ενώ τα παιδάκια αυτά έχουν ψυχές».

«Απομόνωση & τιμωρία»

Και συμπληρώνει:

«Εάν ένα παιδάκι δε θέλει να κάνει μια δραστηριότητα την οποία θέλει η ‘Κιβωτός’, ή θα του έλεγαν ‘δε θα φας μια μέρα’ είτε ‘θα διώξουμε τους δικούς σου και εσένα από εδώ, θα φύγετε όλοι’. Αναλόγως τι είχαν κάνει, τους στέλνανε απομόνωση, ήταν σαν να είναι στη φυλακή».

«Αυτά τα παιδιά δε χαμογελούν»

«Εγώ από την ‘Κιβωτό’ έφυγα γιατί δεν μπορούσα να βιώνω άλλο όλο αυτό το πράγμα, γιατί ήταν και ψυχικό. Έβλεπα κάποια παιδιά να βασανίζονται και πόναγε και η δικιά μου η καρδιά. Εγώ με το που έφυγα από εκεί μέσα, έλεγα ότι άνοιξε η καρδιά μου, έφυγα από μια φυλακή. Στην ουσία για μένα ήταν μια φυλακή. Αυτά τα παιδιά δε χαμογελάνε», λέει η 19χρονη κοπέλα.

«Τους χάλασε η δημοσιότητα»

«Είχαμε και τον φόβο να του πούμε και κάτι, γιατί φοβόμασταν ότι θα μας έδιωχνε από εκεί πέρα. Τους έχει χαλάσει η δημοσιότητα, δηλαδή ότι θέλουν να φαίνονται κάπως καλοί προς τα έξω».

Όπως λέει η 19χρονη, θα βγουν και άλλα θύματα να μιλήσουν για τα όσα φέρονται να βίωναν στην οργάνωση.

«Εγώ ήμουν στον Κολωνό στη δομή, και με το που βγήκε το παιδί και πήρε το θάρρος (σ.σ. ο 19χρονος), εγώ ήμουν μαζί του. Είπα να βγω και ‘γω να πω αυτά που ξέρω και όποια άλλα παιδιά έχουν βιώσει πράγματα από την ‘Κιβωτό’, καλό είναι να βγουν και αυτά να τα πουν γιατί σιγά σιγά θα πρέπει να μαθαίνουμε πού βοηθάμε».